Amanda Sylise

Alanın karşısında yeni gelen öğrenciyi izliyordum. Apollon'dan ders almaya gelmişti. Tabi Apollon da dahil, Athena dışında kimse benim yardımcı profesör olduğumu bilmiyordu. Birden Apollon'nun yanında belirdim. "Kardeşim neden sen gidip biraz eğlenmiyorsun? Afrodit kızına bugün ben ders veririm. Aa! Dur yoksa sen benim yardımcı profesör olduğumu bilmiyor musun? Artık öğrendin. Şimdi izninle" dedim ve kıza gülümsedim. Dış görünüşüne bakılırsa Afrodit'in kızı olduğu çok belliydi. Yanındaki ok ve yaya baktım. Gümüş kıvrımlı ve desenlerle süslüydü. İç çektim. Sade olması beklenemezdi zaten. Başlamadan önce sordum. "Ne kadar zamandır ok ve yay kullanıyorsun? 7 yaşından beri mi? Yoksa sadece yanında taşıyordunda yeni mi öğreneceksin?"

7 yaşından beri ok kullanıyordu demek.. Onu biraz inceledim. Vücudu kaslıydı, çelimsiz biri olmadığı kesindi. Sarı saçları ve renkli gözleri vardı. 7 yaşından beri ok atıyorsa bu konuda diğerlerinden daha iyi olmalıydı. "Beni izle" dedim ve onu alana götürdüm. Hedef tahtasını gösterdikten sonra atmasını söyledim. Ne kadar iyi olduğuna bakacaktım. Atışını yaptı. Tam isabet olmamıştı ama yine de iyiydi. Ona gülümsedim. "Hareket halindeyken ne kadar iyisin ona bakalım, şimdi hedef tahtası hareket ederken vurmaya çalış, bunu yaptıktan sonra sen koşarken deneyeceğiz, hedef tahtası yerinde kalacak. En sonunda sen koşarken o da hareket edecek. Bunlarla hareket halindeyken bir şeyleri vurabiliyor musun? Dikkatin ve dengen ne kadar iyi onlara bakacağım. Hatalarını gördüğüm yerde sana yardım edip, doğrusunu öğreteceğim. Hazırsan başlayalım?" dedim ve Afrodit'in kızına cevap bekleyen gözlerle baktım.

Hazır olduğunu söylediği anda tahtayı hareket ettirmeye başladım. Biraz düşünceli görünüyordu. Kendine pek güvenmiyordu sanırım. En sonunda toparlandı. Bir an baktı ve atışını yaptı. Okun rüzgarı yırtarak geçerkenki sesini duydum. Sonra tahtaya saplanışının. Başımı çevirip baktım. Ortaya isabet ettirememiş olsa bile en azında tahtayı tutturdu diye düşünüyordum ki yüzümü bir gülümseme kapladı. Melez'e gülümseyerek baktım. Ok hedef tahtasının tam ortasında duruyordu. "Anlaşılan sen nesne hareket halindeyken daha iyi atışlar yapıyorsun. Şimdi gel benimle. Sen koşucaksın ve tahta yerinde kalacak. Bakalım bunu başarabilecek misin?" dedim ve onu sahanın başına götürdüm. Ona işaret vermemle koşmaya başladı ve atışını yaptı..

Tahminlerimin doğru çıkmasına bayılıyorum. Melez yine tam ortadan vurmuştu. Ona aferin dercesine gururla baktım. Sonuçta ister insan olsun ister tanrıça, kişi öğrencisi başarılı olunca gururlanıyor. "Şimdi sen de hedef tahtası da hareket edeceksiniz. O ikisini başardığına göre bu da kolay olacaktır merak etme" dedim ve ikimiz de tekrar alanın başında belirdik. "Şimdi!" dememle hedef tahtası hareket etmeye başladı. Bunu gören Amanda birden koşmaya başladı. Okunu yaya koyup gerdi, hedef tahtasına doğru doğrulttu, ardından atışını yaptı. Ok ardında rüzgar bırakarak uçtu, hızlıydı. Melez doğru bir hamleyle hedef tahtasının biraz önünden atmıştı oku. Sonuç ise neredeyse sevinçten zıplamama neden olacaktı(uzun zaman dünyada kalınca ölümlülere benzedim). Gülümseyen Afrodit kızına doğru yürüdüm. "Tahminim doğruymuş. Lütfen birini okunla vuracağın sırada hareket halinde ol asla durma. Başka bir zaman durduğun yerden atmakla ilgili de çalışacağız." dedim. Sonra dersin bittiğini belirtircesine oradan çıktım.

(biraz daha uzatmak istersen editlerim. Ama ben gerek görmüyorum)

Teşekkür ederim

Rp Bitmiştir!