Efendim? Ne listesi ne listesi?!

Artemis Avcısı Mesaj Sayısı : 171 Kayıt tarihi : 19/06/11

O andan itibaren anlamıştı Esmeralda, alışveriş kesinlikle ona göre değildi. Peki bu nasıl mı olmuştu? İşte karanlık bir alışveriş günü hikayesi;

"Sen gitsen olmuyor mu sanki?" diye mırıldandı Esméralda, gerçekten boş yere mızmızlandığını düşünüyordu Madelynne, ama belli ki Esméralda'nın düşünceleri bu yönde değildi. Madelynne'nin kurduğu birkaç olumsuz cümle karşısında çocuklar gibi dudak büzdü. O an tam bir çocuk gibi hissediyordu zaten, çoğu zaman yaptığı gibi hisleriyle hareket ediyordu. Eline tutuşturulan gerçekten uzun olduğunu düşündüğü listeden kağıt uçak ya da gemi yapmamak için kendini zor tuttu. Nasıl oluyordu da bu işi bu kadar ciddiye almayan bir insanın eline romanımsı bir liste verip alışverişe yolluyorlardı? Esméralda bu gidişle sorunun cevabını yakında alacağını düşünüyordu. Sinirle oflayıp pufladı lakin bu işten kurtuluş olmadığı da artık gün gibi ortadaydı. Gözlerini devirip yayıldığı son derece rahat koltuktan kalktı ve şöyle bir üstündekilere baktı. Saat öğleyi geçmişti ama o hala Winnie The Pooh’lu pijamalarını çıkartmamıştı. Şuan ki giyimi yüzündeki bu ifadeyle öyle muhteşem bir tezat oluşturmuştu ki, o an kendisi bile 3 yaş civarlarında olduğunu düşünüverdi. Aklındaki tüm bu saçma ve alakasız düşünceleri yok ederek banyoya yöneldi. Saçlarını taramayalı baya olmuştu herhalde, her gün onları topuz yaparak gezmenin kötü tarafı da buydu ya, onlara bakım yapma gereksiniminde hissetmiyordu! Küveti bu bunaltıcı yaz havasıyla mücadele edebilmek için buz gibi suyla doldururken, saçındaki tokayı çözüp saç yumuşatıcısını eline aldı. Bu zorlu bir mücadele olacaktı. Banyoda tüm işi bitince kurulanıp üstüne kamp tişörtünü ve şortunu geçirdi. Bir avcı olarak bu giysiler ona gerçekten iğrenç görünüyordu lakin şuan için başka seçeneği yoktu. Saçlarını da kuruttuktan sonra kendini kulübeden atmayı planlıyordu. Eline geçirdiği ilk tokayla saçını bağlarken masanın üzerine bıraktığını hatırladığı kağıt parçasını eline geçirdi. Ayakkabılarını da hızla ayağına geçirir geçirmez marketin yolunu tuttu. Kampın nüfusuna kıyasla market o kadar küçüktü ki! Gerçi melezlere gereken temizlik eşyaları ve benzeri materyalleri içeriyordu, zaten marketten alamayacakları bir şey olduğu zaman bir Hermes meleziyle konuşmaları yeterliydi. Koşmaktan dağılan, sıcaktan şekilden şekile giren saçlarını kontrol altına almaya çalışarak girdi içeriye. Burası bir marketten çok terk edilmiş bir depoya benziyordu. İçeride alışveriş yapan birkaç kulübe lideri ve kasiyer olduğunu düşündüğü adam dışında başka kimse yoktu. Çekingen adımlarla ilerledi, liste hem düşündüğünden daha kabarıktı, hem de daha ilginçti. Bunları nereden bulacaktı ki?! İmkansızdı! Ayrıca, bunlarla ne yapılırdı ki? Kaşlarını çattı, ya Madelynne kafayı yemişti, ya da onunla dalga geçiyordu. "Madem oyun istiyor..." diye mırıldandı Esméralda, "...alsın bakalım istediğini." Ve bir emzik bulma çabasıyla darmadağın reyonlara bakınmaya koyuldu.

Artemis Avcısı Mesaj Sayısı : 12 Kayıt tarihi : 07/08/11

Endişelenmeye başlamıştı Madelynne, Esmé gideli altı saatten fazla olmuştu. Başına bir şey gelip gelmediğini de bilemezdi, onu aramak için bir telefon bulundurması yasaktı, canavarlar sinyali takip eder hem Madelynne’yi, hem de Esmé’yi bulurdu! Açlıktan ölüyor olduğu da bir gerçekti, ama endişesine kıyasla bu bir hiçti. “Ben döndüm!” diye bir ses duyar duymaz arkasını döndü Madelynne. Esmé yalpalayarak ona doğru yöneldi. “Neredesin sen!” diye başının etini yemeyi planlıyordu saatlerce, ama son anda fark etmişti ki elindeki poşetler oldukça ağır gözüküyordu. “Listenin bu kadar uzun olduğunu fark etmemiştim.” Diye mırıldandı şaşkınlıkla. Sadece bir kaç yiyecek pişirmek için malzeme almasını söylemişti. Avcılar normalde ormanlarda konakladıklarından mutfaktaki buz dolabı bomboştu. “Ne aldın ki bu kadar?” Esmé suratını korkunç bir biçimde astı, sonra da Madelynne’ye sanki şaka yapıyor olduğunu düşünüyormuş gibi baktı. “Üzgünüm canım lakin sana Laptop, cep telefonu ve uyku alamadım.” Ardından gözlerini devirdi. "Bekarlığa da zaten sahip olduğumuzdan, yenisini alma ihtiyacı duyduğumuzu düşünmedim." Şaka mı yapıyordu, yoksa Madelynne’nin kulakları ona oyun mu oynuyordu? “Ben senden sadece bir kaç paket makarna, çeşitli soslar ve bir şişe içecek almanı istediğimi belirttiğim bir liste yazmıştım!” Yaklaşıp Esmé’nin ağırlığınadayanamayıp kapı eşiğinde bıraktığı poşetlerden birini açtı. “Yastık almanı istediğimi içeren bir liste değil!” Esmé’nin yüzündeki öfkeli ifadeyi görür görmez “Yine de düşünmen iyi olmuş canım!” diye mırıldandı zoraki bir gülümsemeyle. “Düşünmem mi!” diye homurdandı Esméralda, sesi iyice yükselerek “Düşünmem mi!” diye haykırmasna neden olmuştu. “Verdiğin listeye hiç dikkat ettin mi sen?!” diye haykırmaya devam ederken elinde artık gün boyu tutulmaktan buruşmuş listeyi Madelynne’ye uzattı. Madelynne dikkatlice listeyi inceledi.

Liste.:

Çok geçmemişti ki Madelynne kahkahalarla gülmeye başladı. “Sen bunun doğru lise olduğundan emin misin?” Esmé kendinden emin bir şekilde konuşmaya başladı. Bu tavrı Madelynne'e Artemis'i hatırlatmıştı. “Bu senin verdiğin listeydi. Bu arada sen benim küpelerimi mi yürütüyorsun?” Bu yazılanlar onun 'Top 20' listesi gibi bir şeydi, tabi Esmé’nin küpelerine çaktırmadan el koymak istediğini da öğrenmesine neden olmuş olduğu gerçeği acıydı. Esmé suratı kıpkırmızı olmuş bir şekilde ona bakarken Madelynne rahat deri koltuklara gömüldü. “ ‘Sahip olmak istediğim şeyler' adlı listemi tamamladığın için sağol kardeş. Birçok eksiğim vardı.” Poşetlerden birinden dayanamayıp dışarıya fırlayan küçük şeyi işaret ederek “Emzik onların en başında yer alıyordu.” Diye de ekledi. Esmé ne olduğunu anlamaya çalışır gibi etrafına bomboş bakıyordu. Surat ifadesi kırmızıdan mora doğru bir geçiş yaşıyordu. “Bu senin meşhur listen miydi?” Daha yeni kavrayabilmiş gibi bir hali vardı. “Alışveriş listesi değil miydi yani?” Madelynne, Esmé'nin odasına doğru yöneldi. Renkli komidinin üzerinde duran küçük kağıt parçasını alarak Esmé'ye uzattı. Kağıttakilere hızlıca göz gezdirdikten sonra adeta bir tazı gibi Madeylnne'i yatağına doğru fırlattı ve hunharca gıdıklamaya başladı. O en yakın arkadaşıydı ve tabi ki zayıf yönlerini en iyi o biliyordu. Madelynne gözlerinden yaşlar gelene kadar derin kahkahalar atmaya devam etti. En sonunda Esmé kendisi yorulduğu için durmuştu. Nefes nefese kalmış zorlukla konuşuyordu. “Bir daha beni hiçbir kuvvet alışverişe gönderemez!”

~ RP SONU ~

» Efendim Baba ?
» Evet Efendim! Bu İcat Suları Temizler!
» Görevler Listesi 1.
» Görevler Listesi 2.
» Görevler Listesi 3.