İyi ki doğdun, Chelsea Cocteau-Evans! -Tüm kızlar davetli-

Spoiler:

Saat 10.30' da; saatin alarmıyla uyandım. Bu gün gerçekten çok heyecanlıydım çünkü; on yıldır ilk defa bir doğum günü kutlayacaktık. Bu gün biricik kardeşimiz Chels'in doğum günüydü ve ona sürpriz bir parti verecektik. Bu nedenle hızla yatağımdan kalktım ve Kath'in odasına gittim.

Kath çalışma masasına oturmuş, Chels' e aldığı hediyeyi paket ediyordu. Beni görünce bantı masanın kenarına yapıştırdı ve ''Günaydın. Çok geç kaldın, herkes üstünü giyindi bile. '' dedi telaşla. Ona paketi bantlamasında yardımcı olmak üzere yanına gittim. '' Giyeceklerim hazır. Peki Chels uyandı mı? '' diye sordum. Kath elimden bir bant parçası daha aldı ve '' Ah,hayır. Geç uyanması için ona şarap içirdik dün gece. '' dedi kıkırdayarak. Gülümseyerek ''Harika ,yine de hazır olalım. Ben hemen üstümü giyineyim. '' dedim. Onaylarcasına başını salladı ve saon bant parçasını da yapıştırdı pakete. Ben de Kath'in odasından çıkıp koridorda koşturarak kendi odama gittim.

Ne giyeceğimi dün belirlemiştim. Gardırobu açıp koyu renk dar kotumu, beyaz tişörtümü ve deri ceketimi çıkardım. Üstümü giyindikten sonra saçlarımı saldım ve Artemis' in hediyesi gümüş tokayı saçımın ucumuna iliştirdim. Kendimle ilgili işleri bitirince, yatağımın altına sakladığım hediye paketini çıkardım. İçimden Ipod'unun olmadığını umdum.

Artık her şey hazırdı. Az sonra diğer kulübelerdeki kızlar da gelirdi. Hediyemi alıp odadan çıktım ve pastanın ne alemde olduğunu görmek üzere mutfağa gittim.

Chels'e aldığım hediye.:

Bırakın beni! Bırakın! Hayır, rüyamda bir canavara bağırmıyordum. Yorganımı çekiştiren avcıya bağırıyordum. "Ne istiyorsun tanrılar aşkına?" diye bağırdım yüzümü yastığıma gömerek. Gece uyku tutmamıştı, gün ağırırken uykuma dalmıştım ve şimdi bir avcı beni uyandırıyordu! "Alex, Alex!" diye fısıldadı kız kulağıma."Bugugüğün, Chegelseaginigin doguğum gügünügü." dedi kısık sesle. "Ne!?" diye fısıldadım. Kuş dilini en son on üç yaşında falan kullanmıştım. Sonra söylediği şeyi çözdüm. "Haaa!" Tabii ya! Uzun süredir planlıyorduk bu partiyi. Başta Lena, bütün avcılar çalışmıştık. Ben de harika becerilerimle bir pasta yapmaya çalışmaya karar vermiştim dün gece. En azından bunu yapmak istiyordum. Tabii ki bir hediye de almıştım ama bunu beğenir miydi bilemiyordum. Chelsea gerçekten iyi bir dostumdu, onu gerçekten ama gerçekten seviyorum. Ona değer verdiğimizi göstermek için hediyeye ihtiyacımız yoktu ama, bu bir klasikti. Hediyesiz olmazdı. Ayrıca onun hediyeleri açarkenki yüz ifadesini çok merak ediyordum. Harika olacaktı. "Alexa kalkıyor!" diye bağırdım. Yastığı yüzümden attım ve ayağı fırladım. Beni uyandıran avcı gitmişti. Omuz silkip eskiden Adyali adlı bir avcıya ait olduğunu öğrendiğim kızın dolabını açtım. 3 haftadır buradaydım ve bu odaya kendi dokunuşlarımı atmıştım. Bir köşede koskoca bir tuval vardı, üzerinde rengarenk boya desenleri kurumaktaydı. Etraf boya kokuyordu ama bu koku hoşuma gidiyordu. Dolabın üzerinde Manhattan'dan aldığım bir sürü pofuduk hayvan duruyordu. tüylü birkaç şalı yatağımın ve dolabımın üzerine geçirmiştim. Nevresimleri de değiştirmiştim tabii. Koyu pembe ve camgöbeğinin hakim olduğu bir nevresim vardı şu an yatağımda. Etraf rengarenkti, benim de çok hoşuma gitmişti. Dolabımdan koyu pembe bir üst ve rengi camgöbeğine benzer bir kot pantolon aldım ve üzerime geçirdim. Saçımı tepeden atkuyruğu yaptım ve dolabımın alt rafından minik hediye paketimi çıkardım. Mutfağa koştuğumda Lena'nın orada olduğunu gördüm. "Pasta?" dedi sadece. "Diğerleri daha gelmemiş, biz başlayalım istersen Len." Başını salladı. Buzdolabından kremşanti ve pastanın içi için keki çıkardım. Lena da diğer malzemeleri çıkarırken diğer avcıların da yardıma gelmesini diledim.

Nice yıllara Damloş!:

"Her şey mükemmel olmuş Lena."

sesiniyediğim:

Kampta avcılar dışın herkesle iyi anlaşmasam da sevdiğim birkaç kişi vardı elbette. Bu kişilerden biri olan Athena kızı Andrea ile New York'a alışveriş yapmak için gitmeye karar verdiğimizde bunun çok güzel bir eğlence olacağını en başından beri hissediyordum. Tüm bunlar avcı kardeşlerimizden Chelsea'nin doğumgünü için planlanmış olsa da Andy ile beraber New York'ta geçirdiğim bir gün bana çok iyi gelmişti. Pegasuslarla başladığımız yolculuğa New York'un işlek caddelerinde yürüyerek devam etmiştik. Onca insan kalabalığı içerisinde yürüyecek yer bulamazken sokak sokak koştuğumuza inanamıyordum. New York'ta alışveriş yapmak ve Chelsea'ye hediye almak için biraz geç kalmıştık ve bu da bizi hızlı olmaya mahkum bırakıyordu. Pegasuslarla uçarken bile yüzümü yalayıp geçen rüzgar bana yüz felci geçirtebilirdi. Mağaza mağaza dolaşıp güle oynaya gezdikten sonra bu güzel alışverişin bitme zamanı gelmişti. Chelsea'nın beğenebileceği bir hediye aldıktan sonra New York'ta kendimiz için de bir şeyler almadan ayrılmak istemeyip birkaç mağaza daha dolaşmıştık. Sonuçta böyle şeyleri her gün yapmıyorduk. Sevdiğim insanlarla yaptığım küçük kaçamak gezilerin bitmesini doğal olarak istemiyordum elbette. New York'taki gezimizi olabildiğince uzatıp gezebildiğimiz kadar mağazayı gezdikten sonra serinlemek amacıyla oturduğumuz bir pastahanede dinlenmeye başlamıştık. Andrea poşetlerini kenarına astığı sandalyeye iyice yerleşirken buzlu limonatasından bir yudum aldı ve saatine bakarak ''Kampa geri dönsek iyi olacak, partiden önce yardımımıza ihtiyaçları olabilir.'' dedi mahzun bir ses tonuyla. Haklıydı da, uzun zamandır geziyorduk ve zaman hiç ummadığımız kadar hızlı geçmişti. Parti hazırlıklarına yardım etmek için ayrılmak zorundaydık. Her ne kadar bu alışverişin hiç bitmemesini istesem de yapabileceğim bir şey yoktu. Canımdan çok sevdiğim avcı kardeşim Chels'in doğum gününü hayatta kaçıramazdım. Peki anlamında başımı salladıktan sonra ''Yola koyulsak iyi olur öyleyse.'' diyerek yerimden kalktım. Pegasuslarımıza binerek kampa dönmek için yol almaya başladığımızda üzerimdeki gerginliği attığımı fark etmemek imkansızdı. Uzun zamandır ihtiyacım olan tek şey kısa bir süreliğine de olsa avcılık yaşamımdan ayrılmaktı. Melez gibi değil de normal bir insan olarak geçirdiğim bu gün beni oldukça rahatlatmıştı. Mutlu olmaya başladığımı hissedince kendimi yüzüme yalpalayıp geçen rüzgarın serinliğine bıraktım.

Kampa vardığımızda meydanda Andrea ile ayrılarak kendi kulübelerimize dağılmıştık. Yavaşça içeri girdiğim kulübede gördüğüm kadarıyla hiçbir hazırlığa başlanmamıştı. Geç kalmadığıma sevinerek uysal adımlarla odama doğru ilerledim. Kapımı kapatarak öncelikle üzerimi değiştirmeye karar verdim. Dar kot pantolonumu ve kolsuz mor tişörtümü giyerek her zamanki gibi sade bir görünüm seçtim. Abartılı olmayan siyah topuklu ayakkabılarımı da ayağıma geçirerek ayakkabının vereceği her türlü rahatsızlığa kendimi hazırlamaya çalıştım. Benim tercihim her zaman için rahat olan görünümdü. Ama Andrea New York'ta benim için seçtiği bu ayakkabıları partide giymezsem ciddi anlamda kırılacağını söylediğinde başka seçeneğim kalmamıştı. Odamın köşesine bıraktığım hediye poşedini alarak Chels'e aldığım elbiseyi paketlemeye başladım. Mağazadayken acele etmemiz sonucu paketlemeyi unutturmuştum ve bu iş bana kalmıştı. Elimden geldiğince kapladığım kutuya aldığım elbiseyi yerleştirirken Lena odama girdi. Kısa süren bir konuşmadan sonra Lena odadan çıktı. Hediye paketini de bitirdikten sonra son bir kez aynaya baktım ve alnıma düşen dalgalı saçlarımı kulağımın arkasına ittirirken derin bir nefes aldım. Paketlediğim hediye kutusunu alarak odamdan çıktım. Topuklu ayakkabı sesleri koridorda yankılanırken elimden geldiğince sessiz olmaya çalışıyordum. Her ne kadar Chels'e kolay kolay uyanmaması için şarap içirmiş olsak da bu riski göze alamazdım. Kulübe mutfağında seslerini duyduğum kardeşlerimin yanına doğru ilerlemeye başladım. Eminim ki yardımıma ihtiyaçları olacaktı.

İyi ki doğduun. ♥:

» Chelsea Cocteau-Evans
» Chelsea -Cocteau-Evans(2)
» Chelsea Evans
» Chelsea Evans
» Chelsea Evans