Chelsea Evans

En büyük eksiğimi fark etmiştim.Ok yay iklisini kullanamıyordum.Kılıçta iyi kötü bir şeyler yapabiliyordum ama atışlar rezaletti.Bunun için yapabileceğim en iyi şeyin ders almak olduğunu biliyordum ve kamp etkinlikleri kılavuzundan Ok Atma Teknikleri Sınıfını buldum.Koşar adım oraya gittim.Azimliydim başaracaktım.Aklımda bunlar varken sınıfa gelmiştim.Sabırsızlıkla birinin benle ilgilenmesini bekliyordum.

Ok atma teknikleri sınıfında kahvemi yudumlyordum. Erken saatler olduğu için daha ders almak isteyen biri gelmemiti. Bende rahatıma bakıyordum işte. Ancak kahvemin sonlarına doğru kapı açıldı ve içeriye bir kız girdi. Hemen kahvemi bırakıp kızın yanına gittim ve "Selam ben Tiff, yardımcı eğitmenim." dedim. Kız bana heyecanla baktıktan sonra "Bende Chels." dedi. "Tanıştığma memnun oldum. Ne dersi almak istiyorsun?" diye sordum. Burada sırf yay-ok dersi verilmiyordu. Örneğin tabanca falan derside veriliyordu. Chels "Okçuluk dersi almak istiyorum." dedi. Ona tamam manasında gülümsedikten sonra onu yay-ok takımlarının bulunduğu alana götürdüm. İlk önce antrenman için kendine bir takım seçmesi gerekiyordu.

İçeride çok sevimli bir kız kahve içiyordu.Sanırım eğitmenim o.Tüm güleryüzlülüğü ile "Selam ben Tiff, yardımcı eğitmenim." dedi ben de kendimi tanıttım ve bana ne eğitimi almak istediğimi sordu.Tabanca dersleri de veriliyormuş.Bunu öğrendiğim iyi oldu.Takım seçmem gerekiyormuş.Orada duran gümüş renkli takımı seçtim.Söylediklerini yapmaya hazır bir şekilde durdum. "Başlayalım mı?" dedi. "Büyük bir zevkle Tiff." dedim.Dersimiz başlıyordu.

Chels bir sürü takımın içinden gümüş renginde olan bir takım seçmişti. Zevki iyidi. Takım seçtiğimize göre artıl derse başlayabilirdik. Chels'i antrenman alanına götürdüm. Burası bayağı geniş bir alandı ve bir sürü hedef tahtası vardı. Bir hedef tahtasının karşısına durduk ve Chels'e döndüm. Sonra "İlk başta sana yay-ok takımını nasıl tutacağını göstereceğim." dedim. Chels'başını salladı. Ona örnek olsun diye ilk ben kendi takımımla ona nasıl tuttulacağını gösterdim. Sonra da Chels'den aynısını yapmasını istedim.

Bir takım seçmemi söyledi ve gümüş renkli olanları beğenmiştim. Antreman alanına gittik. "İlk başta sana yay-ok takımını nasıl tutacağını göstereceğim." dedi. Duruşumu onunki gibi yapmaya çalıştım ve okumu serbest bıraktım. Hedefe yaklaşamamıştım bile. Hafif utançla yüzüne baktım.

Chels'in benim durduğum pozisyonda durmaya çalışarak okunu fırlattı. Ancak ok hedef tahtasına denk gelmemişti. Chels utanç bir yüzle bana baktı. Güvan veren gülümsememi yüzüme yerleştirdikten sonra "Merak etme, bu daha ilk atışın. Biraz ders aldıktan sonra süper bir okçu olacaksın." dedim. Sonra oonun doğru bir biçimde yay-ok takımını tutmasını sağladım. Birkaç yerde hatası vardı. "Sol ayağın biraz önde dursun." dedim. Chels dediğimi yaptı. Sonra da nişan alıp oku fırlattı. Ok bu sefer hedef noktasına isabet etmişti. Tam on ikiden vuramamıştı ama yine de iyiydi. Chels bana bakıp bir şey söylememi beklediğinde "Süper. Şimdi 25 adım mesafeden ok atalım." dedim. Chels ok atmayı öğrendiği için aşamalara geçiyordum. Bundan sonra tam on ikiden vurmadığı sürece bir sonraki aşamaya geçmeyecektik.

Ne kadar sabırlıydı. Melez kampındaki eğitmenlerin sabrını kimsede görememiştim. Hem sabırlı hem de anlayışlı davranıyordu. "Merak etme, bu daha ilk atışın. Biraz ders aldıktan sonra süper bir okçu olacaksın." demişti o berbat atıştan sonra. Güven veren bir gülümseme yerleştirmişti dudaklarına. Tekrar düşüş konusunda yardım etti. "Sol ayağın biraz önde dursun." dedi sonra tutuşumu düzeltti. Bu sefer oku isabet ettirmiştim. 12'den değildi ama bir yerlere isabet etmişti en azından. Bir şey söylemesi için ona baktım. Bu benim için büyük bir başarıydı. "Süper. Şimdi 25 adım mesafeden ok atalım." dedi. Sanırım kampın tüm oklarını bitirecektim. Attığım yerin arkasına doğru yürümeye başladık. Sürekli ders verdiği için hangi uzaklığın kaç adım olduğunu rahatlıkla bilebiliyordu. Peşinden gittim. Duruş ve tutuşu ayarladım ve atışlara başladım. Ilk yirmi atış gerçekten berbattı ama yavaş yavaş iyi olmaya başlamıştım.