Ağzımla tuttuğum beyaz rulodan küller gözyaşı gibi yere düşüyordu. Çıkan dumanla gözüme bir perde çekiyordu. O günü bir film gibi izliyordum. "Oğlum. Melez hayatın boyunca çok savaştın. Girdiğin savaşlarda çok cesur ve atik davrandın. Kolunun ölmesi bile sana engel olmadı. Artık melez hayatına bir son veriyorum. Tartarus'ta tanrılara bağlılığını kanıtladın. 12 büyük tanrının onayıyla sana tanrı olmayı teklif ediyorum." Bu sözler kafamda yankılanırken arkamda bıraktığım kardeşlerim gözlerimin önüne gelmişti. Hepsi de benimle birlikte yürüyordu. Hiç gözümü kırpmadan tanrı olmayı kabul etmiştim. İyilik ve kötülük... Birbirine zıt şeyler. Benim gibi savaşı seven birinde toplanmış. Kendimdeki çelişkiyi görmem fazla zamanımı almamıştı. O gün bu gündür, ağzımda beyaz rulom eksik olmuyor. Her gün kargaşayla uğraşıyorum. Ne kadar içersem içeyim ölmeyeceğim. Çelişki çemberinin tam üzerindeyim. O çemberi turlamaktan başk bir şey yapmıyorum. Her turda daha da güçleniyordum. Ama bu beni bir yere götürmüyor. Sadece benliğimi daha çok tanıyorum. Bunun sonu yok.
Mahalle her zamanki gibi sakinliğini koruyordu. Beni kendimle yalnız bırakıyordu. Bunu istemiyordum. Her zaman kendimleydim. Ağzımdaki rulonun külleri bir bir yere saçılıyordu. Bunun için bana ters ters bakan tanrıları aldırmıyordum. Nasılsa elimi şaklattığımda külleri sigarama toplayabilirdim; ve öyle de yapıyordum. Her zaman görevime sadık biri olmuşumdur. Biraz yürüdükten sonra kulağıma bir çatışma sesi gelmeye başladı. İyilik-kötülük dengesi hiçbir zaman tam olarak sağlanamıyordu. Ne kadar engellersem engelleyim, bu sonu olmayan bir görevdi. Önüme dünyadan bir perde çektim ve olanlara baktım. İki insan çakılarını çekmiş birbirine saldırıyordu. Gece vaktiydi. Sokakta onlardan başka kimse yoktu. Sahte güneşle aydınlanan sokak, bu iki insanın çatışmasını sakinlikle izliyordu. Hiçbir şey yapmıyordu. Gölgeleri içlerindeki karanlığı ortaya çıkarıyordu. Saldırıları şimdi daha şiddetli olmaya başlamıştı. Kilolu, saçı kıvırcık olan bıçağı diğerine saplayacakken; zayıf, saçı uzun olan yana çekilerek saldırıdan kurtuldu. Uzun saçlı, kıvırcığın uzattığı eli yakaladı ve kıvırcığın bıçak tutan elini, kendi bıçağıyla yaraladı. Kıvırcığın bıçağı yere düştü. Sağ elinden kanlar akan kıvırcık sol eliyle, sağ elini tuttu. Biraz geriledi. Uzun saçlı, yere düşen bıçağı aldı ve kıvırcığa "Burası yolu sonu," diyerek üzerine yürümeye başladı. Kıvırcık geri geri adımlarını atarken yanağından terler akıyordu. Yüzündeki korku bütün vücuduna yayılmıştı. Bedeni titriyordu. Birden ayağı kaldırıma takıldı ve geriye düştü. Artık zamanı gelmişti. Uzun saçlıyla kıvırcık arasındaki bu saçma şeye son verebilirdim. Önümdeki perdeyi kaldırdım ve oraya ışınlandım. Uzun saçlının kolunu tuttuğum gibi geriye çektim. Yüzüne sert bir yumruk indirerek elindeki bıçakları düşürmesini sağladım. Kıvırcık korkudan gözlerini kapamıştı. Uzun saçlı ne olduğunu anlamaya çalışmadan yerdeki bıçaklardan birine davrandı. Eli bıçağa ulaşmadan yere eğildim ve sağ elimle sol elini sıkmaya başladım. Uzun saçlının acı sesi sokakta yankılandı. Elini sırtına götürdükten sonra ensesine sağlam bir tokat attım. Attığım tokatla birlikte vücudu rahatladı. Kıvırcığa baktığımda ayağa kalkmayı başarmıştı. Gözleri şaşkınlıkla bana bakıyordu. Yavaşça yerimde doğruldum. Kıvırcığa doğru yürümeye başladım. Kıvırcık olduğu yere demir atmıştı. Kıvırcığın gözlerini kapadım, arkasına geçtim. Uzun saçlıya attığım tokatı ona da attım. Yere düştüğünde hala elini tutuyordu. İkisini de lamba direğine çekerek elime bir zincir çağırdım. onları sıkıca direğe bağladım. Mışıl mışıl uyumalarına izin verdim. Sokak rahat bir nefes almıştı. Onlara arkamı döndüm ve ağzımdaki ruloyu iki parmağımın arasına aldım. Rulodan çıkan dumanlar gibi ben de dünyadan çıktım. Mahalleye döndüğümde evimin önündeydim. Biraz silahlarım üzerinde çalışmanın iyi olacağını düşündüm ve eve girdim.
Konu: Sokakta Kapışma 
Ptsi Tem. 18, 2011 9:45 pm