Smaç ile gelen topu karşıladım. Evet, anlaşılan o da benim gibi takımlarda yer almıştı. Bunu anlamak aslında hiç de zor değildi. Ne de olsa bütün hareketleri bilmesi sadece ustaların bileceği bir şeydi. İyice yorulmuştum, giderek vücudum ağırlaşıyor ama oyun sertleşiyordu. Her ne kadar yorulsam ve bırakmak istesem de yenilmek istemiyordum. Eh, canavarlarla savaşırken bile pes etmiyordum, bunda mı pes edecektim? Tabi ki hayır. Ne kadar inatçı olduğumu herkes biliyordu. Yine de bu oyunu bitirmenin tek bir yolu vardı, ya oyunu ikimizde eşit sayıp bırakacaktık ya da birimiz bayılana kadar böyle devam edecektik. Bir süre yine ses çıkarmadan oyuna devam etsem de Helia'nın da çok zorlandığını fark ettim. Sonunda dayanamayarak "Helia ikimizde çok yorulduk, kabul edersen oyunu bırakalım ve eşit sayalım?" diye sordum ve smaç bastım. Gelecek cevabı gerçekten çok merak ediyordum, çünkü daha fazla zorlanmak istemiyordum.