"Hadi amaa geç kalıyorsun okula ! " Annemin sesiyle irkildim. Bir kabus görmüştüm . Peşimde beni kovalayan birileri vardı ve ben son hızımla koşuyordum. Her neyse her zamanki gibi saçma bir rüya diye düşündüm . Son zamanlarda bu tür rüyalar oldukça artmıştı . Hemen okul formalarımı giydim . Aynada birkaç dakikamı geçirdim ve çantamı alıp aşağıya indim . Okula çoktan geç kalmıştım . Annemde mutfaktan " Kahvaltını yap öyle git " diye seslendi . Ama kahvaltı yapmak için çok geçti . Kahvaltı günün en önemli öğünüydü ama ben yüzünü bile görmüyordum . Okulda nasıl olsa bir şeyler atıştırırım diye düşündüm . Zaten bugün arkadaşlarla okuldan kaçıp alışveriş merkezine gidecektik. Annem işinden dolayı çok yoğun olduğu için birlikte alışverişe gidemiyorduk. Annem tüm gün çalışıyordu o yüzden pek fazla birlikte olamıyorduk. Ama böyle yoğun çalışmaya zorunluydu başka türlü geçinemeyebilirdik .Birkaç kez gizlice bende bazı işlerde çalışmıştım fakat annemim öğrenmesi çok kısa sürdü ve tabikide işten ayrılmamda kısa sürmüştü . Çalışmama asla izin vermeyeceğini söylüyordu .Ama onun için üzülüyordum . Bütün yük onun sırtundaydı . Babamı sorarsanız onu hiç görmemiştim annem her ne kadr ondan çok özel biri olarak bahsetse de ben ondan nefret ediyordum . Ona karşı içimde anlatılmaz bir öfke vardı . Nasıl olurda bizi böyle yalnız bırakıp gitmişti . Zaten annemi de anlayamıyordum sanki bırakıp gitmesini hiç umursamıyordu. Üstüne üstlük babamı övüyordu ama bunların hiçbir önemi yok ben onu tanımadan nefret etmiştim bir kere . "Ben çıkıyorum " dedim anneme . Kapıya doğru yöneldim arkamdan annem geldi " Canım seni çok seviyorum . Dikkat et kendine ve sen beni düşünme iyiyim ben . Senin yapacağın her şeyle gurur duyacağım bu her zaman aklında olsun . Sen sadece yaptığın işe odaklan . Her zaman arkandayım ben tatlım . " dedi ve sıkıca sarıldı . Ne olduğunu anlamamıştım ama içime sanki kötü bir his düşmüştü . " Sadece okula gidiyorum anne merak etme her zamanki giibi akşam eve gelcem . İyi misin sen anne ? Değişik davranıyorsun biraz . " " İyiyim ben canım . Özledim sadece birtanecik kızımı ." "Özledin mi ? Neden ki zaten yanındaydım. " " Ben ne dediğimi biliyor muyum ? Geç kaldım işe zaten . " Saatime baktım . Evet 1.ders çoktan bitmişti . " Ah hayır olamaz ben de geç kalmışım hemde çok ." Aslında dersi önemsediğim yoktu ama 2. derste kaçıcaktık arkadaşlarla . Bekletmek istemiyordum onları zaten çok da fazla beni bekleyeceklerini hiç sanmıyordum . Annemin yanağına küçük bir öpücük kondurduktan sonra aceleyle okula doğru koşmaya başladım . " Dikkat et canım " diye bağırdı arkamdan annem ." " Tamaam her zamanki gibi dikkat edeceğim " dedim arkama bile bakmadan koşarak. Okulun önüne geldiğimde derse girilmişti bahçede kimse yoktu . Etrafıma bakarak " Of hayır geç kalmış olamam nerde bu kızlar ? " diye konuştum kendi kendime . Sonra karşıdan karşıya geçen bir grup gördüm .Evet bunlar bizim kızlardı . Koşarak yanlarına gittim . " Heeey " diye seslendim . Arkalarına baktılar . " Nerelerdesin sen ? Sayende beklemekten ağaç olduk ." diye çıkıştılar bana . " Çok geç kalmadım ki hem pekte beklemiş gibi durmuyorsunuz . " " Of inanmıyorsan geri dönebirsin hem devamsızlıklarını kapatırsın biraz olsa " dedi en iyi arkadaşım. Evet en iyi arkadaşım bile bana böyle davranıyorsa siz düşünün artık. Zaten devamsızlıklarımın hepsi onlar yüzündendi . " Her neyse tamam uzatmayalım geldim işte " dedim konuyu kaptmaya çalışarak . İlk durakta otobüse binerek alışveriş merkezine gittik . Alışveriş merkezine geldiğimizde cebimdeki paralara baktım . Anlaşılan yine dikkatli bir harcama yapmam gerekecekti . Arkadaşlarımla beraber bir giyim mağazasına girdik herkes bir kıyafet seçmeye başladı . Bende başlamıştım ta ki fiyatları görene kadar ben yanımdaki parayla bunların bir düğmesini bile alamazdım . " Ben hemen yandaki takı mağazasından yakın bir aile dostumuza uğrayıp gelicem " dedim . O sırada onlar da o mağazadan çıkmış olurlardı ve böylece neden kıyafet almadığımı sormazlardı. " Tamam biz giderken söyleriz sana " dediler umursamaz bir tavırla. Sinirlenmiştim elimde olsa kavga ederdim onlarla ama havamda da değildim. Hemen yandaki dükkana girdim . Kasadaki Leonard amcamı gördüm aslında öz amcam değildi ama amcam kadar yakındi bize , çok seviyordum . Annemin eski bir tanıdığıydı zaten kiradaki evimizin de sahibiydi çok yardımı dokunmuştu bize . Arada sırada uğrar hal hatrımızı sorardı . " Leonard amca been geldim " dedim gülererk . " Aaa küçük prenses gelmiş , biliyordum geleceğini sana bir şey vermem gerek . " dedi . " Biliyor muydun ? " dedim merakla. " E içime doğmuştu diyelim " dedi ve kasanın ordaki çekmeceden bir yüzük çıkardı . " Al bakalım bu senin , bu çok özel bir yüzük hep yanında bulunsun eğer zor bir durumda kalırsan bunu kullanmalısın sadece çıkarman yeterli olacaktır . " Kafam çok fazla karışmıştı tek bir kelimesini bile anlayamamıştım . " Ne ? Yüzük mü ? Anlamadım amca tekrar anlatabilir misin ?" Anlatcak gibi oldu ama sonra mağazaya 3 tane müşteri geldi . Bana sanki hayatlarında hiç insan görmemiş gibi baktılar . Onlar bakınca haliyle bende onlara baktım . 19 yaşlarında 3 tane erkek öğrencilerdi . Ama oldukça gariptiler . Neyse ki daha fazla garipleşmeden bana bakmayı bıraktılar . Leonard amcaya bir anahtarlığı göstererk bundan bir kaç tane daha var mı dediler . Leonard amca ilk önce diğer anahtarlıkların yanına baktı ama sonra bulamayınca "Depoda olabilir biraz beklerseniz getirebilirim " dedi . Ortadaki genç " Zamanımız bol rahatlıkla arayabilirsiniz " diyerek bana buz gibi bir bakış attı . Tırsmıştım hemde olcukça tırsmıştım . Kasanın arkasına geçtim ve bir şeylerle oyalanmaya çalıştım . Leonard amca da depoya kadar gitmişti . Çocuklar kasaya doğru yaklaştı . Bende artık kendimi pek güvende hissetmediğimden Leonard amcanın yanına depoya inmeye karar verdim.Tam arkamı dönmüştüm ki kanat sesleri duydum . Refleks olarak hemen arkamı döndüm ki arkamı dönmemle küçük dilimi yutmam bir oldu . Karşımda 3 tane yarasaya benzeyen garip yaratıklar gördüm . " Tamam hayal görmeye de başladım süper oldu " dedim sessizce . Bir rüya falan diye düşünüyordum . Ama hiç de rüyaya benzemiyordu birden yüzüğü ve Leonard amcanın söylediklerini hatırladım . İlk olarak "Leonardd amcaaaa !!! " diye bağırdım . Sonra yüzüğü çıkartım . Bir anda elimde yüzük yerine bir tane yay ve bir kaç tane ok buldum " Ah tamam bir de bu eksikti " diye düşündüm. Of hayır bunun olması imkansızdı . Canavarların bana olan saldırılarına karşı ne yapacaktım bilmiyorum ama başım da dönmeye başlamıştı . Düşünmeye zamanım yoktu bayılacaktım sanırım. Zaten Leonard amcanın seslerini de duymuştum . Daha fazla dayanamadım serbest bıraktım kendimi . Gözlerimi açtığımda çadır gibi bir yerdeydim . Ama kendimi çok yorgun hissediyordum kımıldayacak halim yoktu . Yatmayı tercih ettim ve yavaşça yorgunluktan gözlerim kapanmaya başladı . Sanırım birkaç saat uyumuşum birden Leonard amcanın sesini duydum. Yanında ihtiyar birisiyle fısıldaşıyorlardı. " Leonard amcaa ! Nerdeyim ben ? " Sesimi duyunca ufak bir tebessümle yanıma yaklaştı . " Merak etme küçük prenses ben senin yanındayım . Burası senin için en güvenli yer . Burası MELEZ KAMPI . " İçimden bir ses yeni korkunç maceraların başlayacğını söyledi . Ve içimdeki sese tamamen katılıyordum .
Konu: Melez Kampı Maceramın Başlangıcı 
Salı Tem. 05, 2011 1:00 am
"Hadi amaa geç kal
. Okulda nasıl olsa bir şeyler atıştırırım diye düşündüm . Zaten bugün arkadaşlarla okuldan kaçıp alışveriş merkezine gidecektik. Annem işinden dolayı çok yoğun olduğu için birlikte alışverişe gidemiyorduk. Annem tüm gün çalışıyordu o yüzden pek fazla birlikte olamıyorduk. Ama böyle yoğun çalışmaya zorunluydu başka türlü geçinemeyebilirdik .Birkaç kez gizlice bende bazı işlerde çalışmıştım fakat annemim öğrenmesi çok kısa sürdü ve tabikide işten ayrılmamda kısa sürmüştü . Çalışmama asla izin vermeyeceğini söylüyordu .Ama onun için üzülüyordum . Bütün yük onun sırtundaydı 
. Babamı sorarsanız onu hiç görmemiştim annem her ne kadr ondan çok özel biri olarak bahsetse de ben ondan nefret ediyordum . Ona karşı içimde anlatılmaz bir öfke vardı . Nasıl olurda bizi böyle yalnız bırakıp gitmişti . Zaten annemi de anlayamıyordum sanki bırakıp gitmesini hiç umursamıyordu. Üstüne üstlük babamı övüyordu ama bunların hiçbir önemi yok ben onu tanımadan nefret etmiştim bir kere . "Ben çıkıyorum " dedim anneme . Kapıya doğru yöneldim arkamdan annem geldi " Canım seni çok seviyorum . Dikkat et kendine ve sen beni düşünme iyiyim ben . Senin yapacağın her şeyle gurur duyacağım bu her zaman aklında olsun . Sen sadece yaptığın işe odaklan . Her zaman arkandayım ben tatlım . " dedi ve sıkıca sarıldı . Ne olduğunu anlamamıştım ama içime sanki kötü bir his düşmüştü . " Sadece okula gidiyorum anne merak etme her zamanki giibi akşam eve gelcem . İyi misin sen anne ? Değişik davranıyorsun biraz . " 
Karşımda 3 tane yarasaya benzeyen garip yaratıklar gördüm . " Tamam hayal görmeye de başladım süper oldu " dedim sessizce . Bir rüya falan diye düşünüyordum . Ama hiç de rüyaya benzemiyordu birden yüzüğü ve Leonard amcanın söylediklerini hatırladım . İlk olarak "Leonardd amcaaaa !!! " diye bağırdım . Sonra yüzüğü çıkartım . Bir anda elimde yüzük yerine bir tane yay ve bir kaç tane ok buldum " Ah tamam bir de bu eksikti 
" diye düşündüm. Of hayır bunun olması imkansızdı . Canavarların bana olan saldırılarına karşı ne yapacaktım bilmiyorum ama başım da dönmeye başlamıştı . Düşünmeye zamanım yoktu bayılacaktım sanırım. Zaten Leonard amcanın seslerini de duymuştum . Daha fazla dayanamadım serbest bıraktım kendimi . 
