Sabah erkenden kalktım.İkizim Clark ile birlikte kahvaltı yapmak için mutfağa gittik.Annem her zaman olduğu gibi erkenden kahvaltıyı hazırlamış, bizi bekliyordu.Gözünün altındaki yara izi hala geçmemişti.Her ne kadar da dolaba çarptığını söylüyorsa da bunu üvey babam Martin'in yaptığından eminim.Zaten onu ne zaman görsem ya elindeki içki şişesi ile anneme kızıyor ya da arkadaşlarıyla evin girişindeki salonda poker oynuyordu.Her neyse kahvaltı yaparken annem:
-Dersler nasıl gidiyor? diye sordu.
İkizim Clark:
-DEHB'i olan bir çocuk için dersler nasıl gidebilir ki? dedi.
Daha sonra kahvaltıyı bitirip okula gittik.
Son ders fizikti.Bayan Jones tahtaya sorular yazıyor, rastgele bir öğrenci seçip soruyu cevaplamasını istiyordu.
Ama bu beni ve ikizim Clark'ı ilgilendirmiyordu.Çünkü ikimizde de Dikkat Eksikliği ve Hiperative bozukluğu (DEHB) var.
Bayan Jones'un yazdığı formuller,rakamlar ve harfler bir anda birbirine karışıyor.Normal olarak da sorulan sorulara ikimiz de cevap veremiyoruz.Ha, bu arada Bayan Jones ben ve Clark'a McFly çetesi der.Çünkü okuldaki bir çok anormal olayda bizim adımız geçer.Ve bingo! Bayan Jones bize döndü ve her zaman ki gibi:
-McFly çetesi!Bu soruyu cevaplayabilecek misiniz?Yoksa yine bilemediğinizi mi söyleyeceksiniz? dedi alaycı bir tavırla.
Ama o anda zil imdadımıza yetişti.Ben:
-Bu sorunun cevabını ikimiz de biliyoruz Bayan Jones.Ama şansınıza küsün.Çünkü zil çaldı. dedim alaycı bir tavırla.
O anda tüm sınıf gülme krizine girdi.Bayan Jones somurtup, çantasını alıp sınıftan çıktı.
Eve diğer çocuklar gibi servisle gidemiyorduk çünkü maddi durumumuz çok da iyi değil.Bu yüzden dört kilometrelik yolu yürüyerek gitmek zorundayız.Ama yolda giderken konuştuğumuz için zaman akıp gidiyordu.Genellikle Yunan Mitolojisinden konuşuyorduk.Bu ikimizin de ilgili olduğu bir konuydu.İkimiz de Yunan Mitolojisini çok iyi bildiğimizi sanıyorduk.Ta ki önümüze benim yaklaşık üç katım büyüklüğünde,tek gözlü,dişleri orta boy bir kalem büyüklüğünde, dev bir yaratık çıktı.
O anda tam arkama dönüp kaçacaktım ki Clark'ın bayıldığını gördüm.Karşımda dev bir yaratık vardı ve üstüne üstlük Clark bayılmıştı.Ne yapacağımı düşünürken yaratığın bir anda arkasına döndüğünü fark ettim.Bu iyi bir fırsattı.Canavarın karşısında mitoloji kitaplarında gördüğüm yüzleri insan yüzlerine benzeyen,gerisi at olan üç at vardı.Sonra yanıma hızla bir araba yaklaştı ve sürücü ''ATLA'' şeklinde bir hareket yaptı.O anda yapmam gereken tek seçenek de buydu.Clark'ı da taşıyarak arabaya atladım.Clark'ı taşımak gerçekten zordu.Okulda karıştığım birçok anormal olayda yük taşıma cezası veriliyordu ancak Clark'ı taşımak onlardan çok daha zordu.Yolda ilerlerken sürücü daha yolumuzun uzun olduğunu ve dinlenmem gerektiğini söyledi.O anda şekerleme yapmak gerçekten de iyi bir fikirdi.
Kalktığımda bir kulübedeydim ve karşımda aşağı yukarı 12 kişi vardı.
-Neredeyim? diye sordum doğal olarak.
Çocuklar hep bir ağızdan melez kampında olduğumu söylediler.
NOT:İkizim Clark McFly ile bu olayları yaşadığımız için hikayeler benzer olabilir.
Konu: Harry McFly 
Perş. Mayıs 12, 2011 7:18 am
