Şansın Böylesi.

Yeniden kampta olduğuma biraz seviniyordum, özlemiştim kampımı. Aynı zamanda da üzülüyordum çünkü New York'u bırakalı 2 saat olmamasına rağmen özlemiştim ve içimde bir burukluk vardı. Thalia'nın ağacına yaklaşmıştık. Yaz aylarının son günüydü, her yer yemyeşildi. Çiçeklerin nefis kokusunu içime çekerek girişe doğru tırmanıyorduk. Yeniden evde olmak iyi hissettirse de, New York'taki yetimhanemde olmak kadar iyi gelmiyordu bana. Üstelik bu aralar çok sıkılıyordum kampta. Oliv'i ikna etmem kolay olmamıştı ama sonunda onunla birlikte kaçabilmiştim. Hayıflanarak "Of, bu kamp çok sıkıcı gerçekten. Kışı iple çekiyorum." dedim.
Tam da o sırada bir haşırdama sesi duydum. Düşüncelerimden sıyrıldım, dikkat kesildim ve Oliv'e baktım. Sesi bir daha duymayınca yürümeye devam ettik. Çalıların arkasından sesin sahibi minator çıkınca elimde olmadan gülümsedim. 'Bebek Minatooor!' diye sevesim gelmişti. Çünkü bu minator diğerleriyle tam anlamıyla boy ölçüşemezdi. Arkasından gelen devasa boyutlardaki minatoru görünce gülümsemem dondu kaldı. "Olduuu. Başka?" dedim. Oliv "Her kampa gelişimde saldırıya uğramak zorunda mıyım?" diye bağırdı. Tam 'Bu arkadaşları tanıyor musun?' diye soracakken silahını çıkardı ve koşmaya başladı. Benim koşmama gerek yoktu. Ellerime hemen birer yıldız aldım ve hiç durmadan küçük minatora attım. 4. yıldızda ölmüştü bile. Büyük minatorla savaşan Oliv'e baktım. Aslında gayet iyi gidiyordu ama tabii ki yardıma koşmalıydım. Küpemi kılıca çevirdim dev minatorun eline doğru bir hamle yaptım. Oliv'imle uğraşan minator şaşırdı ve acıyla haykırdı, elini koparmıştım.

Büyük minotora saldırırken,bir an bile duraksamadım.Hope'un ise yıldızlarını hazırladığını tahmin edebiliyordum.Minotor ona koştuğumu görünce,üzerime atıldı.Kendimi yana atmasaydım parçalara ayrılabilirdim sanırım.Hope hemen yanıma koştu.Arkama baktığımda,bebek minotorun buharlaştığını gördüm.Bu beni az olsada sevindirmişti.Hope küpesini kılıca dönüştürdü ve minotora savurdu.Ben ise salak gibi durmuş nasıl bir hamle yapsam,diye düşünüyordum.Hope,minotorun elini kestiğinde minotorun inleyişi ve üzerimize gelişi beni kendime getirdi.Hemen kılıcımı minotorun ayağına sapladım.Ayağından kumlar döküldü ama bu pek işe yaramış gibi değildi.Hope minotorun arkasına koştu ve kılıcını sırtına sapladı.Bu son darbesi olmuştu.Minotorun vücüdundan kumlar döküldü ve ortadan yok oldu.Hope sevinmiş gibiydi,ben de öyle... "Bu iş böyle yapılr kızım."dedi göz kırparak.Sağa salim,sınırı geçtik ve kulübelerimize yöneldik.
[center]
-RP BİTMİŞTİR-[/center]