Iason Carter

Melez kampına iyice alışmıştım. Kulübem belli olduğundan beri daha heyecanlı daha güzel günler geçiriyordum. Ama artık eğlence bir yana biraz demir dövmenin zamanı gelmişti. Kulübedeki bütün kardeşlerim Zırh ve Silah yapım ustasıydı. Bu doğaldı çünkü hepimiz Hephaistos çocuğuyduk. Genlerimizde vardı bir şeyler yapmak. Heyecanla kulübeden ayrıldım. Atölyeye doğru yürümeye başladım. Atölye çok uzak değildi. 2 dakika sonra kapının önündeydim. Kapıya iyice yaklaştığımda kapıda bir şifre olduğunu gördüm. Önce kapıyı çaldım ama doğal olarak açan olmadı. Ben de şifre mekanizmasını incelemeye başladım. Tam ne var ne yok diye bakarken ellerim benden bağımsız hareket etmeye başladı. Elimle koymuş gibi kilidi açtılar. Kapı tısslayarak açıldı. Kendime hayret ediyordum ama sanırım böyle şeylere alışmam gerekiyordu. İçeri girdim. İçerisi kulübemizden sonra gördüğüm en teknolojik yerdi. Bir kaç adım attıktan sonra içeriye seslendim '' Kimse varmı ?''

Sabahleyin atalyöye gidip bir şeyler yapmaya karar vermiştim. Biraz kafa dağıtmak iyi gelirdi. Bir şeylerle uğraşmak, bir şeyler icat etmek beni rahatlatıyor ve mutlu ediyordu. Kulübemden çıktım ve yavaş yavaş atölyeye yürümeye başladım. Sabahın erken saatleri olduğu için kampta herkes uyuyordu. Kimseye karşılaşmamam beni mutlu etmişti çünkü canım konuşmak değil bir şeyler yapmak istiyordu. Atölyeye vardığımda mekanizmayı açmak saniyelerimi aldı. İçeri girdim ve işe koyuldum. Birkaç demir alarak değişik şeyler yapıyordum. Helikopter, küçük robot... Artık iyice rahatlamıştım. Bu sırada kapının sesini duydum ve hemen ardından birinin ''Kimse var mı?'' diye seslendiğini duydum. Demirleri bir tarafa bırakarak kapının yanına gittim ve gelen kişiye baktım. Bu kişi kardeşimdi. Gülümsedim ve "Hayrola?" diye sordum. Kardeşim beni görünce rahatlamışbir ifadeyle "Bir şeyler yapmaya geldim." dedi. Güldüm ve "Önce ders almalısın." dedim.

İçeriden biri geldi ve bana bakmaya başladı. Sanırım bu kardeşim Elana'ydı. Gülümsedi ve '' Hayrola?'' diye sordu. Rahat bir şekilde '' Bir şeyler yapmaya geldim. '' dedim. Güldü ve '' Önce ders almalısın'' dedi. Ne dersi ya ? diye kendi kendime düşündüm. 6. Lejyon lideri bir şeyler yapmak için ders mi alacaktı ? O anda aklıma geldi. Benim bir çaylak gibi davranmam gerekiyordu. Açıkçası bir şeyler üretmekte o kadar iyi değildim. İçimden bir ses Elana'dan bu konuda öğreneceğim çok şey olduğunu söylüyordu. Şaşırmış bir ifade ile '' Elbette. Şeyy, bende bunun için gelmiştim zaten'' dedim. '' Biz Hephaistos'un çocukları olduğumuz için kolay öğreniyoruz. Gün sonunda usta bir zırh yapımcısı olursun '' dedi o içten gülümsemesi ile. '' Umarım öyle olur '' diyebildim. Bu konuda kendime çok güvenmiyordum açıkçası. '' E hadi o zaman vakit kaybetmeden başlayalım'' dedi Elana