Mini Olimpiyat (73/3)

Kısa bir yürüyüşten sonra pegasus ahırlarına varmıştık.İçeri girer girmez beni görmesiyle kişnemeye başlayan pegasusum Felix'in yanına koştum neşeyle.Onu uzun zamandır ihmal ediyordum.Biraz vicdan azabıyla kulübeden çıkmadan önce cebime doldurduğum küp şekerleri ona yedirmeye başlayarak başını okşuyordum.Will de kendi pegasusu Ashland'ın yanına gitmiş, onunla şakalaşıyordu.Şu an ne kadar sakin olsam da göreve çıkacak olmamızın heyecanı git gide daha da fazla beliriyordu içimde.Bir yandan Felix'i okşayıp bir yandan da Will'i gözlemlerken Will ''Artık gitsek iyi olur.'' dedi.Başımı sallayarak onu onayladım ve elimde kalan şekerleri de Felix'in ağzına tıktıktan sonra onu bulunduğu bölgeden çıkarmaya başladım.Heyecanımı bastırmaya çalışarak derin bir iç çektikten sonra ahırlardan çıkmakta olan Will'in arkasından yürümeye başladım.Will oldukça soğukkanlı görünüyordu ama onun da en az benim kadar heyecanlandığına eminim.Will, ahırlardan dışarı çıktıktan sonra arkasını dönerek bana baktı ve alaycı bir tavırla ''Pegasusunla uçmayı biliyorsundur umarım.'' dedi.Ona gözlerimi devirerek baktım ve biraz küstahca bir tavırla ''Bu kampa senden önce geldim ben.Beni bırak da kendine bak.'' dedim Felix'in sırtına binerken.Will de umursamaz bir kahkaha attıktan sonra Ashland'in sırtına atladı.Ondan önce davranıp havalanmaya başlamıştım.Felix'i hafifçe dürttükten sonra ne yapması gerektiği anlamış, hemen yükselmeye başlamıştı.Will de arkamda hızlı bir şekilde yükseliyordu.Kısa bir süre yükselmeye devam ettikten sonra bulunduğumuz konumda ilerlemeye karar verip ilerlemeye başladık.Gitmemiz gereken yer Empire State Binası'ydı.Ve oraya kadar daha çok yolumuz vardı.

Pegasuslarımız yükselirken Andy'ye meydan okur gibi bakıyordum. Yeterli yüksekliğe geldiğimizde ikimizde ileriye doğru uçmaya başladık. Önümüzde uzun bir yolculuk vardı. Ashland biraz huysuzluk yapıyordu. Onu en son ziyaretimin üzerinden bir aya yakın zaman geçmiş olmasından dolayı bana kırgın olabilirdi. Anlaşılan bu kez gönlünü almak için küp şekerden fazlasına ihtiyacım olacaktı. Ilık rüzgar yüzüme vuruyordu. Olduğum yerde öne eğilerek Ashland'ın kulağına doğru konuştum. "Hızlan oğlum hadi onları geçmeliyiz." Ashland hafifçe kişneyip kanatlarını iki kere çırptıktan sonra süzülmek üzere sonuna kadar açtı. Kazandığımız ivme ile hızla Andy ve Felix'in yanında rüzgar gibi geçtik. Andy neye uğradığını şaşırmıştı. Ona bakıp davetkar bir şekilde kaşlarımı kaldırdım. Daha sonra beni duyabilmesi için bağırdım. "Olimpos'a kadar... Yarış!" Andy'nin yüzünde hırslı bir gülümseme belirdi. Eğilip pegasusunu hızlandırdı. Birkaç saniye sonra aynı hizadaydık. Andy kendini beğenmiş bir şekilde bana meydan okudu. "Olimpos'da görüşürüz. Çok bekletme beni!" Daha sonra iyice hızlandı aramız açılmaya başlamıştı. Ashland'ı hızlanması için ikna etmeye çalışıyordum. Ona bir ağızlık dolusu yulaf vereceğimi söyledikten sonra havada şaha kalktı. Daha sonra tüm gücüyle kanatlarını çırpmaya başladı. Fark kapanmıştı. Andy'nin yanından geçerken atmış derecelik açıyla eğildik. Bu hamleyi beklemeyen Andy şaşırmıştı. Hızlıca ona göz kırptım. Ashland'ın hızlı bir pegasus olduğunu biliyordum. Ama hiç bu kadar hızlı olabileceğini düşünmemiştim. İlginç bir rekabet bizi bekliyordu. Melez olmanın harika taraflarından biriside buydu. Normal bir insan yolda araba yarışı yapamazdı. -Tabi kaza geçirme riskini göze alacak kadar aptal değilse- ama pegasuslarla havada pek riskimiz yoktu. Tabi aniden bir uçak karşımıza çıkmazsa.

Pegasusularımızla havada ilerlemeye devam ederken Will'in sürekli bana bakıp sinsice gülümsediğini fark ediyordum.'Aklında kesin bir şey var.' diye içimden geçirirken Will bir anda fevri bir şekilde hızlanarak yanımızdan geçti ve arkasını dönerek "Olimpos'a kadar... Yarış !" diye haykırdı.Bu çocuk ne zaman benimle rekabet etmekten vazgeçecekti ? Yine de onun yarış teklifini reddetmem demek, ona yenileceğimi kabullenmiş olmak demekti.Her ne kadar gönüllü olmasam da önümden bir uçak misali geçen Will'in pegasusunu geçmeliydim.Felix'i ne kadar okşarsam okşayayım onun hızlanmak gibi bir niyeti yoktu.Daha sonra kulağına doğru eğilerek ona vaatler vermeye başladım. ''Eğer Ashland'ı geçersen sana bir tane dişi pegasus bulacağım.'' dediğim anda Felix bir fişek gibi yerinden fırladı.Ee, ne de olsa o da bir erkek ve o da her erkek gibi çapkınlık yapmaya bayılıyordu.Will'e bayağı bir fark atmıştım ama o yine de bana yetişmeyi başarmıştı.Başa baş bir mücadele içerisindeydik.Will tam yanımdaydı.Onu atlatmam gerekiyordu.Onunla yarışmaktan nefret ediyordum ama bu sefer o başlatmıştı.Felix'i hızlandırarak Will'e doğru çarptırdım.Yumuşak bir çarpışma olduğu için iki pegasusun da canı acımayacaktı ama Will'in dengesi bozulacaktı.Will kısa bir süreliğine sarsılıp dengesini kaybettikten sonra tekrar kendini toparladı ve hızlanmaya başladı.Hala yapabileceğim bir şey vardı aslında.Will Cirit Sahası'nda özel gücünü kullanarak hile yapmıştı.Her ne kadar bunu itiraf etmese de aslının böyle olduğunu biliyordum.Bu sefer hile yapma sırası bendeydi.Will'e doğru bakarak dikkatini çekmek için onu kışkırtmaya başladım.''Hey Will, duyduğuma göre uçarken o kadar korkuyormuşsun ki, havadayken altına kaçırıyormuşsun !'' Will yüzüne sanki beni yeneceğine eminmiş gibi küstahca bir gülümseme yerleştirdi ve kafasını bana doğru çevirerek ''Psikolojik baskıların bende işe yaramayacak sevgili kardeşim.'' dedi.Amacım ona psikolojik baskı yapmak değildi zaten.Sadece bana bakmasını sağlayıp onu özel gücümün etkisi altına almayı deneyecektim.Kafasını çevirdiği anda gözlerinin içine bakarak adapte olmaya çalıştım.Will şaşkın gözlerle bana bakmaya devam ediyordu.''Ne yapı-'' demesine fırsat vermeden onu yönlendirmeye başladım.''Beni geçmeye çalışma.Sadece beni arkamdan takip et.'' Özel gücümü geliştirme dersleri aldığım için artık gücümün etkisi daha yoğun oluyordu.Yaptırmak istediğim bir şeyi bir kere söylemem yeterli oluyordu.Will etkimin altına girmişti.Felix'i hızlandırarak onun önüne geçtim ve bir zafer kahkahası atarak yoluma devam ettim.