Allen J. Harth

Sınıfın bir köşesinde durmuş olan çocuğa doğru yaklaştım. O da yeteneğini geliştirmek isteyen fakat aynı zamanda ondan çekinen tiplerden olmalıydı. Ona yaklaşınca bana dönüp gözlerini dikti. Elimi omzuna attım ve konuşmaya başladım. "Merhaba, nasılsın?"
Çocuk cevap vermedi. Şu anda içindeki duygularla boğuştuğu belliydi. Sorumu yineledim "Nasılsın?" Çocuk en sonunda cevap verdi. "Burada nasıl olunabilirse öyle. Sen kimsin?" Çocuğun sesinde biraz endişe vardı bu yüzden davranışlarını dikkate almadan konuşmaya devam ettim. "Ben Hektor, bu sınıfın profesörüyüm ve psişik güçler tanrısıyım. Sana nasıl yardımcı olabilirim?" Çocuk dikkatle bana baktı, ardından başını yere eğip hareketsizce durmaya devam etti. Onun bu tavırlarını dikkate almadan. Konuşmayı sürdürdüm. "Hadi ama buraya bir nedenin olmadan gelmezsin. Yeteneğini geliştirmek istiyorsun bunu biliyorum. Açıkla bana yeteneği, böylelikle sana yardımcı olabilirim. Bak, ben psişik güçler tanrısı. Yeteneğinin garip olduğunu düşünme, çeşit çeşit yetenek gördüm ve onların hepsi "ilginçti" garip değil. Hadi, açıkla bana yeteneğini. Bir de kendini tanıtırsan sevinirim" Sözlerimi bitirip bakışlarımı çocuğa diktim.

Esneyerek sınıfa girdiğimde az önce pili bittiği ve geç kalmama neden olduğu için çalar saatimi camdan atmış olmamın kötü bir karar olduğunu düşünüyordum. İçeri girdiğimde sadece bir öğrenci vardı ve Hektor onunla ilgileniyordu. Ben de kaderime razı olarak öğrenci dosyalarının başına gittim. Bu yeni bir uygulamaydı ve gerçekten sinir bozucuydu. Oldum olası dosyalardan nefret etmiştim.
Tam dosya yığılı masaya ilerlerken Hektor "Alexis, acilen Olimpos'a gitmem gerekiyor. Allen'la sen ilgilenir misin?" dedi. Sevinçle "Tabii ki Hektor!" dedim ve çocuğun yanına ilerledim.
'Allen' biraz şaşkınlık ve biraz da sinirle az önce Hektor'un kaybolduğu yere bakıyordu. "Düşündüğün kadar kötü bir eğitmen değilim Nyks oğlu." dedim. Nyks oğlu deyince tamamen sinire bürünen bakışları bana döndü. Birazcık korkmuştum, çünkü Nyks çocukları oldukça korkutucu olabiliyordu.
"Yanlış tahmin olmadığını biliyorum, çünkü Nyks çocuklarını yüz metreden bile tanırım. Eeee, özel gücün ne bakalım?" dedim.
O kısaca gücünü anlattığında açık sözlülükle "Etkileyici bir yeteneğin var. Pekala, nasıl görünmez olduğunu bana tarif edebilir misin?" dedim.

(Mesajından sonra uzun süre yazamadığım için üzgünüm. Başlık altlarda kaldığı ve sınav haftam olduğu için bakamadım.)

Vay be, işi çıktığı bahanesiyle bir anda ortadan kaybolmak gerçekten tam eğitmenlere layık bir şeydi. Öfkeyle onun kaybolduğu yere bakarken, bunun daha çok saçma sapan bir özel neden olduğunu düşünüyordum. Birden arkamdan bir ses geldiğini duyunca oraya dönme gereği duydum. Nyks oğlu diye hitap ettiğinde kızgınlığımın asıl sebebinin, annemin adını kullanmasından kaynaklandığını bilmiyordu tabii. Yine de yapması gereken işlere geç kalan bir eğitmeni de eşit derecede sinir bozucu bulduğumu anlamasında yarar vardı tabii. Tekrar yapmayı gerçekten sevmiyordum ama, bana sorduğu sorulara cevap vermeye çalışırken, yine de sıkıntıyla gözlerimi devirmekten daha fazlasını yapmadım. 'Gücümü kullanmam gerektiğinde... yani bilmiyorum, benim istemimle değil de daha çok kendiliğinden gelişiyor. İhtiyaç duyduğum anlarda demek bunu biraz abartmak olur.' Çünkü bana kalsa bunu kullanmamayı tercih ederdim. 'Neyse, işte şurada bir yerde garip bir duygu hissediyorum ve...' Biraz önce Hector'a da göstermiş olduğum gibi, elimi aynı yere koydum. İç geçirdim ve kollarımı kavuşturdum. 'Sonra o his büyüyerek beni tamamen sarıyor. Bunu ilk yaptığımda pegasusum beni göremediği için paniklemişti.' Bir süre başka bir şey demeden kız inceledim dikkatlice. Sanki bütün cevapları bana o verebilecekmiş gibi. Aslında verse iyi ederdi. 'Bu iyi bir şey mi?' dedim sakin tutmaya çalıştığım bir ses tonuyla. Sonra da ekledim. 'Bunu başka kimseye yapıp yapamadığımı bilmiyorum. Bundan önce sadece iki kere ve hiç farkında olmayarak kullandım.' Özel bir güç falansa en azından işe yarar bir özel güç olacağını umut etmeye başlamıştım.

(Kusura bakma ama özellikle de başlığın altta kalmasının bir bahane olmaması gerektiğini düşünüyorum. Böyle durumlarda statünüzü devredebilirsiniz, bu kadar bekletmeye gerek yok insanları ^^ )

İşe yarar mı demişti! Ah, Olimpos aşkına! Tanrıça Nyks'in çocukları gerçekten önemli güçlere sahipti. "Bence bu harika bir özel güç. Ancak bunun sen istediğin zaman olmasını sağlamalıyız. Peki bunu nasıl yapacağız?" dedim. Hafif sinirli bir ses tonuyla "Öğretmen sensin." dedi. Öfff, bu çocuk amma da sinirliydi. Bir iki saniye sonra "Pekala, öğretmenin olarak syleyeceklerime harfi harfine uyman gerektiğini belirtmeme gerek yok sanırım. İlk olarak gücünün karanlıkla mı, yoksa sadece görünmezlikle mi ilgili olduğunu öğrenmeliyiz." dedim.
"Şimdi senden konsantre olmanı istiyorum. Görünmez olduğuna konsantre ol ve bunu gerçekten istemeye çalış. Eğer gerçekten konsantre olmazsan bu sınıftan mezun olarak çıkamazsın, çünkü gücün üzerinde hakimiyet kuramazsın. Başla bakalım." dedim.