Kendimi iyileştiriyorum

67. Revirde bir rp yaz.
Mekan: Büyük ev.
Katılacaklar: Sadece sen.

Ah,kendimi büyük evde revirde,o koca rahaztsız yataklarda yatarken buldum.Gerçekten en son hatırladığım şeyse,tırmanma duvarında o koca kayanın üstüme gelirken hatırlıyordum.Gerçekten,korkunçtu.Ve sanırım o taş üstüme düşmüştü.Ondan kaçmaya çalışırken elim kaymış ve belki taştan kurtulup yere yuvarlanmıştım.Elimi yavaşça ağrıyan kaburgalarımda gezdirdim.Kesinlikle çok acıyorlardı ve kolumu hareket ettirebildiğime göre,kesinlikle iyiye gidiyordum.Yani elim sakatlanmamıştı.Öff,ne saçmalıyorum ben!Yavaşça kafamı kaldırıp çevreme bakındım.bir sürü ilaç vardı.Ağrı kesici,uyku ilacı...sanırım melezlerin en çok istediği şeyde uyku ilacı.O bizi uyuttuyor ve bir süre bile olsa rahatlamamızı sağlıyordu.O anda aklıma geldi.Babammın verdiği şifa kolyesi!Elim hemen boynuma gitti ve ordaydı.güneş şeklinde uçları kalın ve kapağıda arkada.Küçük gibi görünsede içinde 5 melezi iyileştirecek kadar şifa vardı.Hemen diğer elimide kullanarak kapağı açtım ve ağzıma dayadım.Bir kaç yudum aldım ve içime güneş kadar sıcak birşeyler doldu.İlk başta boğazım feci şekilde yandı ama sonra kaburgalarımdaki acının yavaş yavaş dindiğini hissettim.Yaaşça kafamı sırtıma yastığa dayadım ve kafamı rahatça bıraktım."Saol baba..." diye fısıldadım.içimden her ne kadar güneş arabanı mahvetsem de.diye geçirdim.o olayı hala aklımdan çıkaramamıştım.yavaşça elimi kaburgalarımda gezdirdim ve hiç birşey yoktu.ayaklarımı zorluyarak yataktan ayağa kalktım.
Bir süre düşüp düşemeyeğimden emin olmadığım için yatağın yanında durdum ve en sonunda düşmeyeceğime karar verip sarsılarak kapıya doğru yürümeye başladım.Kapıyı açtığım da dışarıda güneş parlıyordu.güneşe bakıp gülümsedim ve içime bir güç doldu.Kafamı kaldırp derin bir nefes aldım ve gülümsedim.içerdeki sözcüklerimi tekrarladım. "Saol baba.." o olmasaydı.Belki de bir kaç ay boyunca o rahatsız yatakta mahsur kalacaktım.