Stell'e olan ilgimi öğrenmiş olacaktı ki Hades beni Zeus Yumruğuna çağırmıştı.Beynim Hades ile yüzleşmek isterken ayaklarım korkuyordu.Bilemiyordum aslında Hades'in yapacaklarından korkmuyordum.Tek korktuğum şey sadece aşk yüzünden ölüp Stell'i tek başına bırakacak olmamdı.Yavaşça baktım çevreme Hades'i bekliyordum.Korkunç öfkesini bana kusması için,sadece dinlemek için,belkide ölmek için.Bilmiyordum oturduğum kaya parçasının üzerinde beklediğim geleceğimi elinde tutan bir Tanrıyı bekliyordum.İçimde ürpertiyle esen rüzgar ruhumun üşümesine neden oluyordu kimden geldiğini anlayamadığım bir ses ile kendime geldim ' Melez ' Yavaşça kalktım ve arkamı döndüm karşımda duran bu kişi Tanrı Hades'ti.Yüzümü buruşturarak sert bir bakış attım ' Evet,burdayım Hades ne diyeceksen şimdi demelisin! ' Aramızda esen soğuk rüzgar fark edilemeyecek kadar sertti...