Autumn Raina Heaven

İçeri birisi girdiğini farketmiştim ama birkaç işim vardı.Lara heykelleri yerleştirirken aniden tırnağı kırılınca telaşla kulübesine dönmüştü.Bu Afrodit kızlarının tırnak merakını anlamıyordum.Hele Lara'nın!O bende bir önyargı oluşturmuştu sanırım.bütün gün onla durunca böyle oluyor sanırım.Herneyse ,zaten küçük heykelleri yerleştirmiştik ve bu büyük heykelleri tek başıma taşıyabileceğimi sanmıyordum.İçimi çektim ve hemen içeri giren kişiye döndüm.Onun yanına gidemediğim için büyük bir pişmanlık duyuyordum.Keşke bütün bu heykelleri Laranın üstüne yıkabilsem.Başımı salllayarak kafamdaki düşünceleri uzaklaştırdım.

Ve koşar adım sandalyede oturan kızın yanına gittim.Yaklaşınca onun kim olduğunu anladım.Rain.Hermes Çocuğuydu sanırım. "Selam!Hoşgeldin." dedim gülümseyerek.

Herkese verdiğimiz yeni dökülmüş taşlardan aldım.İşlemesi oldukça kolaydı zaten.O yüzden melezler eser yaparken uğraşmak zorunda kalmıyorlardı.Ve onları taşımaktan kesinlikle kas yapmıştım.Hemen altındaki çekmecelerden karıştırmaya başladım.Elime hemen gümüş ve çelik uçlu kalemlerden birden ona kadar sıralananları aldım.Onları bir elime sıkıştırdım ve o çekmeceyi kapatıp altındakini açtım.Ordada düzenli bir şekilde koyduğumuz küçük,büyük ve orta boy çekiçler vardı.Onları da kaptığım gibi çekmeceyi kalçamla kapattım.Sonra koşar adım Rain'in yanına gittim.Eşyaları birbir önüne yerleştirdim.Ve anlatmaya başladım.Elime bir çekiç aldım. "Rain,istediğin şeyi çekiçlerle şekillendirerek,taşa yapmanı istiyorum senden.O kadar zor değil.Yardım istersen de ben burdayım." dedim ve çekici yerine koyup ne yapacağını beklemeye başladım.gerçekten çok ilginç fikirler oluyordu.

Yanına gidip bir süre heykelini işledim. "Güzel gidiyor," dedim,heykeli bir süre daha inceledim ve hemen ekledim."tellerini de unutma." dedim.Rain'in bir gitar yaptığını farkedince,aslında o kadar kötü veya amatörce değildi.Aslında buna her başlayan için zor gelebilecek düzeyde ve eğlenceli birşeydi Heykelcilik.Ama tbiiki herkesin zevki farklıydı.Zaten erkeklerin hiç heykel ve sanata ilgi duymayışlarını asla buraya uğramadiklarından anlayabiliyordunuz.Buraya giren tek erkek,Küçük Tanrı Kardeşimdi.Oda sağ olsun,büyük ihtimalle yeniaçıldığı için gelmişti ve bir daha onu burda asla görememiştim.Korkup kaçmıştı herhalde.Düşüncelerimden kurtulmak için başımı salladım ve Rain'in kırmaya çalıştığı taşa bakmaya başladım.Elime bir kalem alıp esere zarar vermeyecek ama Raine yardımcı olabilecek şekilde içe doğru oval bir yarım yuvarlak çizdim. "Bu çizgiden kesersen taşı,gövdeyi halledersin."

Gözlerimi kırpıştırıp gitara baktım. "Gerçek gibi görünüyor." dedim ve Rain gitarı kucağına alıp gerçek gibi ellerini tellere sürünce güldüm. "Kardeşlerini kandırabilirsin." dedim.Aslında bir Hermes çocuğunun yanında olmak rahatlatıcıydı.O kadar kötü değillerdi ama kampta oldukça fazla ünleri vardı.Yani onların yanındayken eşyalarınıza dikkat edin diye sözler.Ama Rain o kadar kötü görünmemişti aksine sevmiştim de.gülümeyip eşyaları kucağıma topladım ve açık bulduğum bir cekmeceye boşalttım hepsini.Onları sonra Lara'nın üstüne atar ve temizlettirirdim. "Rain,istediğin her hangi birşey yoksa,seni mezun edeceğim," dedim.söz konusu sanattan mezun etmek olunca,seviniyordum.Bu sıralar mezun ettiğim melez sayısı çoğalıyordu ve bu çok mutlu edici birşeydı.

Ange, dersin başından beri daha rahat görünüyordu. Yaptığım heykelle biraz eğlendikten sonra, malzemeleri yerine bırakıp geri geldi ve "Rain,istediğin herhangi birşey yoksa,seni mezun edeceğim." dedi. Aslında işin bu kadar kısa ve eğlenceli biteceğini tahmin etmiyordum ki bu yüzden şaşırmıştım. Hayır, mutluda olmuştum çünkü daha fazla ayırabilecek vaktim olduğunu sanmıyordum. Herneyse, Ange'ye baktım ve gülümsedim. "Tamam o zaman, mezun olabilirim." dedim gülerek.

Gülümsedim ve herkesin hevesle beklediği o sözleri söyledim. "Autumn Raina Heaven.Seni Sanat ve Zanaat Dersinden mezun ediyorum." Bu sözleri söylemek her zaman beni eğlendirmişti.Şimdide öyleydi.Yine bir mezun daha...Mezun sayımız git gide çoğalırken,beni canavarlar ve hatta minotorlar bile korkutamazdı. -O koca şeylerden cidden nefret ediyorum-