Gri Gardiyanlar

Kherion'la konuşuyordum konumuz benim yanıma yeni savaşçılar almamdı. Durun size anlatıyım ben ejderha çağında doğdum ve o zamanlar hayatlarını sadece canavarlarla savaşmaya adamış bir örgüt vardı... Gri Gardiyanlar. Ben onların sonuncusuydum. Dünyayı canavarlardan kurtardığım için bana tanrılık teklif edildi ve bende kabul ettim. Ama zaman geçtikçe Gri gardiyanların soyu tükendi ve son gri gardiyan bendim.
Herneyse konuya dönelim. Ben yeni adamlar arıyordum ve onları bulabileceğim en iyi yerin kamp olduğunu düşünüyordum. Buradaki çoğu melez iyiydi...
Kheiron yüzüme baktı ve konuşmaya başladı...
-Bazı seçilenlerin katılım sırasında öldüğünü duydum Artius...
-Bak Kheiron sana yalan söylemeyeceğim... evet bazıları öldü ama baksana Gaia uyanıyor şu anda ve elimizdeki tek gri gardiyan benim...
-Gri gardiyanlara ihtiyaç var evet ama-
-Bak Kheiron melezlerin Gri Gardiyan olup olmamak istemelerine onlar karar veriyor...

Yemek masamızın Afrodit çocuklarının hemen yanında olması o kadar da kötü değil.Onlar sayesinde kampta neler olup bittiği hakkında fikir sahibi oluyorum.Bazen dedikodu yapmaktan yemek bile yiyemiyorlar!
Bu sabah kahvaltıda çok garip bir şey oldu.Afrodit çocukları ''gri gardiyan'' adında biri hakkında konuşuyorlardı.İiyice dinleyince Gri gardiyanın bir Tanrı olduğunu ve kalan son Gri gardiyan olduğunu öğrendim.Ve gri gardiyanlara ihtiyaç olduğu bu nedenle bir kaç melezin seçilmesi gerektiğini duydum.Afrodit kulübesi yine görevini iyi yapmıştı.Hemen masadan kalktım ve kamp danışmanı Kherion un yanına gittim.Aslında gri savaşçı olmak gibi bir niyetim yoktu;sadece gri savaşçıyla tanışmanın radikal bir deneyim olabileceğini düşünüyordum.
İçeri girdiğimde Kherionun yanında 195 cm civarlarında kırmızı gözlü biri vardı.Kırmızı gözleri üzgün ve çaresiz bakıyordu.Anlaşılacağı üzere bu gri savaşçıydı.Tabi bir tanrının karşısına geçip ''meraba gri savaşçı ben Lena senin adın ne? '' gibi salakça konuşmaya niyetim yoktu tabi.Bu nedenle anlamamış gibi Kherionun yaklaştım.
-Kherion yemekhane gri savaşçı hakkında konuşuyorlar.
-Yine Afrodit kulübesi mi?
-Evet...Şey,aslında ben ondan efsaneyi öğrenmek istiyordum.
-Pekala,tamam işte orada.Bunun üzerine tanrının yanına gittim ve sanki onun gri gardiyan olmasına çok şaşırmış gibi yaptım.
Tanrı konuşamayacak kadar üzgündü.(tabi bu onu daha az korkunç yapmıyordu!)Birden anlayamadığım bir şekilde ona yardım etmek istedim ve istemeden konuştum:
-Gri gardiyan olmak istiyorum.

Yemeğimi yeni yemiştim ve etrafta aylak aylak dolanıyordum. Yine fazla kaçırmıştım ve karnım ağrıyordu. Ne yapacağımı düşünürken yanımdan iki melez geçti. Kendi aralarında bir şeyler konuşuyorlardı. Birinin " Söylenenleri duydun mu? Gri Gardiyan şuan Kheiron'un ofisindeymiş." dediğini duydum. Diğer melez de "Gri Gardiyan mı? O da kim?" dediğini duydum. Diğeri ateşli bir şekilde konuşmaya başladı "Duyduğuma göre onlar ejderha çağında canavarlarla savaşan bir çeşit gruplarmış. Ben onların soyunun tükendiğini sanıyordum, ama anlaşılan biri hala yaşıyor." dedi. Öteki melez hayret dolu bir ses çıkardı. Daha sonraysa duyma alanımdan çıktılar. Bu konuşma beni etkilemişti. Çünkü Gri Gardiyanlar hakkında daha önce de bir şeyler duymuştum ve onlardan biriyle tanışmanın güzel olabileceğini düşünmüştüm. Bu yüzden hemen Büyük Ev'e doğru yürümeye başladım.

Kapıyı çalıp içeri girdiğimde karşımda Lena'yı görünce şaşırdım. Sanırım o da benim gibi Gri Gardiyan'ı duyup gelmişti. Onun arkasında ise Artius vardı. Onu kulübede temizlik yaparken görmüştüm. Yani Gri Gardiyan o muydu? Kheiron "Sanırım sen de Gri Gardiyanlık için geldin değil mi Theodor?" dedi. Ben de evet anlamında kafamı salladım ve Artius'a baktım. "Ben de Gri Gardiyan olabilir miyim?" diye sordum.

Yemek vaktiydi ve ben masaya kafamı dayamış, uyukluyordum. Bu sırada bir melez heyecanla yan masaya geldi ve "Duydunuz mu? Gri Gardiyan aranıyormuş!" dedi. Hızla kafamı kaldırdım ve çocuğa baktım. Ciddi bir sesle "Gri Gardiyan mı?" dedim. Çocuk bir an bana baktı ve "Evet. Onların soyu tükenmemiş miydi?" dedi.
"Ben öyle biliyorum." dedim ve kalktım. Neler olduğunu öğrensem iyi olacaktı. Zaten haberi duyunca uykum falan kalmamıştı.
Kheiron'un ofisine gittim ve kapıyı çalıp içeri girdim. Tam neler olduğunu soracakken Kheiron "Sen de mi Gri Gardiyan olacaksın!" dedi şaşkınlıkla. "Ne? Hayır! En azından şimdilik hayır. Söylentilerin doğru olup olmadığını sormaya gelmiştim, anlaşılan doğruymuş." dedim.
Bu sırada tanımadığım bir melez ve Artemis Avcısı Lena'nın da orada olduğunu fark ettim. Tabii bir de kırmızı gözlü bir adam vardı. Gözlerindeki acıyı gören, Üzüntü Tanrısı falan olduğunu düşünürdü.
"Bu Gri Gardiyanlık olayı nedir?" dedim. "Belki, kesin değil, bir ihtimal düşünebilirim." dedim. Şu anda sadece düşünürdüm, çünkü bildiğim kadarıyla bu oldukça zor bir görevdi.

Yemeğimi bitirmiştim ve biraz arenaya gidip kılıç talimi yapıyordum.Bu arada dövüşen iki Ares oğlunun konuşmasına kulak misafiri oldum.Birisi "Gri gardiyanlar adında bir grubun son üyesi kamptaymış ve o bir tanrı ! Şuan Kheiron'un ofisinde yeni elemanla arıyormuş diye duydum." dedi.Diğeri ""Ona katılacak mıyız ?" diye sordu.İlki tekrar "Hayır , çünkü bu işin sonunda gerçekten ölüm var.Hemde acı bir ölüm." dedi.Hemen Kheiron'un ofisine koştum.Yani aradığım şuydu : "Ölüm"..Her melez birgün ölürdü fakat hepsi kahramanca bir şekilde ölmezdi.Hemen Kheiron'un ofisine koştum.Ofise geldiğimde içeride bir kardeşim , bir avcı ve sanırım .. bir tane de Hypnos kızı vardı.Yüzüme kendimden emin bir gülümseme yerleştirerek "Gri Gardiyan seçmelerine mi geldim acaba ?" dedim.İçeride melezlerden başka Kherion ve son Gri Gardiyan olan tanrı vardı.Adam uzundu ve kıpkırmızı gözleri vardı.Eğer o kadar üzgün olmasaydı ondan çok tırsabilirdim.Ama o anda ben de çok heyecanlıydım ve kimsenin birşey söylemesine izin vermeden "Hey bakın bende de Gri Gardiyan özellikleri var.Ölmekten korkmam ve macerayı severim." dedim.Kheiron endişeyle bana bakarak."Sende mi Gri Gardiyan olacaksın , buna emin misin ? " dedi.Kendimden emin bir şekilde "Babamın Apollon olduğuna emin olduğum kadar eminim." dedim.

O zamana kadar sükunetimi korumuştum. Buradaki melezlerin hepsi heyecanlı ve azimli görünüyordu. Kalplerini kırmak istemezdim. Ama ne yapalım ? Prosedür böyleydi... Onların yüzlerine teker teker baktım ve hafif gülümseyen ama sert bir ifade takındım. Bu onları biraz etkilemiş gibiydi ki buna şaşırmıyordum. Ben liderlik tanrısıydım... istersem kalabalığı konuşmam , duruşum hatta bakışlarımla bile etkileyebilirdim.
-Üzgünüm çocuklar ama Gri gardiyan olmak için bir seçim yapılmaz... veya olmak için izin istenmez , izin verilir ve sizde bunu kabul edersiniz yada etmezsiniz...
Çocuların bazıları hayal kırıklığına uğramış gibiydi...
-Peki nasıl girebiliriz ki o zaman ?
-Buna ben karar veririm... sizin davranışlarınıza ve yaptıklarınıza göre size ben teklif ederim...
Yandan Rocce saklı da olsa dönerek eliyle sevinmiş gibi bir hareket yaptı ve bana döndü. Bu çocuklar çok meraklı görünüyordu. Onlara birkaç şey öğretebileceğimi düşündüm

Gri gardiyan tam ağzını açacakken içeri theo girdi.Sonra da Lexi...
Gri gardiyan buna biraz şaşırmış gibiydi.Ölmek için bu kadar hevesli olmak oldukça mantıksızdı.Tam adı Artius olan tanrıya nasıl gri gardiyan olabileceğimizi soracakken içeri yeni gelen apollon çocuğu girdi ve ''gri gardiyanlık seçimlerine mi geldim?'' dedi.Adının Rocce olduğunu söyledi.Rocce öye bir ''gri gardiyanlık seçimleri'' demişti ki,dışarıdan bakan birisi gri gardiyan'ın bir müzik grubu olduğunu,Rocce'nin de rock star seçmelerine katıldığını sanırdı.
Artius,Rocce de girdikte sonra konuşmaya başladı.Yüzünde sert bir ifade vardı.Sanki bizi etkilemek istiyordu.Diğer 3 melez oldukça etkilenmiş görünüyordu;ama ben zaten son 3 yıldır hiç bir şeyden etkilenmiyordum.Bu yüzden diğer arkadaşlarımın surat ifadesini taklit ederek onu dinledim.Bize seçim yapmayacağımızı,izin almayacağımızı söyledi.Buna sevindim;çünkü bu iki şeyi yapmaktan nefret ediyordum.
Sözlerine devam etti.Gri gardiyanı kendisi seçeceğini söyledi,bizim davranışlarımıza göre tabi.Rocce saklı bir şekilde el çırptı.Kimsenin görmediğini sanıyordu;ama Artius bile bunu görmüştü.Yine de ona gördüğümüzü çaktırmadık.
Düşündüm...Şu ana kadar utanılacak hiç bir şey yapmamıştım.Ben bir avcıydım.Avcılıktan öğrendiğim cesaret ve savaşma arzum,sporla kazandığım disiplin ve sanatla uğraşak pekiştirdiğim zekama güveniyordum.Fakat beni seçmese de sorun değildi.Bunu hayatım pahasına istemiyorum.Sadece efsaneden endişeliydim.
Aklıma takılan bir şey vardı.Ve bunu çekinmeden ona sordum:
-Bizi nasıl denetleyeceksin?

Bu kadar ilgi beklemiyordum açıkçası. Bir anda dört kişi olmuştuk. Üstelik biri kardeşimdi. Avcıyı görmüştüm, ama diğer melezi ilk defa görüyordum. Neyse, eğer asıl konuya dönersek Gri Gardiyan olmak için ne kadar adayın olduğu önemli değildi. Artius'un dediğine göre gayet adaletli bir şekilde seçilecektik. Bu beni mutlu etmişti, ama sanırım kardeşim kadar da mutlu etmemişti. Çünkü daha önce katıldığım yarışmalarda bana düşmanca davrananlar olmuştu. Bazıları olayı fazla büyütüyorlardı doğrusu...

Düşünceler dünyamda gezinirken aklıma onlarca soru geldi. Fakat herbirini zamanla öğreneceğimi umuyordum. Lena ise aklıma gelen sorulardan en önemlisini sordu "Bizi nasıl denetleyeceksin?"

Lena hepimizin merak ettiği soruyu sormuştu. Nasıl denetleneceğimiz... Gri Gardiyan derin bir nefes aldı ve "Kamptaki davranışlarınızı denetleyeceğim ve uygun olduğunuzu düşünürsem size Gri Gardiyanlık teklifi yapacağım. Ancak şunu belirtmeliyim ki, bu denetlemeden geçmeniz oldukça zor." dedi.
Şaşkınlıkla birbirimize baktık. Neyimizi denetleyecekti ki? Ne kadar çalıştığımızı ya da ne kadar uyumlu olduğumuzu mu?
Hepimiz şaşkınlıkla birbirimize bakarken "Her şeyinizi denetleyeceğim. Arkadaşlarınızla uyumunuz, çalışmalarınız, ne kadar sorumluluk sahibi olduğunuz... Kısacası gözüm her zaman üzerinizde olacak." dedi.

O an grubun içinde en heyecanlı olan bendim.Bu tecrübesizliğimden kaynaklanıyor olabilirdi.Ama macerayı çok sevmem de başlı başına bir etkendi.O an aklımdan bir sürü soru geçiyordu.Karşımızda bir tanrı vardı ve o bir Gri Gardiyan'dı."Eğer gri gardiyan olursak bizde ölümsüz olacak mıydık ? Yada görevlerimiz ne olacaktı ? En önemlisi de biz nasıl seçilecektik ? ".Fakat o an Lena aklımdaki sorulardan birini sordu"Bizi nasıl denetleyeceksin ?" Artius'un neler söyleyeceğini hepimiz merakla bekliyorduk.Konuşmaya başladı."Kamptaki davranışlarınızı denetleyeceğim ve uygun olduğunuzu düşünürsem size Gri Gardiyanlık teklifi yapacağım. Ancak şunu belirtmeliyim ki, bu denetlemeden geçmeniz oldukça zor." Aslında Artius konuşmaya başladığı anda hepimiz onu dinlemeye başlamıştık ve başka birşeyle ilgilenmeyi kimse kafasından geçirmiyordu.Sanki onu dinlemek zorundaydık.Ehh ... aslında şikayetçi de değildim bu durumdan.Konuşmaya devam etti."Her şeyinizi denetleyeceğim. Arkadaşlarınızla uyumunuz, çalışmalarınız, ne kadar sorumluluk sahibi olduğunuz... Kısacası gözüm her zaman üzerinizde olacak." İşte bu olmamıştı.Yani tamam Gri Gardiyan olmak çok havalı birşey olmalıydı ama ben kısıtlamaları sevmezdim.Serbest olmalıydım.Biraz hevesim kırılmıştı ama Artius'un da zor bir zamanda olduğu belliydi.Belki sorumluluklar biraz değişebilirdi.

Tam yeni bir şey diyecektim ki dışarıdan bağırışmalar geldi. Bir grup kız dışarıda sanırım bağırıyordu. O anda içeri başka bir melez girdi ve Kheiron'a döndü. Çocuk kan ter içindeydi ve hızlı hızlı nefes alıyordu. Yani bir savaştan çıkmış gibiydi , bu arada dışarıda kızların bağırışı devam ediyordu. Hatta birinin Gri Gardiyan dediğini düşündüm. Odadaki herkez şaşırmıştı ve soluklanan meleze bakıyordu. Melez biraz daha nefes aldıktan sonra doğruldu ve Kheiron'a döndü
-Dışarıda birkaç erkek ve kızdan oluşan bir topluluk var Kheiron sanırım Gri Gardiyan diye birini görmek istiyorlar...

Denetlenme işi beni hiç ürkütmemişti.Zaten hayatımızın her anında denetlenmiyor muyduk?
Artius bize nasıl denetleyeceğini anlattı ve tam konuşmasına devam ederken bir melez savaştan çıkmış bir halde içeri girdi.Fakat benim dikkatimi çeken melez değil,dışarıdan gelen seslerdi.Bir grup kız aşırı yüksek sesle ''gri gardiyanı seviyoruz,dediklerine göre çok yakışıklıymış!!''diye bağırdı.Ve sesini çıkaramadığım bir kız da duymadığımızı sanarak ''Lexi ve Lena içerdeymiş,tanrım çok şanslılar!!!'' dedi.Malesef duymuştuk ve Lexi ile birbirimize daha sonra Artius'a baktık.Yüzü gözleri kadar kırmızı olmuştu.Sanırım hem çok utanmıştı,hem de çok sinirliydi.Kherion ''tamam ben dışarı çıkıp isyanı durduracağım'' dedi.
Kherion kapıyı açar açmaz çoğunluğu Afrodit çocuğu olan 15-20 kız içeri daldı ve sonra koşmayı bırakıp durdular.İçlerinden biri ''Gri gardiyan....Artius muydu!'' Sanırım kırmızı gözlülerden pek hoşlanmıyorlardı.Theo gülmemek için kendini zor tutarak ''evet,siz kimi bekliyordunuz?Brad pitt mi?'' dedi.
Daha sonra grubun lideri diğer kızlara dönerek ''tamam kızlar,gri gardiyan olmayacağız'' dedi.
Kızlar ofisi terk ettikten sonra bizim çoooook yakışıklı (!) Artius'a baktım.Yüzü hem rahatlamış hem de biraz bozulmuş gibiydi.
Ona baktığımı fak edip bana sinirli bir bakış attı,Ben de hemen bakışlarımı yanımdaki maleze çevirdim.Yanımda yeni melez Rocco vardı.Gülüyordu.
Artius ona kin dolu bir bakış attı.Bu iyiye işaret değildi.

Olaylar çok ani gelişmişti. Önce nasıl denetleneceğimizi öğrenmiştim, ki bu yöntem gayet mantıklıydı. Aslında bu kadar önemli bir görev için bu az bile gelmişti bana. Nedense daha fazla şey bekliyordum.

Burada dört melez toplanmıştık, başkalarının gelmesini düşünmüştüm tabi. Ama bu kadar kalabalık bir grubu beklemiyordum. Gerçi sonuç olarak hiçbiri Gri Gardiyan olmak için gelmemişlerdi, tek istedikleri onu görebilmekti. Gördükten sonraysa vazgeçip geri döndüler. Ama neyse ki sonradan daha ciddi bir topluluk geldi. Onlar Gri Gardiyanlık için gelmişlerdi, kişisel zevkleri için değil. Artius şimdiye kadar konuştuğumuz her şeyi onlara da özet geçti. Şimdi sayımızı iyice artmıştı, yani bu iş gittikçe kızışıyordu ve benim de hoşuma gitmeye başlamıştı.

İstek gittikçe artıyordu, ama seçilme şansı gittikçe azalıyordu. Seçilme ihtimalimin ne kadar olduğunu düşündüm. Buradakilerin hepsi benden daha iyi silah kullanıyor olmalıydılar ve kesinlikle daha enerjiklerdi. Sinirle kafamı iki yana salladım. İstediğim zaman ben de oldukça enerjik olabiliyordum.
İlk gelenlere baktım, kendilerinden oldukça emin görünüyorlardı. Bir tek ben mi emin değildim? Ah, Tanrılar aşkına! Çaylak olmaktan nefret ediyorum!

(Rp out: Yazacak bir şey bulamadım Saçmaladım...)

Dışarıdan bir sürü kız gelmişti Artius'u görmek için.İçimden "Amma da ezikler ! Burada ciddi bir konu var ve onlar hala saçma işler peşinde koşuyorlar." diye düşündüm.Aslında ben de gülümsüyordum fakat benimki göreve ve maceraya olan merakım yüzündendi.Artius bana kin dolu bir bakış attı.Gülümsemem yüzümden aniden silinmişti.Niye bunu yapmıştı ki şimdi ? Zeus aşkına ! Burda bir tek ben gülüyordum ve Artius gülmemi istemiyordu ! Ama onun da haklı olabileceği geldi aklıma.Artius son Gri Gardiyan'dı ve benim aklımda da bir sürü soru vardı.Bir anda "Eğer Gri Gardiyan olursak biz de ölümsüz olacak mıyız ?" dedim.

-Ölümsüz olmayacaksınız ama yaklaşık 300 yıl yaşayacaksınız...

Ölümsüz olmayacakları için biraz sinirlenmişlerdi ama yinede şaşırmışlardı. Yani ben melez olmuştum. O zamanlar ölümsüz olmak çok değerliydi. Ama şuan pek fazla melezin ölümsüz olmak istediğini sanmıyorum. Yinede 300 yılda iyi bir zamandı... bunu düşünüyordum çünkü önümdeki çoğu melez ağzı açık bana bakıyordu...

-Bu nasıl oluyor ?

Bana soru soran meleze bakmadım ve arkamı döndüm. Bu sorunun eninde sonunda geleceğini zaten biliyordum. Çok erken olmuştu...

-Özgünüm ama bunu söyleyemem... bunu sadece seçilmiş olanlar bilebilir...

Şu Artius denen tanrı baya gizemliydi.Yani şöyle demesi çok havalıydı.:
-Özgünüm ama bunu söyleyemem... bunu sadece seçilmiş olanlar bilebilir...Sonra bunu havalı bulduğum için biraz utandım,karşımdaki tanrı gri gardiyanları devam ettirmek istiyordu ve hüzünlüydü.Bense bunu havalı olarak yorumlamıştım
Herkes ölümsüzlük olmayacağını duyunca üzülmüştü;fakat ben sevindim bile...
Hayatım boyunca sevdiğim insanların ölümünü izlemek çok kötü olmalı.Artius diğer gardiyanların ölümüne şahit olmuştu ve bu çok kötü olmalıydı.Gerçi bu duyguyu ben de biliyordum,sevdiğim birini kaybetmiştim zaten....
Aklımda bir sürü soru vardı ve birini daha sordum(sanırım biraz fazla soru soruyorduk!!!)
-Ne kadar süre denetleneceğiz ve gri gardiyan olursak hayatımız nasıl değişecek?

Aklımdaki birkaç soru cevap bulmaya başlamıştı. Ölümsüzlüğün olmaması iyiydi sanırım. Çünkü bir gün bu dünyayı terk edeceğimi düşünmek beni hep daha çok şey yaşamaya iter. Bu yüzden de öleceğimi bilmek güzel bir şey.

Lena başka bir soru daha sordu. "Ne kadar süre denetleneceğiz ve gri gardiyan olursak hayatımız nasıl değişecek?" Bu soru üzerine de Artius bir süre durakladı. Sanırım kendi dönemi gelmişti aklına. Ama bir süre sonra kendine geldi ve "Bu sizin durumunuza bağlı bir şey. Eğer sizde eski Gri Gardiyanlardaki gibi özellikleri görmeye başlarsam denetleme biter. Hayatınızın nasıl değişeceğine gelirsek, çok ama çok tehlikeli bir hayatınız olacak. Üstelik de binlerce, hatta onbinlerce insanın ve melezin sorumluğunu üstlenmiş olacaksınız." dedi. Gerçekten ikna edici bir konuşmaydı. Hemen çekip gidesim geldi, ama bunun için çok geçti.

Ölümsüz olmayacağımızı öğrenince çok sevinmiştim. Ölümsüz olmak istemiyordum, çünkü ben yaşamaya devam ederken tüm sevdiklerim tek tek ölecekti ve bu acıya dayanabileceğimi düşünmüyordum.
Lena "Ne kadar süre denetleneceğiz ve gri gardiyan olursak hayatımız nasıl değişecek?" diye sordu. "Bu sizin durumunuza bağlı bir şey. Eğer sizde eski Gri Gardiyanlardaki gibi özellikleri görmeye başlarsam denetleme biter. Hayatınızın nasıl değişeceğine gelirsek, çok ama çok tehlikeli bir hayatınız olacak. Üstelik de binlerce, hatta onbinlerce insanın ve melezin sorumluğunu üstlenmiş olacaksınız." deyince arkama bakmadan kaçasım geldi. Sonra 'Saçmalama Alexis! Zaten elenirsin, bu uyuşuklukla zor iş Gri Gardiyan olmak.' dedim kendi kendime. Yine de 300 yıl bile fazlaydı...
"Peki denetleme ne zaman başlayacak?"diye sordum. "Başladı bile." dediğinde hepimizden şaşkın birer bakış aldı. Başlamış mıydı!?

Hala çok heyecanlıydım ve yerimde duramıyordum resmen. Ölümsüz olmayacağımızı duyunca biraz üzülmüştüm. Ama yine de çok hevesim kırılmamıştı. Ölümsüz olmanın zor birşey olduğunu tahmin ediyordum. Hala heyecanlıydım ve Lena "Ne kadar süre denetleneceğiz ve gri gardiyan olursak hayatımız nasıl değişecek?" diye sordu. Ama bunu sanki yarı duymuştum. Ama bu normaldi herhalde. Siz de üç yüz yıl yaşayacağınızı duysanız , siz de heyecanlanırdınız. Fakat Artius'un "Bu sizin durumunuza bağlı bir şey. Eğer sizde eski Gri Gardiyanlardaki gibi özellikleri görmeye başlarsam denetleme biter. Hayatınızın nasıl değişeceğine gelirsek, çok ama çok tehlikeli bir hayatınız olacak. Üstelik de binlerce, hatta onbinlerce insanın ve melezin sorumluğunu üstlenmiş olacaksınız. demesiyle kendime geldim. Artık beni , hatta hepimizi çok önemli ve tehlikeli günler bekliyordu .

Rp out : Devamı Yemek gazinosunda arkadaşlar )