Apollon oğlu ve Hestia Kızı

Güneşin kulübemizin aydınlattığı bir sabahta sıkıntıdan patlıyordum. Aklıma birden hem rakabet gerektiren hemde eğlenceli olabilecek bir fikir gelmişti. Okçuluk! Evet Apollon çocukları bu işi iyi beceriyorlardı ayrıca çok sevdiğim bir Apollon çocuğu vardı hem birlikte vakit geçirir hemde eğlenirdik.

Apollon kulübesine doğru ilerledim. Kapıyı çaldığımda '' Gelll'' diye bir ses duydum. İçeri girdiğimde herkes oradaydı. Hemen Roc'un yanına gittim '' Selem Roc naber? '' dedim. Kardeşlerinin bakışlarınından etkilenmiş olacak ki '' Dışarıya gidelim mi ? '' dedi. Kabul ettim ve kulübenin dışına çıktık.

Ona doğru sinsice gülümsedim ve '' Eyvah Zell düşnüyor . '' dedi alaycı bir tavırla.Ona baktım ve '' Dalga geçme düşünerek geldim. Apollon çocukları okçulukta iyidir dimi Roc? '' dedim. Bana baktı ve '' Evet gayet iyiyiz. '' dedi övünerek. '' O zaman yarışa ne dersin Apollon çocuğu. '' dedim. Bana doğru gülümsedi ve '' Tabii.Hem eğleniriz. Hemde seni yenmek çok güzel olur. '' dedi. Ona doğru bir bakış attım kısa ama etkili bir bakıştı '' Kazanacağınıda nereden çıkardın. Bende kazanabilirdim.'' dedim. Aslında okçulukta pek iyi değildim ama onu yenmek çok istiyordum ve elimden gelenin en iyisini yapmaya hazırdım. Okçuluk alanına doğru ilerlemeye başladık.

Off ! Sabah uyandığınızda bir Hestia kızının , hemde sevdiğiniz Hestia kızının kulübenize gelmesi çok süper bir duygudur.Eğer bilmiyorsanız söyleyeyim yani.İçeri geldiğinde resmen parıldıyordu.İşte Zell ! Benim güneşim oydu ! Aslında okçuluk yarışması yerine yine Kano Gölü'nde müthiş bir gün geçirmeyi isterdim ama zaten Okçuluk Alanı'na gittiğimizde de sadece yarışmayacağımızı biliyordum.Kesinlikle okçuluktan sonra birşeyler yapardık.Bana okçuluk yarışması teklif etti.Hemen kabul ettim tabiiki.Okçulukta Apollon çocuklarının eline kimse su dökemezdi.Beraberce okçuluk alanına gidiyorduk.(Burada dikkati çekmek isterim , tabiiki el eleydik.Hahaha ! ) Okçuluk alanına geldiğimizde eldivenimden ok-yay olmasını istedim.Evet gerçekten güzel bir hareketti.O da oklarını ve yayını çıkardı.İlk hedefleri ikimizde ıskaladık.İkinci hedefi tam ortasından vurmuştum.Ama kötü şans ! Zell yine vuramamıştı.Gülmeye başladım ama Zell çok sinirlenmişti.Ama sinirin bir faydası yoktu.Üçüncüyü de ıskalamıştı.Bende biraz düşündükten sonra bilerek bende ıskaladım.İkimizde kıs kıs gülüyorduk.Bu işin bir yere varacağı yoktu.Başka bişeyler denemeliydik !

Ben çok kötüydüm o ise çok iyiydi bunu inkar edemezdim tabiikide. Ona bakarak '' Belki bir Apollon çocuğu bana yardımcı olabilir. '' dedim. Tabiikide bu Apollon çocuğu Roc olmasını istiyordum. Bana bakarak '' O ben olabilir miyim?'' dedi gülerek.

Ok ve yayımı aldım bana bakarak '' Öncelikle hedefi kesmelisin. Hedefe odaklanmalısın.'' dedi. Ona baktım ve '' Sen varken odaklanmak zor oluyor.'' dedim. Ve güldük. Sonra devam etti '' Ok ve yayın hakimiyetini kazanmalısın ondan sonrası kolaydır. '' dedi. Aslında kolay değildi hakimiyet kazanmak odaklanmak. Ateş toğu yaratım yakasım geldi bu ok ve yayı. Daha kolay sanıyordum. Bana dediği gibi Odaklandım ve hedefi düşündüm. Ordan bir kuş geçerken Dikkatim dağıldı ve kuşu yanlışıkla vurdum. '' Bugünkü yemeğimiz hazır galiba. '' dedim. Sadece ben güldüm. Bana ciddi ciddi baktı ve '' Odaklanmalısın Zell. '' dedi. Onun için yapmalıydım. Hedefe doğru odaklanmıştım. İnanıyordum-aslında yapıağımı hiç sanmıyordum- ve atış yaptım ve tam noktasından vurdum. Sevinç çığlıklarıyla '' Tam hedeften vuran Hestia kızı kim ? Tabiikide bennn . '' diye sevinç çığlıkları atıyordum. Şimdi sıra ondaydı o profesyonelce hemen vurmuştu tabii çığlıklar filan atmamıştı ama bbürlenmek istediği her halinden belliydi.

Evet bir Hestia kızına okçuluğu öğretmiştim.Bu gerçekten çok zor bir işti.Yani hem okçulukta pek iyi değildi hemde anlatırken ona takılıyordum ve gevelemeye başlıyordum.Ama yine de sonunda yapmıştı.Tabii yaptıktan sonra çığlık atmaya başladı ki sormayın ! Gülmediğimi sanıyordu ama ikide bir kafamı çevirip sırıtıyordum.Yani tamam onu seviyordum ama bizler birer melezdik ! Canavarlarla savaşırken her türlü tekniğe ihtiyacı vardı ve bunu bir yere kadar sağlamalıydım."Daha çılgınca bişeyler yapalım.Şimdi başımın üstüne bir elma koyacağım ve bunu vurucaksın." dedim.Şoka girmiş gibiydi."Sen delisin ! Ya elmayı vuramazsam ? " dedi."O zaman da ya beni öldürürsün yada ok başka bir yere gider." dedim.Titremeye başlamıştı.Bu onun için bile büyük birşeydi.Aslında benim içinde çok büyük birşeydi ama öleceksem sevdiğim kişinin beni öldürmesini istiyordum.Aslında Zell'e güveniyordum ve bunu yapacağını biliyordum.Nerden bildiğimi sorarsanız.Bilmiyordum.Ama o elmayı vuracaktı ! Yayını gerdi."Zihnini boşalt ve odaklan.Sakın beni düşünme.Eğer beni düşünürsen.Ehh..Ölürüm sanırım.Zihnini boşalt ve elmaya yoğunlaş.Başarabileceğini biliyorum." dedim.Gözleri yuvalarından fırlayacak gibiydi.Bir saniye gözünü kapattı ve BUM ! Kafamdaki elma resmen yarılmıştı.İki elimle elmanın iki yarısını da tutum.Gülmeye başladık.Deliler gibi gülüyorduk ve elmaları yiyerek yürümeye başladık.

Roc deliydi. Bunu anlamıştım. Kafasındaki elmayı vurmamı istemişti. Ben daha acemiydim yapamazdım. Ama yapmıştım. Başarmıştım tek parça duruyordu ve yaşıyordu. Yapmaman gibi bir olasılık olmazdı çünkü hayatı söz konusuydu. Beraber yürümeye başladık.

Rp bitmiştir.