2 Tanrı'nın Yardımı

-Lanet olasıca ejderhalar !

Bugün grubumuzun Zeus yumruğunda toplantısı vardı ve bizim bir sorunumuz vardı. 2 ejderha Zeus yumruğunun tepesine yuva yapmıştı ve onları kovmaya çalışınca saldırıyorlardı. Kabul etmeliyim büyüktüler ve bende tırmıştım. Adamlarla geri çekildik ve düşünmeye başladık. Bu ejderhalar sanırım ordan biri kovuncaya dek ayrılmayacaklardı. Şu an az kişiydik ve onlara saldırmak intihar gibi bir şey olacaktı.Diğerlerine döndüm ve burrada bekleyin işareti yaptım. Kamp yönüne döndüm ve son hız koşmaya başladım. Ne yalan söyliyeyim yardımın bu kadar çabuk geleceğini bilmiyordum. Yolda 2 tane tanrıya rastlamıştım. Sanırım 2'side güçlü tanrılar gibi gözüküyordu. Onların yardımını alırsak ejderhaları yenebilirdik. Yanlarına koştum

-Lütfen yardım edin Zeus yumruğunun tepesinde 2 tane ejderha var !

Arkadaşım Artius ile biraz dolaşmak için Melez Kampı'na gelmiştik. Kamp meydanında yürürken karşımıza suratında telaşlı bir ifade bulunan bir melez çıktı. "Lütfen yardım edin Zeus yumruğunun tepesinde 2 tane ejderha var!" diyen çocuğa nedense bir anda kanım ısınmıştı. Kısa bir süre düşündükten sonra onu kendime yakın hissetmemin sebebinin, babalarımızın aynı olması olduğu sonucuna vardım. Gülümseyerek ona "Sen Tanrı Apollon'un oğlu musun?" diye sorduğumda, "Evet ama şimdi sohbet etmeye vaktimiz yok, lütfen yardım edin." cevabını aldım. Dönüp 'ne yapalım?' diye sorarcasına Artius'a baktım. Zeus Yumruğu'ndaki ejderhalar onu heyecanlandırmışa benziyordu. Kısa bir duraklamanın ardından, "Tamam, yardım edeceğiz." cevabını verdi. Bir anda geleceğimiz gözlerimin önünde şekillendi ve yaşayacaklarımızı gördüm ama onları derhal zihnimden çıkardım çünkü Kader Tanrıçaları'nın karşısına dikilebilecek kadar büyük bir tanrı değildim. Sırıtarak "Evet, ama baştan anlaşalım Art, ejderhaların biri senin, biri benim." dedim. Sonra iki tanrı ve bir melez, ormana doğru koşmaya başladık.

Ejderhaları duyduğum anda içime bir istek doğmuştu. Çünkü ejderhalar benim uzmanlık alanımdı. Biri Ejderha çağında doğup kanında ejderha kanı akınca böyle şeyler olabiliyor haliyle. Ormanda koşuyorduk Edward'ı izliyorken Zeus yumruğunun yakınında mevzilenmiş askerler gördük. Buradan Zeus yumruğunun tepesi çok iyi bir şekilde görünüyordu. Aklımda anında taktikler oluşmaya başladı. Liderlik tanrısının avantajları işte. Edwarda döndüm burada bir harita varmı ? dedim ve Martin'e döndüm. Aklımda ejderhaları öldürmek gibi bir niyet yoktu. Nede olsa bende yarı ejderha sayılırdım. Martin'e onları öldürmeyi düşünmüyorum belki onları evcilleştirebiliriz dedim. Tam bana cevap verecekti ki Edward yanmızda bir haritayla belirdi Martin'e çıkarken konuşuruz dedim ve haritaya baktım. Koşullar bir saldırı için idealdi Edward'a döndüm ve biz yukarı tırmanırken sen , senin adamlarının yarısıyla diğer taraftan yukarı çıkacaksın... bu arada aşağıdaki okçular havaya ateşten oklar atacak. Bu ejderhaların dikkatini dağıtacak bizde o anda saldıracağız

Artius Liderlik Tanrısı olduğunu 5 dakika içerisinde kanıtlamayı başararak beni şaşırtmıştı. Ejderhaları haklamamızı sağlayacak planı çabucak yaptı ve herkese görevlerini verdi. Onun melezleri örgütlemesi bitince "Sanırım artık başlayabiliriz." dedim ve onun başını olumlu anlamda sallaması üzerine Zeus Yumruğu'na yöneldim. Yanımda yarı ejderha bir arkadaş varken ejderhaları öldürmeyi aklımdan geçirmem bile saçma olurdu, zaten onları öldürmek niyetinde değildim. Amacım iki yaratığı kamp sınırlarının dışına ulaştırmaktı. Büyük ihtimalle melezler arkadaşlarına eşek şakası yapmak için onları kampın içine davet etmişti çünkü Tanrıça Athena'nın anlattıklarına göre, kampın çevresini koruyan bir güç sınırı mevcuttu ve oradan hiçbir canavar izinsiz olarak geçemezdi. Artius'un benim düşünceli suratıma bakmakta olduğunu fark edince gülümseyerek "Bence de onları öldürmeyelim ama evcilleştirme kısmı da biraz hayal gibi geliyor kulağa." dedim. Arkadaşım tam da ona yakışır bir şekilde "Aslında yapılması çok da zor değil." cevabını verdi. Kaşlarımı kaldırarak bir süre ona baktım ve sonra tekrar önüme döndüm. Bir ejderhayı evcilleştirmek çok da zor değilmiş! Artius bu gergin havada bile beni gülümsetmeyi başarmıştı.

Eğer sadece ejderhayı yenersek ve onun yaşamasına izin verirsek ejderha bize hayatını ve onurunu borçlu olacaktı. Evet ejderhalar zeki ve onurlu yaratıklardı. Onları sadece etkisiz hale getirip canlarını bağışlarsak...
Martin kesinlikle ne yapacağımı anlamış olmalıydı ki bana emin misin ? der gibi baktı. Ona kafamı salladım ve yukarı doğru tırmanmaya devam ettim. Zeus yumruğunun tepesine doğru yaklaştığımızda ortalığı bir sis kapladı. Bu ejderhaların savaşa hazırlanacağını belirtiyordu. Ama ateşten ok adan adamlarımızın bu sisi bölmelerini umuyordum.
Tam yurıya gelmiştik ki Martin'e elimle dur işareti yaptım. Kafamı biraz yukarı kaldırdım ve ejderhalara baktım. Hemen aşağı çekildim ve Martin'e baktım ''Bunlar asteth soyundan , işimiz kolay olmayacak... boğaz altını hedef al'' dedim çünkü bu ejderlerin boğazlarının altında sersemletici bir bölge vardı. O anda yukarıda birkaç nokta şeklinde ışıklar belirdi ve ejderhalar yukarı baktı
Yukarı atladım ve kılıcımı çekip ejderhaya doğru koşmaya başladım. Havaya atladım ve kıvrak bir hareketle kılıcımı yukarıda çevirip yere vurdum. Yerden bir alev fışkırdı ve ejderhayı kapladı. Martin'i göremiyordum ama diğer ejderhanın olduğu taraftan savaşma sesleri geliyordu.

Ejderhalar yakından çok daha büyük görünüyorlardı ve melezlere yardım etme kararımı bir kez daha gözden geçirmeme neden oldular. En sonunda cesaretimi toplayarak bir tanesiyle savaşmaya başladım. Artius'un söyledikleri aklımdaydı; boğazının altındaki bölgeyi aklımdan çıkarmayacaktım. Etrafında çeşitli imgeler yaratarak ejderhanın kafasının karışmasını sağladım. Renkli ve parlak ışık kümelerini takip etmeye başladığı zaman da onları yukarı doğru yönlendirdim. Ejderha da gözleriyle takip ettiği imgelere bakabilmek için kafasını kaldırdı, işte bu aradığım fırsattı. Kılıcımı kınından çekerek ejderhanın boynuna tüm gücümle savurdum. Derisi çok kalın olduğu için keskin ilahi bronz onu yaralamayı başaramadı ama boğazına aldığı darbe büyük yaratığı oldukça etkiledi. Bir süre etrafına saldırdıktan sonra geriye doğru düşerek yere yapıştı. Kafamı çevirip baktığımda Artius'un da kendi ejderhasını bayıltmış olduğunu fark ettim. Ona gülümseyerek "İyi iş dostum! Ejderhalar artık senin sorumluluğunda, benim evime dönmem lazım." dedim. Zeus Yumruğu'ndan indiğimde birkaç melezin teşekkürünü kabul ettim ve sonra elimin bir hareketiyle gölgelere karıştım. Artius'u ejderhalarla bırakmış olmama rağmen içim rahattı çünkü onun ikisiyle de bana çıkabileceğini biliyordum.

Artius veya Edward'ın ekleyeceği bir şey yoksa rp bitti.