Kulübede İlk Günüm

2- Melez Kampı'nda, kulübendeki ilk gününün rp'sini yazacaksın.
Mekan: Ait olduğun kulübe.
Katılacaklar: Serbest (istediğin herkesi davet edebilirsin.)

Ah!!İşte buradaydım...Buraya gelmemin koşulu Minotoru öldürmekse...Bu iş cidden zor olacağa benziyordu.Neyseki yanımda kardeşim Lenny ve Arkadaşım Phibi -kendisi bir satir olur- vardı.Buraya gelmek ve babamdan ayrılmak hiç istememiştim.Hemde ''hiç''!!!Gerçi ''ARTEMİS'' in beni avcısı olarak seçtiğini öğrenince biraz yumuşamıştım sanki.Bunu öğrendiğimde o kadar çok heyecanlanmıştım ki içimdeki gücün bir an beni kendi esiri yapacağını düşündüm.Çığlık attım ve Lena'nin boynuna atıldım.Tanrıçayla daha görüşme fırsatım olmamıştı fakat en kısa zamanda planlıyordum.
İlk gün Lena ve Phibi beni Melez Kampında gezdirmişlerdi.Hiç de kötü bir yere benzemiyordu.Yine de ben New York'u,babamı,evimi ve yatağımı özlüyordum.Hele babam...Evi ben temizliyor ve düzenliyordum.Şu anda evin hali çok kötü olmalıydı.Babama buraya geldiğimi haber verdiler mi bilmiyordum.Büyük ihtimalle söylemişlerdi.
Daha ilk günden bir düşman edinmek istemiyordum ama bu benim elimde olan bir şey değildi elbette.Bana ''Haha!Bu da yeni çaylak...Başın belada ufaklık.'' Bakışlarıyla bakan 1-2 çocuk vardı.Bir tanesinden fena halde korkmuştum.Fakat kendimi koyvermeye de niyetim yoktu.Onlara gayette güzel hadlerini bildirebilirdim.Genellikle bana bakan gözler ''Bu da yeni çaylak.İyi birine benziyor'' diyordu.Hatta bir çocuk ''Vauv!!Çok alımlı...Daha önce hiç görmemiştim.Yeni galiba...'' bakışıyla beni süzmüştü.Ona ciddi bir halde baktığımı ve Artemis kulübesine doğru yol aldığımı görmüş olmalıydı ki bakışları birden ''Tüh!'' oluverdi.Bunu anlamış olduğuna sevinmiştim.Ben Artemis'in avcısıydım...
Kulübeme girdim ve etrafa göz gezdirdim.Lena'nın arkamdan ''Beğenmemiş olamazsın!!Şu manzaraya bir bak!!!'' dediğini buldum.Belli ki burayı çok çabuk benimsemişti.Hakkını yiyemezdim gerçekten güzeldi.Kardeşlerimle tanıştım.Hepsi birbirlerinden tatlı ve anlayışlıydılar.Bana yardımcı olmaya hazır görünüyorlardı.Buna sevinmiştim.
Yatağıma uzandım ve gözlerimi tavana diktim.Lenny bir çığlık daha attı ve yanıma atladı.''Anns!!!Sana böyle sesleneceğim!!!'' dedi.Bir anda yüzü buruştu ve ''Anastaciaaaaaa...Çok uzun!!!'' dedi.Kahkahalarla gülmüş olmama bozulmuştu ki gözleri kısıldı ve bana dudaklarını birbirine bastırarak baktı.Gülmeyi bıraktım ve ona ''Bende sana Lena diyeceğiiiiiiim!!'' dedim.O ise bana ''Benim adım buuuu!!!'' dedi.Sesimiz çok çıkmış olmalıydı ki Sat bize gözlerini kısarak baktı.Biz sustuk ve birbirimize baktık.Dayanamadım ve kahkahalarla gülmeye başladım.Benim sesimi Lena'nın tiz kahkahası izledi.Sat bir iç geçirdi ve kitabını okumaya devam etti.Lena'yla geç saatlere kadar konuşmayı planlamıştık.Fakat kulübemizin lideri olan Sat bizi uyardı ve yastıklarımıza gömüldük.Burayı sevmeye başladığımı ve babamı özlediğimi düşündüm.Yarın Tanrıçamı görmek istediğimi düşünürken uyuyuverdim...