Plan [56/3]

Summer ve bendede ölümden saniyelik kurtulmanın şoku vardı.Aslında o kadar büyütülecek bir olay değildi tabii,bir minotorun altında toprağa gömülmek dışında.Onun dışında ölümden son anda kurtulmak melezlerin göreviydi. Havada uçarken lissa'nın yelesini okşadım benim hayatımı kurtarmıştı.O almasa şimdi Hades'in Dünyasında sıra bekliyor olacaktım.Böylesi daha iyiydi. Birden gözüm yere takıldı.Uzun binaların üstünden ve yanından geçiyorduk.Bir dakika ben bu uzun binaları tanıyordum sanki. Şaşkınlıkla emin olmak için yere biraz daha eğildim ve düşmemek için Lissa'nın yelesine tutundum acıyla kişnedi.Hemen yerden kalktım fazla eğildiğimi farketmemiştim. "üzgünüm kızım.Yanlışlıkla oldu." sonra yanımda Nessie'yle uçan Summer'a baktım. "New york'yatız değil mi?Yoksa yanıldım mı?" Nede olsa o bir Athena kızıydı yani bilgisi benden fazlaydı.

Ange'nin sorusuna gülümseyerek yanıt verdim. "Evet Ann, New York'tayız." Bir süre daha uçtuktan sonra Ange "Eh, madem New York'tayız öyleyse bir kafede bir şeyler içmeye ne dersin ?" diye sordu. Evet, bu iyi bir fikirdi. "Süper olur ! Bu fırsatı bir daha nerede bulacağız ki ?" dedim. Gerçi ben çoğu zaman kamptan kaçıp New York'a geliyordum ama o zamanlar genelde tek başıma oluyordum. Ange ile normal arkadaşlar gibi canavar avlamak yerine bir kafede zaman geçirmek güzel olabilirdi. Gözümüze bir kafeyi kestirdikten sonra inişe geçtik. Pegasuslarımıza biz ıslık çalınca gelmelerini öğütleyerek içeri girdik. İçeride enfes tatlılar, atıştırmalıklar, içecekler vb. vardı. Bunları görünce acıktığımı hissettim. Hemen Ange ile boş bir masaya oturduk ve garsonun bize getirdiği menüyü incelemeye koyulduk. O kadar çok çeşit vardı ki seçmek çok zordu. En az on dakika menüyü inceledikten sonra garsonu çağırarak "Ben bir dilim karamelli cheesecake istiyorum." dedim ve Ange'nin siparişini vermesini bekledim.

Bir süre düşündüm acaba ne alsam?o kadar kafa patlatmakta istemiyordum.Garsona gülümseyip işaret parmağımla Summer'ı işaret ettim. "Aynısından ve birde çikolatalı milkshace" garson başını salladı ve yanımızdan uzaklaştı.Etrafıma bakındım.Herkes önüne bakıyordu,arkadaşlarıyla konuşuyorlardı ama asıl sorun en aradaki bir adamın gözlerini ayırmadan bize bakmasıydı.Ona dikkatle baktım.Bir yerde gördüğümü falan hatırlamıyordum ama...o sırada içeceklerimiz ve yiyeceklerimiz geldi.Çatalımı alıp karamelli cheesecake imi kurcalamaya başladım. MilkShace2imden bir yudum aldım ve arkamı dönüp adama baktım.Hala bize bakıyordu.Hemde gözlerin ayırmadan.birden tüylerim diken diken oldu.Hemen Summer'a döndüm. "Baksana,bu adam bize bakıyor sanki." dedim.Kesin cevap vermek istemiyordum ama belki herşey benim hayalgücümdür.

Ange'nin işaret ettiği yere göz ucuyla baktım. Gerçekten de bir adam gözünü ayırmadan bu tarafa doğru bakıyordu. Emin olmak için birkaç dakika bekledim ama adam hala gözünü bile kırpmadan bize bakmaya devam ediyordu. Acaba bir tanıdık mı ? diye düşündüm ama hayır, bu adamı daha önce hiç görmediğime emindim. Ama yine de bana bir şeyler hatırlatıyordu. Kötü bir şeyler... Ange'ye dönüp "Evet, bu adamda kesin bir gariplik var." diye fısıldadım. Bunun üzerine Ange ve ben pastalarımızı bitirmeden kafeden ayrılmaya karar verdik. Kafeden ayrılırken arkama doğru endişeli bir bakış attım. Tam da korktuğum gibi adam da ayaklanmıştı ve hala bizi izliyordu. Bir an adamla göz göze gelince hemen bakışlarımı kaçırdım. Bu adam beni gerçekten de korkutmaya başlamıştı. Ange de oldukça endişeli gözüküyordu. Olabildiğince hızlı hareket etmeye çalışarak kafenin bulunduğu sokaktan ayrıldık. Biraz ıssız bir sokağa gelmiştik. Tam pegasuslarımızın gelmesi için ıslık çalıyorduk ki birden etrafımızı yaklaşık beş tane adam sardı. İçlerinde kafedeki adam da vardı. Biz daha ne olduğunu anlayamadan adamlar değişmeye başladı. Onların ne gibi yaratıklar olduğunu bilmiyordum ama başımız fena halde dertteydi !

Aklımdan sadece Ange son duanı et,ssözü geçti.Bu çok mantıklı bir sözdü buna kesinlikle eminim.Çünkü biz iki tatlı (!) melez bu adamlarla nasıl çarğışacağımızı düşünmek bile istemiyordum ama tüm melezlerin düşüncesi,savaşmadan öleceğime bulaşık yıkarım daha iyi düşüncesi vardır ve emin olun bütün melezler bulaşık yıkamaktan nefret eder.Hemen kılıçlarımızı çektik ve Summer'la sırt sırta verdik.Pegasuslarımızı çağırmak bu durumda oldukça zordu ve pegasuslarımız açısından tehlikeliydide.
"Melessssler..." Iykk diye mırıldandım.Tıslama.Nefret ederim. "Oleceksssinissss." dedi yine aynı canavar. "Gelde kim kimi öldürüyormuş görelim." dedim meydan okurcasına.Summer'da gözlerine kısarak "Aynen!" diye bağırdı.Onlar yaklaşırken ikimizde aynı anda kılıçlarımızı kaldırdık.

Bu acayip yaratıklar git gide bize yaklaşıyorlardı. Ama biz savaşmaya çoktan hazırlanmıştık. Ben kılıcımı, Ange de ok-yay takımını çıkarmıştı. Yaratıklardan birisi daha yanımıza gelemeden Ange'nin attığı ok sayesinde toz olmuştu bile. Diğerleri bunu görünce korkuyla geri çekildiler. Belki giderler diye umdum ama maalesef umduğum gibi olmadı. Biraz tereddüt ettikten sonra tekrar yanımıza gelmeye başladılar. Eh, ölmek istiyorlarsa bu kendilerinin bileceği işti. Biz bunu seve seve yapardık. Diğer yaratıklar bize iyice yaklaştıklarında birine kılıcımla saldırdım. Anında yok oldu. Görünüşe göre işimiz kolay olacaktı. Yüzümde garip bir gülümsemeyle bir diğerine doğru savurdum kılıcımı. Ama bu diğerinden daha akıllı ve çevikti. Yaptığım darbeden kurtulmayı başarmıştı. Ama bu ölmemesi için yeterli değildi. Hemen ardından yaptığım hamleden kurtulamamıştı ve sonra puff, yok oldu. Ange'ye baktığımda onun son birini halletmiş, son bir tanesiyle mücadele etmekte olduğunu gördüm. Gerçi buna mücadele denemezdi, Ange zerre kadar bile terlememişken yaratık ondan kaçacak delik arıyordu. Ama bu çabaları boşunaydı. Ange'nin son olarak attığı ok onu yok edince Ange'yle birbirimize gülümsedik. Ange bana "Çak dostum !" diye seslendi neşeli bir şekilde. Ben de kıkırdayarak ona çaktım. Bu yaratıklar bazen günümü eğlenceli hale getirebiliyorlardı.

Çok eğlenmiştim!Aslında uzaktan o kadar korkunçtuyldular.Ama bütün gin yoruncu şeylerler geçirmiştik.Lissa'yı çağırmak için tiz bir ıslık öttürdüm.Summer'da,Nessie'yi çağırmak için ıslık çaldı.Uzaktan Lissa'nın beyaz gövdesini seçebiliyordum.Nessie'nin de bembeyaz tüyleri uzaktan parlıyordu.İkisi de gelip önümüzde durdular.Hemen Lissa'nın sırtına atladım ve Summer'ın atlamasını bwkledim.Lissa yavaş yavaş Nessie'nin yanına ilerledi.Aynı hizaya geldiklerinde Summer'a gülümsedim. "Çok süperdi.Şimdi kampa gidelim mi?" dedim gülümseyerek.Umarım kardeşlerim kulübeyi toplamışlardır çünkü temiz bir yatakta yatmak istiyordum

Ange'nin sorusuna "Evet, iyi olur." diye karşılık verdim. Evet, canavarlarla savaşmak eğlenceliydi belki ama yine de insanı yoruyordu. Hemen pegasusuma atladım ve havalanmaya başladık. Nessie'nin tüyleri öylesine yumuşak ve rahattılar ki Ange ile sohbet ediyor olmasak her an uyuyabilirdim. Kısa bir uçuştan sonra kampa varmıştık. Pegasus Ahırları'nın önüne geldiğimizde pegasuslarımızdan indik ve onları ahırlara yerleştirip biraz okşadıktan sonra yanlarından ayrıldık. Şimdi vedalaşma sırası Ange ve bendeydi. Ange'yle birlikte birbirimize iyi akşamlar diledikten sonra ikimiz de kulübelerimize yöneldik. Ange'yi çok kısa zamandır tanıyordum ama bu cana yakın Apollon kızını gerçekten çok sevmiştim. Onunla en kısa zamanda bir maceraya daha çıkmalıydım.


Rp Bitmiştir.