Labirent'i Dolaşmak

Abim ile kafeden çıktıktan sonra labirente doğru gitmeye başladık.Burası çok karanlıktı.Benim klostrofibim olmasına rağmen abimin yanında güvende olduğumu düşünüyordum.Tam o sırada kükreme sesi geldi.Bu sesi kurt çıkarmıştı.Korkmuştum.Abime yalvarıyordum ve bana ``Üzgünüm Julia ama senle burada dolaşmalıyız ki ünlü labirenti görmüş ol.Kültürün artar en azından cahillikten kurtulursun´´dedi.Tamam belki onun kadar bir şey bilmiyorsam da asla cahil değildim.Her ne kadar abimin önünde küçük düşsemde ağlıyordum.Bu huyumdan nefret ediyordum.Ama korkunun ecele faydası yok diye düşünmüştüm.Abimin yanında güvende olduğuma inanıyorum...

Hahah sevgili abim Alex beni korkutmaya çalışıyor.Ben onun olduğunu biliyordum oralı bile olmadım.Ama gerçekten korkunç görünüyordu.Ben babam kadar olmasa da korkusuz olabiliyordum.Tabii çok nadiren.Ama şimdi abim beni korkutmaya çalışıyor ve bu korkusuzluğumu belli etmem daha zor.Yani abim çok iğrenç bir şekile bürünmüş olarak karşıma çıkıyordu.Ah benim akılsız abim ah...

Abimin saçma şeyler söylemesi beni eğlendiriyordu fakat son sözlerinden korkmuştum.Ama abiler kız kardeşlerini sevmese de onun beni sevdiğini biliyordum.O farklı ve bir o kadar aptal bir ağabeydir.Ama şimdi labirentin içinde ondan ve benden başka kimse yok.Tabii canavarları saymazsak.Eğer onu kaybedersem ben biterim demektir.Korkudan ölürüm ve Elena o kulübede tek kalır.Bu halimde bile Elena'yı düşünüyorum ne kadar düşünceli bir kardeşim.Ama abimin cinnet geçirmemesi için elimden geleni yapmam lazım.Eğer birini öldürecekse o ben değil mesela Perseus olsun.Bu durumda kahkaha atmaya başlayınca abim `` İyice kafayı yedi.Sen iyi misin Julia?´´dedi.Sanırım kafayı yemiş olarak görünüyorum onun gözünde ben ise ``Hani sen çoğu cinnet geçiren abi kardeşlerini öldürür.Hem de ilk önce kız kardeşlerini demiştin ya aklıma bir fikir geldi olur da hani sen cinnet geçirirsen önce Perseus'dan başlarsın daha güzel olur.´´dedim.Kahkaha atınca labirentte sesim çınladı çok korkutucuydu ama ben korktuğumu asla belli etmemeliydim...

Ben öldürürüm Perseus'u bekle sen bir 3000 yıl. Bu arada renkli yapamadım "Görmek" butonunda renklendirme yok.

"Evet. Perseus Eduard'dan 1 sıra önce sadece. Sen, Elena, Tyler, Perseus ve son olarak Eduard." dedim ve bir kahkaha da ben attım. Sesimi yükseltip konuşursam kardeşimin korkup pısacağını biliyordum. Ben de bilerek Ateş'i söndürdüm ve konuşmaya başladım. "Hızla birşey Ateş'ten elini geçirdi ve Ateş'i söndürdü. Sanırım bu büyük yerde yanlız başımıza değiliz Julia. Hemen silahını çıkar!" diye bağırdım. Bir yandan kıkırdıyordum ama Julia bunu duyamazdı. Ağlaması ile kıkırdamamın sesi duyulmuyordu. Bir anda söylediğim şey gerçek oldu ve bir kurt karşımıza çıktı. "Neden sonsuz drahmi dilemedim ki?" diye sordum. Kurt hırlaşırken Julia ağlayarak "Hoşt güzel kurt. Sözümü dinle yoksa sana gümüş atarım hoşt!" diye bağırıyordu. Ben ise artık kendimi tutamayıp gülmeye başlamıştım. "Basenlerindeki et kokusu kampa kadar gidiyor. Herhalde kurt da basenlerinin kokusunu almıştır." dedim gülerek. Julia ise durmadan ağlıyordu.

Abim korku dolu anlarda bile laf sokmakta geri kalmıyor ben de cevap verirken ağlıyorum ama ``Abicim asıl sen kendine bak!Senin tişörtüne ben Elena hatta bir de Sat kolayca girebiliriz ha-ha-ha´´dedim.Zorlukla gülmüştüm.Sonuçta önümüzde kocaman bir kurt bize bakıyordu.Ben ne günah işledim de bunları yaşıyorum tanrım...

"O T-shirt'e ben zor sığıyorum! Siz 3'ünüz nasıl sığacaksınız. Hem ben kaslıyım bak ne olcak iyi izle." dedim ve tekmemi geriye atmam ile kurtun karnını tekmelemem bir oldu. Kurt havaya uçar gibi oldu ve sonra da kaçtı. "Gördün mü ne oldu?" dedim. Büyük, çirkin gözleri bana ben bir İlah'mışım gibi bakıyordu. "Bana bunun daha büyüğünü getirin nasıl uçacak!" diye bağırdım ve bir kükreme duydum. Ardından arkamda duran büyük gözlerin beni izlediğini anlamıştım. "Lanet olasıca bir Kiklop değil mi?" diye sordum Julia'ya. Tek gözlü, böyle bir devi gören Julia hayretlere düşmüştü. "Aaaaah! Zeus aşkına!" Julia buna benzer şeyler söyleyerek kaçıyordu. Ben ise sırtıma gelmiş ağır sopa darbesinden kalkmaya çalışıyordum. Bu durumdan nasıl kurtulacağımızı bir ben, bir de Zeus biliyor idi. "Julia, o Ecel Getiren'i sana boşu boşuna mı verdim! Onunla saldırsana!" diye bağırdım. Ardından zar zor ayağı kalkarak sırtımdaki kılıcı hızla çektim ve saldırı pozisyonu alarak kilolu kardeşimin yanıma koşarak gelmesini beklemeye başladım.

Abim yrden kalkmaya çalışıyordu.Ben ise sadece kaçıyordum çünkü elimden bir şey gelmiyordu.Ecel getireni de yanıma yanıma almamıştım.Sonuçta labirente gelip orada canavarın bizi kovalayacağını bilemezdim.Abim ``O ecel getireni sana boşuna mı verdim!onunla saldırsana´´diye bağırıyordu.Ben bir ayndan koşup ``Yanımda olsa emin ol onunla saldırırdım Einstein!´´dedim.Koşarken laf sokmuştum.İlk defa iki işi bir anda yapmıştım.Umarım Alex ile beni kaçırıp bir şey yapmazdı ama kikilop o kadar zeki değildir.Ya zekiyse gücü Alex'e bile yeter Alex'e bağırıyordum ``Alex kurtar beniiii´´Alex yerden kalkamıyordu bana nasıl yardım edebilirdi ki?Çok zordu işimiz zor....

Anne kiklop bize koşuyordu ve ben çok korkuyordum.Kikloptan değil sadece kaybolduğumuzu düşündüğümden.Bir ara koşarken abime döndüm ve ``Sersem!Şapşal! Bizi neden buraya getirdin?Dur ben biliyorum yoksa cahillikten kurtulmam için mi? Evet belki bazı şeyler öğrenebilirdim ama şu an koca bir kiklop denen canavar bizimle ebelemece oynamasaydı belki öğreneblirdim.Alex ama bir şey öğrendim biliyor musun?´´dedim.Alex bana döndü ve ``Ne öğrendin?´´diye sordu bende hala kızgın bir ifadeyle ``Kiklopun canavar olduğunu! Bir canavarla yüzleşmenin ve onun bizi yakalamasını öğrendim.Buradan ne zaman çıkacağız*dedim.O da bana sadece kafasını sallayarak yanıt verdi.Bazen abiler başınıza iş açabiliyor!.

Yüzüm her bir tarafım kan olmuştu.İğrençti.Kanın çok garip bir kokusu vardı ve bunu benim parfüm'üm bile geçirmezdi.Her neyse sonra abim bana benim hoşlanmadığım laflar sarfetti ve ben ``Emin ol bunu daha önce yapsaydın sana onları söylemezdim.O sözlerimi geri alıyorum özür dilerim.Bu arada gerçekten müthiştin!´´dedim.Alex bana döndü ve ``Küçük kardeşten bunu duymak şaşırtıcı doğrusu´´dedi ve gülümsedi.bende ``Hayatımı kurtardın Alex sana minnettarım!´´deim ve boynuna atladım.Alex de sadece ``Hey yapma dur!´´demekle yetindi.Ama ben ona sarılıyordum.Sonra dönüp ``Eğer bu yaptığımı kampa söylersen seni parfüm ile zehirlerim Alex Nike!´´dedim ve kıkırdadım.Hala ne zaman kulübeye döneceğimizi merak ediyordum...

Gülümsememin yerine üzgün bir ifade aldı. "Sana önemli birşey söylemeliyim. Labirent canlı bir varlıktı ama Daeadalus kendini yok ettikten sonra durdu. Burası eski bir demirhane gibi bir yer ama oldukça büyük. Üçgen şeklinde bir işaret görürsen bana söyle. Bu üçgenler bir çıkış yolu." dedim ve yürümeye devam ettim. Julia bir yandan bana üzgünce bakıyordu. Tam lafını söyleyecekken bir küp kırıldı. Küpün ardından 3 adet melez çıktı ve "Kronos sizi bekliyor." dedi. Savaşmadan gideceğimi biliyorlardı. "Beklemesin boşuna. O gelsin buraya." dedim. 3 Titan hizmetkarı vardı karşımızda. İlk defa melez öldürecektim ama bunun bir önemi yoktu. Onlar bize karşı çıkmıştı. Asla Kronos'a karşı hizmet etmeyecektim ve o da bunu biliyordu. Neden direndiği ise herkesin merak ettiği bir konuydu. Belki de yeni bir kehanet olmuştu ve Ateş'in oğlu herşeyi yok edecek yazıyordu. Ne yazarsa yazsın, yine de ona direnecektim. "Julia, bir süre burada savaşmalıyız. Hiçbirini öldürme. Onlar bizim çıkış biletimiz." dedim ve kılıcımı çektim.

Kronos...;Evet onunla bir basket maçı yapmış ve kazanmşltım.Şimdi tekrar karşılaşacaktım.Aslında onunla bir sorunum yok fakat bit titan olduğu için düşman gibi görünüyoruz.Acaba Kronos bize bir şey yapar mı?Alex arken bize bir şey olmazdı buna inanıyorum.Abim kılıcını çektiğinde aklıma bir şey geldi.Doğum günümde Jimmybana bir zümrüt kolye yapmıştı ve şans yanımızdaysa cebimde olmalıydı.Bu kolye ilahi bronzdandı ve ben ne zaman istersem bir kılıca dönüşürdü.Bende bunu diledim ve kılcım ortaya çıktı.Henüz kılıç kullanımını pek fazla bilmesemde azıcık biliyordum.Alex bana ``Bunu kiklop bize saldırırken neden yapmadın?´´dedi.Bende sadece gözlerimi devirdim.Korkmamak için kendimi öylesine diretiyordum ki...

"Hakyemez, herkese aynı basıncı uygular. Size ekstradan ağır bir basınç uygulayıp Ateş'e kemiklerinizi atacağım." dedim ama bunu dediğime bin pişman olacağımı biliyordum. Kampta eğitmenlerden sonra en iyi kılıç kullanan 3 melezdi bunlar ve son zamanlarda Kronos adına kampta casusluk yapıp kamptan kaçmışlardı. Kılıcımı yeni soktuğum kınından çıkarıp yere sapladım. O sırada melezler üstüme doğru koşmaya başladılar. Her 2 kanattan da aynı hız ve hizada geldikleri için ikisine de aynı anda saldırmalıydım. "2 Adet kılıcın var. Eğer insanlıktan nasibini almışsan bana ver." dedim ama Julia birkaç saniye geciktiği için her 2 kılıçta göğsümün içinden girip sırtımdan çıkmıştı. Bir anda heryeri beyazlık almıştı.

Ölüyordum. Bu saldırının ardından beyazlığı bölen simsiyah bir kılıç kalbimi biraz sıyırarak içeri girdi. Acım 2'ye katlanmıştı, şimdi 3 olmuştu ve ölmek üzereydim. Ateş'in bunları iyileştireceğini hiç sanmıyorum. Julia, bana yardım için melezlere doğru koşsa da, ona en yakın melezin kılıcını savurması ile sağ yanağını biraz derin bir çizik oluşmuştu. Ağlamak üzere olduğunu biliyordum ama mükemmel bir planım vardı. Geçmişte annemden kaçıp 2 yıl kadar sokaklarda kalıp vahşi köpekler (bunların sonradan cehennem tazısı olduğunu anladım) bana saldırdığı için acının ne demek olduğunu çok iyi bilirdim. Gözlerimden akan kanları sağ elimi hafifçe kaldırarak sildikten sonra konuşmaya başladım. "Acı nedir? Kimse benim kadar bilmez. Şimdi üçünüzün de kellelerini boydan boya keseceğim ve labirentin bu kısmını paramparça edeceğim." dedim ve beyaz gözlerimin gördüğü tek şeyi ağzımdan çıkardım. "Süpernova" bu lafı duymaları ile bir an paniklediler ama "Bunu senin gibi birinin yapacağını sanmıyorum." dedi ama gözlerim yalan söylemiyordu. "Julia, gözlerini hemen kapa ve ben demeden açma." dedim ve gözlerim ile bu yappozu çözüp süpernova hayvanımı çağıracaktım.

Hayvanım bu sefer sentor çıktı ama bu sentor gerçekten güçlü gözüküyordu. Çift taraflı mızrağını havada sallaması ile 3 melezin de kafaları havaya uçtu ve bedenleri toza dönüştü. Sentor bir anda yere vurdu ve heryeri beyaz bir ışık süzmesi kapladı. Mühürlü küplerden biri kırılmıştı. Bedenlerimdeki kılıçları çektikten sonra enerjimin bittiğini hissettim. "Julia, gözlerini açabilirsin." dedikten sonra gözlerini açtı ve bana sarılmaya koştu ama bedenimdeki kılıçları çıkarmamıştım. Kılıçları tek tek çıkardıktan sonra nefesimi bıraktım. Gözlerim hala bembeyazdı. Yerdeki kanlarımın üstüne yüzüğü koydum ve yavaş yavaş yaralarımı derim kapladı. "Babam, yüzüğün işe yarayacağını biliyormuş." dedim ve kırılan küpü işaret ettim. "Oradan gidiyoruz. Soru yok." dedim ve ayağa kalkıp topallayarak yürümeye başladım.