Tyl ve Pers

Arenada gittim ve orada Pers'ü gördüm can sıkıntısıyla kılıç talimi yapıyordu yanına gittim
"Hadi Pers gel düello yapalım. Hem senden öcümü almak istiyorum" dedim Pers sırıttı ve bana pis pis bakıp
"Çok sevinirim Tyl ve hiç şansın yok kardeşi. Hadi silahını seç." dedi
Sonra arkasını dönüp yerden kalkanını aldı herhalde babamdan aldığı silahını kullanmayacaktı belkiden sonra kullanır. Ben Sybronumu çıkardım boynumdan çıkardım aktive ettim. Düelloya başlamadan etrafıma bakındım arenada fazla melez yoktu 3-4 kişi vardı onlarda kılıç talimi yapıyordu, ağaçlarda Nemfler dedikodu yapıyordu ve 8 tanede seyirci vardı onlarda kulaktan kulağa fısıldaşıyordu. Sonra kalkanımın olmadığını fark ettim ama bende çözümler bitmezdi biraz çarkla onuda hallettim çarkların birleştiğini ve bir kalkan seklini aldığını düşündüm.1,2 saniyede kalkanım hazırdı.

Tyl kalkanını hazırlamıştı bile. Kendi elimdeki silahlara baktım. Babamın kılıcını mı kullanacaktım yoksa kendi kılıcım mı ? Bu düelloyu garantiye almalıydım. Kendi kılıcımı ve kalkanımı kenara koydum. Babamın verdiği kılıcı ve Medusa görevinden aldığım kalkanı kullanacaktım. Arena bugün çok sessizdi. Etrafta sadece birkaç melez çarpışıyordu. Kendi kendime güldüm "Desene kaybedersen rezil olmayacaksın". Tyl beni gülürken görünce kızdı "Kardeşim, beni hafife alma". Tamam anlamında bir bakış attım ardından ekledim "Özel güç kullanmak olmasın kardeşim. Eğer ateş yeteneğimizi kullanırsak bu düello çok can yakıcı bir hale gelebilir" onaylarcasına başını salladı. "Bu sefer düellomuzu bir hakemin puanlamasını istermisin ? Daha ciddi bir hal alır hem" Tyl bu işi ciddiye aldığımı anlamış gibiydi. Biraz tereddüt ettikten sonra "peki" anlamında başını salladı. Elimi Tyl'a doğru uzattım ve yumruklarımızı tokuşturduk "Hadi başlayalım kardeşim" dedim. Ardından yüzüklerimi ve saatimi aktifleştirdim. Elimde kesici kalkanım ve büyük kılıcım duruyordu. Artık düelloya hazırdım.

*İlk turda kurallara uyulmuş ama rp'ler biraz kısa tutulmuş. Puanlamada kısalık yüzünden biraz cimri davranacağım.

~>Tyler, kısalığın yanında yazım kuralları konusunda da sıkıntı vardı postunda, o nedenle aldığın puan 5.

~>Perseus, Tyler'a göre yazım kuralları konusunda daha iyi bir rp'ydi, senin puanın 6.

Düellodan önce son bir kere daha etrafıma bakındım, anormal birşeyler yoktu. Bende tekrar savaşa yoğunlaşmaya çalıştım Pers Stis Floges'ını çekmişti bu benim için hiç iyiye işaret değildi babamın güçlerinin bir kısmı ona geçiyordu böylece. Bende ise sadece Sybron vardı. Bende mecburen onla yetinecektim ve Sybron'umun alevlerini açtım bu bana biraz güç vermişti ama Pers'e etkisi hiç olmazdı çünkü onun ateşe karşı dayanıklılığı vardı bende ise hiç birşey özel güçlerimizide kulanamayacaktık. Gerçi bu benim için iyiydi yoksa yanma olasılığım vardı. Ben sadece kalkanım için mekanik gücümü kullanmıştım Pers'de buna birşey dememişti. Nede olsa kalkanım yokdu. Bizde yavaş yavaş birbirimizin etradında dönüp birbirimizi izlemeye başladık önce kimin saldıracağına karar veriyor gibiydik. Sonra ers'e bakıp "Korkma Pers seni yemiyeceğim hadi gel artık" diye onu kızdırdım ve küçümsemeyle bana bakıp bana doğru atıldı okadar hızlıydıkı afallanıp kalmıştım ve son anda mekanik kalkanımı havaya kaldırdım ve onu engelledim.Pers'ün kılıcı kalkana deyince kılıcı acayip bir ses cıkardı ve geri tepti. Bunun nedenini geç anlamıştım kalkanımdaki dönen carklar hamleyi sert bir şekilde giri teptirmişti ve Pers o kadar şaşkındıki "Sen ne yaptı Tyl"diyerek geriye sendeledi ona pis pis sırıtarak baktım gerçi onun kadar iyi yapamamıştım ama idare ederdi "Düello daha yeni başlıyo kardeşim" diye ona söyledim gerçi saçmaydı gerçekdende dövüş yeni başlıyordu.

Kardeşimin yaptığı kalkan çok güçlü olmuştu. Benim ateş yeteneğine karşı yatkınlığım varsa Tyl'ın da mekaniğe karşı yeteneği vardı. Bu yaptığı kalkan bir savaşta çok işe yarayabilirdi. Ne saçmalıyorum ben ? Savaşa odaklanmalıydım. Kardeşim savunmada çok iyiydi. Onun savunmasını geçmenin bir yolunu bulmalıydım. Geri çekildim ve birbirimizin etrafında dolanmaya başladık. Aynı filmlerdeki gibiydi, kılıç ve kalkanımla kardeşimi bekliyordum. Kardeşimi belli bir süre süzdükten sonra "Hey küçük kardeş, saldırmayacak mısın ? Yoksa korktun mu ?" Tyl sinirlenmiş gibi görünüyordu. "Göreceksin kardeşim !" Tyl üzerime doğru koşmaya başladı. Hızla bana doğru yaklaşıyordu. Kılıcını kaldırdı ve büyük bir hızla bana doğru savurdu. Refleks ile eğilip kalkanımı havaya kaldırdım. Tyl'ın kılıcı kalkanıma çarptı. Morali bozulmuş gibiydi. Bende aynı hızla kılıcımı havaya doğru kaldırdım. Tyl'da benim gibi kalkanı ile korundu. Şimdi kilitlenmiştik, birimiz hareket etse diğeri onu yaralayacaktı. Belli bir süre böyle kaldık, bu sırada düşünüyordum. Ardından aklıma bir fikir geldi. Ayağımı kaldırdım ve önümde duran kardeşime çelme taktım. Çelmenin etkisi ile yere düşen Tyl sinirlenmiş gibiydi. Yere düştüğü anda aynen ayağa fırladı ve kalkanını vücuduma savurdu. Önümde kalkanım olmasa vücudumda kocaman bir delik olabilirdi ama kalkanım sayesinde sadece biraz geri tökezlemiştim. İkimizde aldığımız darbeler yüzünden yorgun düştük. Dinlenmek için eski yerlerimize döndük. Biraz soluklandık, ikinci bir saldırı için ikimizde fırsat kolluyorduk. Bu düello biraz kısa sürecek gibiydi, sonuçta ikimizde Hephaistos oğluyduk. Güçlerimiz eşit sayılırdı. Bu düellonun sonucunu taktikler belirleyecekti...

~> Tyler, ilk tura göre daha iyi bir rp ama hala fazla yazım hatan var. 5.

~> Perseus, yazım hataları, kurgusallaştırma daha iyiydi. 7.

Pers'e karşı fazla bir şansım yoktu amam ben Hephaistos çocuğuyum ve aslağa vazgeçmiyeceğim Pers önceden birçok göreve gitmiş bu görevlerde kendini geliştirmişti, bende demircilikte çok iyiydim buna güçlerimde yardım etmişti ama savaşta özel güçlerim obir işe yaramazdı ben bir iki antreman dışında tamirhanedeydim buda işe yaramazdı savaşta. Bunları düşünürken Pers bana doğru kılıcını savurmuştu gardımı indirmiştim son anda mekanik kalkanımı kaldırmasayım yaralanabilirdim. Nefes nefese kaldım öyle bir tırsmıştım ki nede olsa karşımdaki Pers'dü ondan beklenirdi böyle haraketler. Biraz sinirlendim Sybronumu değiştirdim daha uzun bir mızrak şeklini aldı böylece Pers'e uzakdan saldıracak yakına gelirsede kalkanımla engelleyecektim. Tamda tahmin ettiğim gibi oldu Pers saldırımı aştı babamın hızı ve melezlerdeki refleksler bir araya gelince saldırımı aşması kolaylaşıyoru. Kılıcını bana savurdu o kılıcını savururken ben de mızrağı kılıca çevirdim Pers'ün kılıcı kalkana çarparken kılıcımla zırhının zayıf bir noktasına kılıcın düz tarafıyla vurdum nede olsa kardeşimi öldürmek istemiyordum. ağır bir şekilde inleyen Pers yere düştü ama çok çabuk sevinmişim benide aşağı çekti kılıcını boynuma dayarken ayağa kalktın. Ben hiç pes edermiyim karnına bir tekme indirdim zırhın kalın yerine denk geldi fazla etkisi olmadı bu yüzden ama onu geriye doğru sendeletti bende o sırada kalktım. Ona doğru atıldım onun kılıcı uzun olduğu için yakın dövüşte sadece savunma yapabiliyordu son bir hamleyle onu yere serdim kılıcımıda boyununa dayadım " Peset kardeşim benden iyisin ama beni yenemezsin " bunu demekle hatalıydım babamın güçleride onda vardı ve benden 2 kat dah güçlüydü "Bunu görücez Kardeşim" dedi ve kaburgalarıma o kadar güçlü vurduki bir çatırdı geldi galiba kaburgalarım çatlamıştı yere serildim. Kenardaki sağlık ekibi geldi bana biraz ambrois ve nektar verdiler 1 yada 2 dakikaya kalktım ve düelloya geri döndük.

Kardeşim artık beni sinir etmeye başlamıştı. Özel silahı her şekle girebiliyordu bu yüzden ona ne tür saldıralar yapacağımı kestirmem zorlaşıyordu. Kardeşimden güçlü ve deneyimli olmasam beni yenebilirdi. Tanrılar sağ olsun ki ondan güçlüydüm ve bu değişmeyecek bir gerçekti. Yine ilk baştaki duruşumuzu aldık. Tyl yaralandığı için düelloya ara vermiştik. O gelincede en baştaki gibi birbirimizin etrafında dönerek düelloya başlamak zorunda kaldık. Bu onun işine gelmişti. Sonuçta hem dinlenebilmişti hem de artık nasıl saldıracağımı biliyordu. "Hadi başlayalım kardeşim! Yeterince dinlenmişsindir" bunları derken gözlerimden ateş çıkıyordu. Bunu mecazi anlamda söylemiyordum cidden gözlerimden ateş çıkıyordu. Bu maçta özel güç kullanmak yasak olduğu için adrenalin ile biriken gücümü böyle boşaltıyordum. Gözlerimd0eki ateşi söndürdüm ve bağırarak Tyl'a doğru koşmaya başladım. O da aynı şekilde bana doğru koşuyordu. Birbirimize yaklaştığımızda kalkanımı hemen önüme koydum ve kılıcımı iki elim ile tutmaya başladım. Bu uzaktan yapacağım saldırıların etkisini arttıracaktı. Vücudumun ön tarafında duran kalkan ise olası yakın temaslarda beni koruyacaktı. Sonuçta kalkanımın etrafı bir kılıç kadar keskindi ve önünde büyük metal dikenler vardı. Tyl ise bu yaptığımı gördüğünde elindeki kılıcı bir mızrağa dönüştürdü. Birbirimize iyice yaklaşmıştık. Tyl uzaktan mızrağını bana doğru düz bir şekilde savurdu. Onun böyle yapacağını biliyordum bu yüzden bir anda ayaklarımı yere daha kuvvetli bastım ve durdum. Ardından sağa doğru tek ayağımın üzerinde döndüm. Mızrak dibimden geçti. Fırsat bu fırsattı kılıcımı tüm gücümle savurdum. Tyl refleks ile kılıcımın önüne kalkanını koydu. O kadar sert ve hızlı vurmuştum ki kılıcım kalkana hafiften saplandı. Tyl'ın kalkanı normal bir kalkan olsa bu saldırıyı durdurazmadı. Hışımla kılıcımı geriye doğru çektim. Kalkanın içinden çıkan kılıç metalik bir ses çıkardı. Saldırımı durdurması onu sarsmıştı, beni ise yormuştu. Tyl saniyeler içinde kendine geldi. Ben ise o sırada kalkanımı tekrar elime aldım. Artık birbirimize çok yakındık, Tyl mızrağını bir kılıca çevirdi. Hızla kılıcını bana savurdu. Artık kaçmayacaktım, kalkanımı kılıcını savurduğundan daha hızlı bir şekilde vücuduna doğru savurdum. Böyle bir saldırı beklemeyen Tyl kendini nasıl savunacağını şaşırdı. Bu yüzden de saldırımı karşılayamadı ve kalkanım zırhına çarptı. Çarpmanın etkisi ile Tyl'ın zırhında kocaman bir delik açıldı. Neye uğradığını şaşıran Tyl'a ikinci bir süpriz daha yaptım ve diğer elimde tuttuğum kılıcı ona doğru savurdum. Tabiki sivri kısmıyla değil. Kardeşimin bana karşı yaptığı bir düelloda ölmesini istemezdim. Bu yüzden kılıcın yan yüzü ile vurmuştum. Kılıcım Tyl'ın kaskına çarptı, sarsıntının etkisi ile Tyl yere düştü. Kardeşim yere düşünce kolumda bir acı hissettim. Sanırım bu acıyı savaş sırasında vücudumda salgılanan adrenalin yüzünden hissetmemiştim. Bir an olsun adrenalin kesilince acıyı hissetmeye başlamış olmalıydım. Kolum acıyordu, baktığımda şaşırdım. Tyl'ın saldırısını kalkanım ile durdurmak yerine karşı saldırı yapmıştım. Bu yüzden de onun saldırısını durdurmamıştım. Kolum o sırada kesilmiş olmalıydı. Bu öyle derin bir kesik değildi, canımı o kadar çok acıtmıyordu. Sağlık görevlileri bana baktı, başımı gerek yok dercesine oynattım. Bu sırada Tyl ayağa kalktı, zırhına saplanmış olan kalkanı aldı ve geriye doğru fırlattı. "Artık kalkansızsın kardeşim! Kolun da kesik, bir an önce pes et !" Tyl'ın bu sözleri üzeri çılgınca bir kahkaha attım. Kahkanın ardından kılıcımı iki elimle daha sıkı tutmaya başladım. "Seni o kalkan olmadan da yenebilirim Kardeşim!"

~> Tyler, ilerleme var. 3. tur puanın: 6.

~> Perseus, sen uçmuşsun zaten! Bu turda aldığın puan: 8.

Pers çok yanılıyordu beni kalkansız yenemezdi bu şekilde gardı inmiş oluyordu yada ben Pers'ü hafife almıştım. Gerçi benim kalkanım da içine göçmüştü tıkır tıkır sesler çıkartıyordu onu güçlerimle eski haline getirirdim sırf haksızlık olmasın diye kullanmadım. Bu sefer saldırıya ben geçtim Pers kolundaki sıyrığa göre biraz iyi savaşıyordu. ben ona koşarken oda bana doğru gelmeye başladı. Bende kılıcımı o sırada mızrağa çevirdim ve ani bir durup mızrağımı Pers'ün karın boşluğuna salladım böyle bir yara öldürmezdi sadece ona çok fazla bir acı verirdi ve onu yorardı. Mızraktan son anda kurtuldu ama karnın bir tarafı sıyrılmıştı ben ona bakarken ani bir hareketle bana uzun kılıcını salladı. Bunu rastgele sallamıştı aksi takdirde karnımı deşebilirdi.geriye sıçradım. O sırada mızrağım Pers'e saplanan yerden çıkarken sivri ucu battı ve ona fazla bir acı verdi. Benimde karnım çizilmişti.biraz sızı veriyordu ama Pers'ün karın boşluğundan kan akmaya başlamıştı buda onun sol tarafını yoruyordu. Kılıcını tek eline almak zorunda kaldı o uzun kılıcı tek elde tutmak da çok zordu.

Yaralarım artmaya başlamıştı. Git gide daha çok acı veriyorlardı. Çoğu darbeyi vücudumun sol lobuna almıştım. Bu da benim için dezavantajdı. "Keşke saldırları dengeli bir şekilde alsaydım, o zaman böyle yorgun düşmezdim" diye geçirdim içimden. Vücudumun sol tarafı neredeyse etkisiz hale gelmişti ama bu maçı kaybedemezdim. Ellerimdeki yüzüklere baktım ve babama seslenerek ellerimi havaya kaldırdım. Birkaç saniye içerisinde gökten bir alev topu indi. Bu sembolik bir alev topuydu, gerçek ateş ile alakası yoktu. Bu alev topu babamın beni duyduğunu gösteriyordu. Böylece yüzüğümün gücünü maksimuma çıkardım. Bir anda vücudumdaki damarlar belirginleşti, kaslarım ortaya çıktı. Hani bu "Body Building" tarzı dergilerdeki adamlar varya, işte onlar gibi olmuştum. Artık kılıcımı tek elimle kullanbilirdim. Tyl bir şeyler olduğunu anlamış olacak ki mızrağı ile üzerime doğru koşmaya başladı. Artık iki yüzüğümde maksimum kapasitede çalışıyordu. Biri hızımı %200 arttırmıştı öteki ise gücümü. Tyl hızla bana yaklaşırken mızrağını, ileri doğru yapılan bir el hareketi ile düz bir şekilde savurdu. Saldırı ile aynı hızda yana çekildim. Belki de daha hızlı bir şekilde, bilmiyorum. Kılıcımı kaldırdığım gibi Tyl'ın mızrağına vurdum. Mızrak ortadan ikiye ayrıldı. Artık bu mızrağı kullanamazdı, silahını kılıca dönüştürmeliydi. Ne olduğunu kavrayamayan Tyl'ın arkasına geçtim ve kılıcın kabzası ile sırtına vurdum. Darbenin etkisi ile acılar içinde yere yığıldı. "İyi misin kardeşim ?" diye sordum. Tyl ağzındaki kanı tükererek ayağa kalktı. Yüzünde çılgınca bir gülümseme vardı. Ona kalkması için biraz zaman tanıdım, bu sırada ben de kendi yaralarıma baktım. Yaraların içlerinden deli gibi kan akıyordu. Her ani hareketimde akan kan daha da artıyordu. Bu düello biraz daha uzun sürerse dayanamayazdım. Hemen bitirmeliydim bu düelloyu. En kötüsünden ikimizde yorulup bırakmalıydık. Tamam, ikimizde inatçı olabilirdik fakat her yerimizden kanlar akıyordu. Artık birimiz bu düelloyu bitirmeliydi...

4. tur puanları;
~> Tyler: 5
~> Perseus: 7

Düellonuzu bitiriyorum.

Toplam skorlar;
~> Tyler: 5, 5, 6, 5 = 21 puan.
~> Perseus: 6, 7, 8, 7 = 28 puan.
Kazanan; Perseus. Tebrik ederim.

Kurgusal bitiriş;

İki Hephaistos oğlu da fazlaca yaralanmışlardı ama bakışlarındaki kararlılığa bakılırsa, düelloya devam etmeye niyetlilerdi. Hakem olarak artık devreye girme vaktim gelmişti. Kendilerini savaşmaya kaptırmış iki kahramanın arasına girdim ve "Kazanan Perseus Grace! Tebrikler!" diye bağırdım. Sonra aceleyle ekledim: "Biri buraya Apollon çocuklarını yollasın, ikisinin de ilkyardıma ihtiyacı var!" Sözlerim üzerine birkaç melez hızla okçuluk alanına doğru koşuşturmaya başladı. Her zaman yanımda bulundurduğum ambrosialardan ikisine de verdim, bu esnada Tyler da kardeşini tebrik etmekteydi. İkisi de zorla ayakta duruyorlardı, gerçekten bize güzel bir düello seyretme imkanı sunmuşlardı, düelloyu izleyen herkes onlara minnettardı.