'' KADERİNİZİ KENDİNİZ YARATIRSINIZ'' demişti babam;
AMA YANILIYORDU BENİM KADERİM BELİRLENMİŞTİ BİLE..
Odamın içini güneş ışığıyla dolduğu bir sabahta çalar saatimle uyanmak pek de hoş değil.Zorlada olsa uyanmak zorundaydım çünk ailemin pazar sabahları beraber kahvaltı yapmak gibi bir takıntıları var.Ama herkesin pazar günleri öylene kadar uyuma hakkı olmalı.Pijamalarımla beraber aşağı kata indim.Üvey annem bana bir bakış attı ve '' Bir hanımefendi gecelikleriyle ailesinin karşısına çıkmaz.''dedi.Aslında her Amerikan ailesi pazar sabahları geceliğiyle kahvaltı yapabilirdi ama üvey annem bunu pek hoş görmyordu kendini İngiliz leydisi filan sanıyordu.''Ama..'' daha sözümü tamamlayamadan babam '' Kei anneni dinle ve üstün değiştir lütfen.'' dedi.Eğer babam rica etmiş olmasayı değiştirmezdim.Üst kata zar zor çıktım ve elime kaptığım ilk kıyafeti üstüme geçirdim.Saçlarımı at kuyruğu yapıp aşağı kata inmek için kapıma yöneldim.Aşşağı indiğimde yemeğe aha başlamamışlardı ve beni bekliyorlardı.Masaya oturdum.''Peki bu kıyafetim masaya yakıştımı hanımefendi?'' dedim ukala bir tavırla.Babam bana baktı ve '' Annenle konuşurken daha seçici cümleler kullanmalısın.'' dedi.Birden çok sinirlendim ve '' O benim annem değil!Benim gerçek annem daha güzel ve daha iyi kalplidir tahminen ama ben bu kadına anne demek istemiyorum baba!'' dedim.Biraz ileri gitmiş olabilirim ama hafta içleri babam işe gittikten sonra bana yapmadığı şey kalmıyor.Babama söylediğimde bana inanmıyor yada inanmak istemiyor.Babam bana ciddi bir tavırla baktı ve '' Hanımefendi ceza almak mı istiyorsunuz?'' dedi.Bunu der demez ''Farkında mısın baba bei bu eve bağlayan tek bir şey bile kalmadı.'' dedim ve üst kata doğru kpşmaya başladım.Merdivenlerden hızlıca koşarken babamında geldiğini gördüm odama tam varmış kapıyı kilitliyorken kapıyı tutu ve itti . Hemen hızlı bir refklesle dolabıma yöneldim ve bavulumu aldım.Babam kolumdan tutu ve '' Nereye gidiceksin Kei.Arkadaşların yurt dışında.Bizden başka tanıdığın kimse yok.Biraz mantıklı ol. '' Onu hiç duymuyormuş gibi kıyafetlerii bavuluma tıkıştırdım.Arkamı döndğümde üvey anneminde odama geldiğni gördüm.Bavulumun fermuarını çektim ve aşşağı gitiim.Kapıdan çıkarken uyduğum tek şey '' Hayatım merak etme yine bu eve dönmek zorunda kalacak.Eve geldiğinde onunla kız kıza konuşuruz.'' dedi.Kapıyı hızlıca çarptım.Arkama bakınca üvey annemin geldiğini gördüm.Ormana doğru koşmay başladım.Arkamı gördüğümde karşımda bir canavar duyuyorduYüzü tanıdık geliyordu Yunan mitolijisinden hatırlıyordum sanki ama şimdi kaçmam lazımdı.Bavulumun beni yavaşlattığını anlayınca yere attım.Arkama bakarken yere düştüğümü ve bir rüya hatırlıyorum.Hayal ettiğim biçimde annemi görmştüm bana ''Kei kalk başarabilirsin.'' diyordu.Ama kalkamıyordum.Gzümü açtığımda başım çok ağrıyordum.Karşımda bir insan duruyordu.Aşağı doğru kafamı eydiğimde ise bir keçi vardı.Hayal gördüğüm düşndüm ve gözlerimi avuşturdum.Bana gülmseyerek ''Ben Mex.Az önce drakondan seni kurtardım muhtemelen seni öldrecekti.'' dedi.Birden Mex'sin satir olduğunu anladım yarı insan yarı keçi.''O neden benim peşimdeydi?'' dedim.''Bunları zamanla öğreniceksin ama sana bir şey söyleyim sen bir melezsin.'' dedi.Ağzım açık kaldı.Demekki melezdim.Bana bakarak '' Senin gibilerin gittiği bir yer var adı MELEZ KAMPI . Orda güvenli olacaksın.'' dedi.Ayağı kalktım ve melez kampına doğru yürümeye başladım.
Konu: Katia Luna 
Perş. Ocak 27, 2011 9:31 am
