Sürprizlerden sıkıldım (2)

Poseidon'un görevini hiç düşünmeden kabul etmiştim. Beynimdeki o albızlar alasıca ego ve güven etkeni yine devreye girmişti ve beni kendiliğimden konuşturup görevi kabul ettirmişti. Kendime kızıyordum. Ya görevde Claire'a zarar gelirse? Ne yaparım ben! Düşünceler içinde Poseidon'un önünde duruyordum. Poseidon yabasını bize doğru çevirdi ve "Şimdiden korkuyorsanız birazdan sizi düşüreceğim yerde kalpten gidersiniz !" dedi Poseidon ardından da babamınkine çok benzeyen iğrenç bir kahkaha patlattı. Yabasından bir ışık çıktı. Gözlerimizi kapattık, bir an yerle olan bağlantımın kesildiğini hissettim. Sanki havadaydım, sanki başım bir yana vücudum bir yana döndürülüyordu. Vücudumdaki her bir kemik tir tir titriyordu. Muhteşem bir deniz kokusu içinde boşlukta duruyorduk sanki. Gözlerimi açmak istiyordum ama aynı zamanda da gözlerimi açmaktan korkuyordum. Sonra birden deniz kokusu gitti ve yine dünyanın çekim kuvvetini hissetmeye başladım. Gözlerimi açtım ve kendimi havada gördüm. Havadaydım evet bir denizin üstünde havadaydım. Etrafıma bakındım Claire yoktu. Düşerken hiç bir şey hissetmedim çünkü ışınlanmak bundan kat kat daha beterdi. Usulca düşmeyi bekledim. Nasıl o kadar sakin kalabilmiştim bilmiyordum ama sakindim. Suya 10 metre kalmıştı ki bir zamanlar fizik dersinde öğretmenimizin dediği şeyi hatırladım "Eğer suya 30 metre yüksekten düşerseniz su beton etkisi gösterir". Düştüğüm yükseklik 40 belkide 50 metreydi. İşte şimdi paniklemiştim. Korkudan ellerim titriyordu, bir anda içimdeki korku dışarı çıktı. Kahretsin bu alev korkusuydu ! Bundan Alex bahsetmişti. Eğer çok korkucak veya çok kızacak olursak ateş yeteneğimiz kendiliğinde en yüksek şekilde devreye giriyordu. Alevler içinde bir meteor gibi suya çarptım. Suya çarpar çarpmaz bir çığlık duydum "Pers !" Bu Claire'dı. Korku dolu bir çığlık atmıştı. Bir anda aklım başıma geldi. Onun çığlığını duyabildiğime göre bilincim yerindeydi. Ölmemiştim ! "Pers iyimisin hemen ayağa kalk yardım etmen gerekiyor" dedi Claire. Sesinde korku ve endişe vardı ardından zihnimde bir ses "Kalk Hephaistos çocuğu daha nereye düştüğünüze bile bakmadın" bu Poseidon'du. O gıcık tanrının kahkasını yine duyunca hemen ayağa kalktım. Karaya vurmuş olmalıydım, ayaklarım yere değiyordu. Hemen ayağa fırladım. Claire'ı gördüm sapa sağlamdı mutlulukla ona sarıldım "Tamam bende sarılmayı isterdim ama şu an uygun bir zaman değil". Claire'ın çok kötü bir şey olmadığı sürece bunu demeyeceğini biliyordum. Daha yeni kendine gelen kafamı kaldırdım. Etrafımızda 15 adet Siren ve 5 tanede deniz canavarı vardı. Tekrar bayılmak istiyordum ama olmazdı Claire'ı korumalıydım. Yüzüklerimi aktifleştirip 2 metrelik kılıcımı çektim.

Poseidon beni heralde kız olduğum için nazikçe ışınlamıştı. Gözlerimi açtığımda kendimi karada yatarken buldum. Ayağı kalktığımda hemen etrafa bakındım. Korktuğum olmuştu. Pers yanımda yoktu. Poseidon'a çok şaşırmıştım. Neden bizi ayrı ayrı yerlere ışınlamıştı ki? Bu soruyu Poseidon'a sorduğumda ise " Gelicek yanına birazdan. Merak etme. " diyerek kahkaha attı. Biraz da olsa rahatlamıştım. Olduğum yerde oturarak Pers'İn gelmesini bekledim. Ben Pers'i beklerken süpriz misafirler geldi. Etrafımı bir anda 15 Siren 5 tanede deniz canavarı sardı. Bunları görünce " Pers! " diye bir çığlık attım. Bağıra bildiğim kadar bağırdım.

Poseidon'unda yaptğı haksızlıktı. Ya Pers gelmeden bu canavarlar beni yeseler? Hiç bunları düşünmemişti anlaşılan. Canavarlar bana doğru yaklaşınca Pers'e bir daha bağırdım. Çok şükür ki canavarlar beni yemeden Pers imdadıma yetişmişti. Pers, şaşkınlıkla canavarlara baktı. Biraz sersemlemiş gibiydi. Anlaşılan Poseidon bana gösterdiği nazikliği Pers'e göstermemişti. Pers kendine gelince 2 metrelik kılıcını çıkardı. O çıkarınca bende hep yanımda taşıdığım kolyemi kılıcıma dönüştürdüm. Hiç savaşmak istemiyordum. Fakat bundan başka çaremizde yoktu. Poseidon günümüzü mahvetmişti. Bari bu görev sonunda güzel bir ödül versede kendni affettirseydi. Canavarlar iyicene yaklaşınca korkum daha da çok arttı. Pers ise hiç korkmuyormuş gibi duruyordu. Ya gerçekten de korkmuyordu ya da bana öyle gözükmeye çalışıyordu. Eğer bana öyle gözükmeye çalışıyorsa bunu çok güzel bir şekilde başarıyordu. Pers'in rahatlığı benide rahatlatıyordu.

Teminki korkum geçmiş yerini öfke almıştı. Kızmıştım, canavarların hepsini öldürmek istiyordum. İçimde bir şeyler oluyordu. Bu, bu ateş yeteneğim ile ilgiliydi. Artık aktifleşmek imdadıma yetişmek istiyor gibiydi Claire'a döndüm ve " Geri çekil !" dedim. Sinirli aynı zamanda endişeli bir ses tonu ile. İçimde tüm gücü serbest bırakmaya hazırdım. Vücudumun kontrolünü ateşe bıraktım ve bir anda "Ενεργού" diye bağırarak yumruğumu yere vurdum. Yerde bir alev oluştu ve 1 sirenin üzerine gitti. Siren alevler içinde yanmaya başladı. Bilincim ise olanları sadece izliyor gibiydi. Düşünmüyordum, beynimle hareket etmiyordum. Ateşle, vücudumla düşünüyordum. Bir anda vücudumun etrafında alevler çıktığını gördüm. Kılıcımda alevlenmişti. Biraz boğuk ve bana ait olmayan bir ile "Gelin bakalım" diye bağırdım. Koşarak Sirenler topluluğunun içine daldım. 2 metrelik kılıcı kürdanmış gibi kullanıyordum. Çeşitli kombolara başladım 1,2,3 derken 5 tane daha sireni öldürmüştüm. Geriye 9 tane kalmıştı. Karadan suyun yakınındaki sirenleri vurabilmiştim ama şimdi bunlar uzaktaydı. Kılıcımı yere sapladım ve ellerimi iki yana açtım. Ne olacağını, ne yapacağımı bende bilmiyordum. Bir anda ellerimi birbirine vurdum ve havadan üzerime bir alev indi. Vücudumda dolaştı sonrada ellerimden sirenlere doğru fırladı. Sirenler suyun içinde yanıyorlardı. Tam sevinmiştim ki Sirenlerden 4 tanesi denizden çıktı. Yüzgeçi yerine ayakları vardı. Elindeki lir'i çaldı. Lir'den çıkan garip bir şey bana doğru yol aldı ve tam suratımda patladı. Geriye doğru tökezledim. Claire daha fazla dayanamamış olacak ki kılıcını aldığı gibi Sireni ortadan ikiye böldü. Benim vücudumdaki alevler gitmişti ve ilginç bir şekilde hiç bir yerim yanmamıştı. Claire ile yanyana durduk. Sirenler ve deniz cavarları üstümüze geliyordu. "Canavarlar Denizine doğru Kaaaç !" diye bağırdım ve birlikte koşmaya başladık. Canavarlarda arkamızdan geliyorlardı.

Rp devamı Canavarlar Denizinde