İşte Omorfiá :)

Kampa geleli uzun denebilecek kadar zaman geçmişti ve artık alışmış sayılabilirdim herhalde. Ama yine de bir şeylerin eksikliğini hissedebiliyordum. Arkadaş edinmeyi başarmıştım, kardeslerimle de iyi anlaşıyordum..... Nihayet bir sabah erkenden uyanıp kampı fırlamaya karar verdiğimde eksikliğimi anladım. Benim sadık, cesur ve kanatlı bir ata ihtiyacım vardı! Evet bir pegasus istiyordum ben! Sabah kalkar kalkmaz yüzümü yıkadım ve üstümü bile değiştirmeden klübeden çıktım. Afrodit çocuğu olmanın beni felaket komik görünmekten kurtaracağını umarak pegasus ahırlarına doğru yürüdüm. Oraya vardığımda pegasusların uzaktan sevilmesi gerektiği düşüncesine kapıldım. Ahırdaki koku gerçekten de çok ama çok kötüydü! Aldırmamaya çalıştım ve ahırın içinde tüm atlara hayranlıkla bakarak sahipsiz bir tane aramaya koyuldum. Hızlıca ilerlerken bir şeye takıldım ve çamur olduğunu umduğum bir sıvının içine düştüm! Ayağa kalktığımda karşımda bembeyaz renkte, gözleri mistik bir gri ve lacivert yelesi ile bana bakan bir pegasus duruyordu. Neden bilmiyorum ama ona bakınca istemsiz bir şekilde "Omorfiá.." dedim. Evet adı bu olacaktı. Artık benim de sadık, cesur ve kanatlı bir atım vardı