Hiç olmazsa Luke burada!

Bugün tüm şiddetiyle kar yağıyordu ve herkes dışarıdaydı. Kar örtüsü, bütün melez kampını kaplamıştı. Kulübe bomboştu, yani ben öyle zannediyordum ki Luke'u gördüm. Sanırım o da birazdan dışarı çıkacaktı. Diğer kardeşlerim çoktan dışarı çıkmışlardı. Bir süreliğine onların kartopu savaşlarını izlemiştim. Şimdi düşünüyorsunuzdur, bu Ay, neden dışarıda değil? Nedeni, Luke ile iddiaya girmiş olmamız... Aslında olay şöyle başladı; ben, bütün gün boyunca etrafta dolaşıp, Luke'a yardım edeceğimi unutmuştum -odasını düzenliyordu.- Daha sonra olay aynen şuna döndü: "İddiaya varım ki sen bir gün bile yerinde oturamazsın. İki dakika bırakıyorum, dışarı çıkıyorsun." dedi,Luke. Aslında onu beklettiğim için üzgündüm. "Üzgünüm... Ama sadece bir şeye bakmak istemiştim! İddiaya girelim, o halde! Bütün gün kulübede oturacağım ve de dışarı çıkmayacağım!" dedim ve işte buradayım. Şansıma, bugün çok güzel bir gündü, her şeyi kaçırdım. Luke hazır olduğuna emin olunca kapıya yöneldi. "Sonra görüşürüz..." dedim. Çıkacaktı ki durdu ve bana baktı. "Bunu bana yapmak zorunda mısın?" dedi. "Neyi?" dedim. Kafam karışmıştı. "Pekala..." dedi ve iç geçirdi. "Ben de burada kalıyorum." "Ne?"