Tuvaletteki Kardeşin Sırrı

Konu: Tuvaletteki Kardeşin Sırrı Çarş. Ara. 22, 2010 1:18 am

Ares kulübesinin lideri ve kaos kılıçlarının varisi kardeşimin kafasını tuvalete sokmaya çalışıyordu ve ben onu kurtarıyordum. Karşılığı ise bir ton söz duymaktı. Kulübeye ağlayarak gelmişti. Yanımda sulugöz birinin dolaşması yeterince kötüydü, bir de sözleri! Elena gelen kardeşinden aldığı güçle ağladığını görür görmez beni sinir etmeye başladı. "Yeni gelenlere iyi davransan olmazmı Al?" diye sordu. Gözlerimde kıvılcımlar oluşuyordu. En nefret ettiğim şey bana Al denmesi idi ve bunu becermişti. Suratına sert bir tokat yeterli olurdu ama Julia'nın suratında "Kadınlara şiddete hayır!" dermişcesine bir ifade oluşmuştu. Ne kadar saçma şeylerdi bunlar. Kamptan uzaklaşıp biraz takılmaktan daha çok birşey istemiyordum. "Bir daha Julia'ya kötü davranmayacaksın!" diye bağırırken Ed banyodan yeni çıkmış tipsiz hali ile bizi izliyordu. "İşin bitti. Kızların eline düştün." dermişcesine bir bakış attı ve parmak ucu adımlar ile odasına çekilmeye başladı. "Bir sorsana neden karışıp ona kötü davranmışım?" dedim. Julia daha olayı anlatmadan Elena'yı üstüme salmıştı. Bakışlarını Julia'ya yöneltince "Şeyy... Ares Kulübe Lideri kafamı tuvalete sokuyordu." dedi. Devamını zar zor Elena'nın duyacağı kısık bir seste söyledi. "O kendini koruyabilir Alex!" diye bağırdı. Ayağa hızla kalkıp "Emin misin? Geldiğimde elinde silahı dahi yoktu. Zırhını bile giymemişti. Kaos Kılıçlarını taşıyan bir kızı nasıl engelleyebilirdi Einstein?" diye sordum. Lafı gediğine oturtmuştum. Hızla odama doğru koştum.

Hephaistos'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 217 Kayıt tarihi : 14/12/10

Tamam haklıydı belkide...Ama sırf ben ağlıyorum diye de Elena'nın Alex'e karşı çıkması kötüdü.Elena'ya çok kızdım ve azarladım.Sonra Alex'in yanına gitmek üzere ayağa kalktım.Sanırım burnum kocaman bir dometes gibiydi.Onun yanına gittim.``Abi gerçekten bana kızdın mı?´´diye sordum.Cevap bile vermedi.Sadece onunde duran kılıcına bakıyordu ve benle konuşmuyordu tam kalkıp giderken bana seslendiğini duydum....

Hephaistos'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 703 Kayıt tarihi : 20/11/10

"Abi bana gerçekten kızdın mı?" diyordu. Ne kadar güzel soruları vardı! umursuz tavırlar takınıyordum. Bu kılıcı aldığımdan beri etmediğim kavga kalmamıştı. Kendime gelemiyordum bir türlü. Sanki bir kuklaydım da, beni sahibim yönetiyordu. Rüyalarımda hep Melez Kampı'nı yok ederken kendimi görüyordum. Elimde yine bu kılıç vardı. Uzun, siyah saçlarımı öne attım ve sarı saçlarımın bembeyaz olduğunu gördüm. Aynaya doğru yöneldim. Buz tutmuş gibi idim. Hızla "Gel yanıma Jul." dedim. Yanıma gelir gelmez daima kılıfı ile göğsümde sakladığım kılıcı çıkardım. "Al. Bunun adı Ecel Getiren. Ben yaptım. Bunun ile çok maceraya katıldım ve sağ çıktım her seferinde. Ateş ile önemli oyunlar yapmanı sa-" cümlemin devamını getiremeden öksürmeye başladım. "Ne oluyor?" bakışlarını bana yöneltti. Suratıma elini koydu ve "Donuyorsun" dedi. Artık hayatım kesiliyor gibi idi. Karanlıklar ve beyazlar her yeri kaplamıştı. "Benn... İyiyim... Sen git." diyordum öksürerek. Hızla ayağa kalkarak odama yönelip kapımı kitledim. Hızla kılıcımı yere fırlattım. Daha iyi hissediyordum. Biraz kestirecektim.

Hephaistos'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 217 Kayıt tarihi : 14/12/10

Abime birden bir şeyler oluyordu.Donuyordu sanki...Bana Ecel Getireni verdi.O yeni kılıcını aldığından beri sürekli kötü şeyler yaşıyorduk.Abime benim yüzümden hasta mı olacaktı?Buna katlanamazdım.Hemen bir şeyler yapmalıydım.Yada bu kılıcı araştırmalıydım.Kim bilebilir ki herşeyi bu kılıcın yapmadığını?Bunu abime açıklamayactım.Ama abimin odasının kilidi açıldı.Abim üstüme gelmeye başladı kılıcını boğazıma doğrulttu.Neler oluyordu?``Abi ne yapıyorsun delirdin herhalde´´dedim.Daha çok sinirlendi ve canımı yakmaya başladı.Daha kılıç kullanmayı bilediğim halde Ecel getireni aldım.Abim ``Yerinde olsam bunu yapmazdım tatlım hata ediyorsundedi.Bu işte bir gariplik vardı bana hiç tatlım demezdi.Ben dediğimde de bana kızardı.

Hephaistos'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 445 Kayıt tarihi : 21/11/10

Oturma odasında oturuyordum. Alex'in üstüne çok gittiğimin farkındaydım ama ne yapayım? Julia'yı ağlarken görmek çok koymuştu bana... Bir çığlık sesiyle bu düşüncelerimden sıyrıldım. Ne oluyordu ya? Çığlık tekrarlanınca bu sesin Julia'ya ait olduğunu anladım ve koşarak yanlarına gittim. Ed de hemen arkamdan geliyordu. Alex'le Julia'nın yanına varınca şok oldum. Çünkü Alex kılıcını Julia'nın boynuna dayamıştı. Neden? Nasıl?... Aklımda bir sürü soru uçuşmaya başladı ama bunları düşünecek vaktim yoktu. Hemen Alex'i bütün gücümle itmeye çalıştım ve "Ne yapıyorsun sen?" diye bağırdım. Alex'i Julia'nın yanından tam olarak ayıramamıştım. Çok şükür ki Ed de geldi ve onu kendine çekti. Julia derin derin nefes alıyordu.

Hephaistos'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 217 Kayıt tarihi : 14/12/10

Ben Alex kılıcını bana doğrulttuğunda panik olmuş sadece çığlık atmakla yetinmiştim.Başka elimden ne gelirdi ki?Tam o sırada Elena geldi ve arkasından Ed'de orada bitiverdi.Elena ne yapıyorsun gibi sözcükler söyledi ve onu itti.Ama benden ayıramamıştı.Daha fazla dayanamayan Eduard abim kendine doğru çekip Alex'in elindeki kılıcı fırlattı.Ve ``Hey sen ne yaptığını sanıyorsun?O bir kız ve aynı zamanda kardeşimiz.´´dedi.Bu arada bende Elena'nın kollarında korkudan olsa gerek gözyaşlarımı tutamıyordum.Abim bana böyle yapamazdı.Yapamazdı.Bu iş iyice sarpa sarıyordu.Kahretsin hepsi o lanet günde toplanmıştı.Bütün kötülükler aynı anda başımıza geliyordu!!

Hephaistos'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 703 Kayıt tarihi : 20/11/10

Kendime geldiğimde Ed elimdeki kılıcı yere atmıştı ve konuşuyordu. Gözlerim buhulanmış, duymakta güçlük çekiyordum ve donuyordum. Yere düşmemek için kendim sendeledim. "Ne oldu?" dedim kendime gelir gelmez. Julia ağlıyor, Elena sinirli bakışlarını bana yönlendirmiş Julia'ya sarılıyordu ve Ed de beni tutuyordu. Neler olduğunu hiç anlamamıştım. En son odama gitmiştim ve kapımı kapayarak yatmayı denemiştim. Gerisini hatırlamıyordum. Ed beni çekiyordu ve odama götürüyordu. Kapıyı hızla kapattı ve "Sorunun ne?" dedi. Ben ise hiçbir şeyi anlamamıştım. "Ne oluyor?" diye sordum. "Anlamamazlıktan gelme. Biraz önce Julia'nın boğazına kılıç dayamıştın." demişti. İnanamıyordum. "O kılıcı aldığımdan beri kendimi fazla kontrol edemiyorum Ed. En son hatırladığım kadarı ile odama gitmiş ve yatmayı denemiştim. Gerisini hatırlamıyorum." demiştim. Ed "Sana inanıyorum." dercesine kafasını salladı. Daha sonra odamdan çıktı. Ben de yatmayı denedim. Ed çıkmadan evel kılıcı camı açarak fırlatmıştı. Sanırım onun için en doğrusu bu idi.

Sabah rahat bir uykudan sonra kalkmıştım. Eğitime gidecektim ki; Ed'in camdan attığı kılıç dolabımın köşesinde duruyordu. Masmavi parıldıyorduda artık. Hızla onu kılıfına koydum ve sırtıma atıp eğitimenimi fazla bekletmemek için koşmaya başladım.

» İki Kardeşin Düellosu
» Katherina'nın Sırrı