Melez Günlüğüm

Geçen gün kulubemizin temizliği sırasında kampa geldiğim ilk günlerde tuttuğum günlüğü buldum. Söyle başlamışım,
Kamp çok değişik günlük. Burada benim gibi annesi ya da babası tanrı olan bir sürü melez var. Herkes şu an bana karşı çok sevecen. Özellikle kardeşlerim. Annemin Athena olduğunu öğrendiğimden beri aynı zamanda yeni kardeşlerim olduğunu da öğrendim. Külübe liderimiz Lucy, diğer kardeşlerim Serena,Kattie ve Cole. Bu sabah hep birlikte kahvaltıya yemek gazinosuna gidiyoruz. Kahvaltıdan önce yemeklerimizin bir kısmını Olimposlulara adak yapmak için yakılan ateşin içine attık. Daha sonra Artemis ve Ares Kulübeleri Liderleriyle tanıştım. Bana ilk kendilerini tanıttılar. Artemis liderinin adı Satellite, Ares lideri ise Hermia. İkisi de kampın melez danışmanları olduklarını ve eğer bir sorun olursa onlara danışmamı söylediler. Satellite yanımızdan ayrılırken bana mutlaka kılıç antremanları sınıfına uğramamı söyledi. Lucy'e dönüp ''Kılıç eğitmeni sensin sanıyordum ?'' dedim. Lucy, ''Evet benim.'' dedi gülerek. ''Sat yardımcı kılış eğitmeni ve savaşma özellikleri olan melezlere ders vermekten çok hoşlanıyor. Sen de o melezlerden birisin.'' Lucy bana göz kırptı ve kahvaltısını bitirmeye koyuldu. Melez dedikçe aklıma geliyor günlük. Annemle tanışacak mıyım dersin ? Belki bir gün.. Her neyse kahvaltıdan sonra herkes bir yere dağıldı. Bende tek başıma külübeden çıkıp kampı gezmeye karar verdim. Kulübelerin önünden geçerken Hermes kulübesinden Isabelle'yle tanıştım. Kendisine ya Coco ya da Bella diye hitap etmemi söyledi. Klasik isminden hiç hoşlanmıyormuş. Ona Isabelle ismine bayıldığımı söyledim. İtalyanca olan herşeyi sevmişimdir zaten. ''Ah ciddi misin ? Isabelle ismini o italyanca şarkıdan başka bir yerde duyduğunu sanmıyorum.'' dedi gülerek. Birlikte gülmeye başladık. ''Tabi ki ciddiyim. İnan bana Bells. Grace'ten daha iyidir.'' Bella daha da gülerek ''Dur tahmin edeyim, Grace'i baban koymuştur?'' Evet dememe kalmadan tekrar gülmeye başladık. Kusura bakma ama günlük -her ne kadar bana babamın hediyesi olsan da- Grace gibi bir büyükanne ismi dışında daha modern birşey olabilirdi. Her neyse ben bütün isimlerimi seviyorum zaten ne kadar yakınsam da.. Bella koluma girerek ''Hadi sana kampı gezdireyim.'' dedi. Birlikte akşama kadar her yeri gezdik. Bells bana kardeşlerini ve arkadaşlarını tanıştırdı. Akşam olup hava karardığında en son kampın tepesine geldik. Ulu bir ağacın önünde durduk. Bella bana Thalia'nın hikayesini anlattı. ''O günden beri bu ağaç bizim koruyucumuz Helen. Ve Thalia'nın ruhu da onunla birlikte sonsuza kadar bizimle.'' Bella ağaçı okşadı bir iki şey fısıldadı. Thalia için üzürken koluma girdi ve birlikte tekrar kampa ger döndük. Akşam yemeği vakti gelmişti. Bu sefer Bella'yla birlikte oturduk. Yanımıza arkadaşı aynı zamanda sabah tanıştığım Hermia geldi. Adak ve yemekten sonra herkes amfitiyatroda toplandı. Duyurular yaptılar. Sanırım her hafta düzenlenen yarışlar varmış. Daha sonra Kheiron beni kampa tanıttı. Ayağa kalkıp başımla selam verdim. Etrafımdaki melezler bana hoşgeldin demeye başladılar. Hepsine teşekkür ettikten sonra oyunları izlemeye koyuldum. Bir mitolojik oyunu sergiliyorlardı. Oyunların bitiminde Bella ve Hermia'yla vedalaştım ve kulübeye geri döndüm. Şimdi de sana bu satırları yazıyorum günlük.
Gün geçtikçe buraya daha çok alışıyorum. Eğlenceli olduğu kadar bazı ürkütücü yönleri de var kampın. Ama inan bana buraya gelmek, beni eve dönmüş gibi hisettirdi. Artık korkularım neredeyse kalmadı ve kendimi ilk kez olsun yalnız hissetmiyorum. Ve hepsinden önemlisi anneme yaklaşmış olduğumu bilmek, onun benimle olduğunu bilmek beni nasıl değiştirdi bilemezsin. Biliyor musun günlük sanırım bir kaç yıldan beri ilk kez mutlu ve umutluyum...