Canavarlar ve Dostluk

Sabahın ilk ışıklarıyla uyandım ve çevreme bakındım.Üstümü değiştirip yavaşça kulübemden çıktım.Etrafta Apollon çocukları vardı ve geçerken bir kaçına gülümseyerek ''Günaydın'' dedim daha ne yapacağıma karar verememiştim ve yol boyunca yürümeye başladım.Biraz sonra ağacın oraya geldim buraya ikinci gelişimdi ve ilk gelişimde yanımda arkadaşlarım vardı şimdi tektim birazda bunun tedirgİnliğiyle ağacın altında durdum ve ağacı incelemeye başladım.Ağacın aşağısı yokuştu ve orası ''bizim'' için farklı bir dünyaydı yada eski hayatımızdı.Özlemle tekrar annem geldi aklıma tam içtenlikle ağlamaya başlayacakken ''Hey'' diye bir ses duydum.Doğruyu söylemek gerekirse çok fazla korkttum ama karşımdakini benim gibi biri olduğunu görünce çok rahatladım.

Sabahın ilk ışıklarında benden başka kimse kalkmazdı yada bu zamana kadar erkenden kalkıp kampı turlardım.Bana bu alışkanlık nereden geldiyse...Thali'nin ağacına doğru ilerledim.Orada kim vardı.Bu saatlerde herkes kampta olurdu.Orada gördüğüm sanırım bir Hermes çocuğu.Daha önce onunla karşılaşmışmıydım.Biraz daha yaklaşınca onu tanıdım.Bu kız Amy'di yani medusanın kafasına aynayı geçiren kız.Yavaş adımlarla yanına gittip ve 'Hey' dedim.Korkmuş bir biçimde arkasını döndü ve rahatlamış gibi bir göründü.Sanırım beni bir canavar sanmıştı."Günaydın Hec," dedi."Bu saatte burada ne arıyorsun bakalım" dedim.Ne cevap vereceğini bekliyordum.Sabahın bu saatinde buraya gelmek hiç iyibir haber olmazdı...

Hec'in sorusuna cevap vermeden önce duraksadım.Bunları ona anlatmak ne kadar anlamlı bilmiyorum ama şu durumda bana yardım edecek tek kişi oydu.Derin bir nefes aldıktan sonra :

-Kaç gecedir aynı rüyayı görüyorum.Rüyamda ilk kez gördüğüm canavarlar beni buraya çağırıyorlardı.Aslında tek başıma gelmek istemiyordum ama birilerinin başını belaya sokmak istemiyordum.Ne olacaksa olsun ve kurtulayım ama senin burada olman beni rahatlattı , istersen şimdi git ama kimseye bundan söz etme.Bunları söyledikten sonra arkamı döndüm.Hec'in gitmesi gerekti , benim için burada kalmasına gerek yoktu kendim baş edebilirdim.Hec bana yaklaştı ve :

-Çok geç artık bu işin içinde bende varım dedi.Hec'in ağzından çıkan sözleri beni öyle rahatlattık ki yüzümdeki gülümsemeye karşı koyamadım.Artık iki kişiydik ve daha da güçlüydük.Hec'le ağacın altında oturduk ve canavarları beklemeye koyulduk.

Anladığım kadarıyla Amy'nin bir sorunu vardı ama bu sorunu nasıl çözecektik.Amy'nin anlattıklarından sonra sorunun büyümemesi gerektiğini anladım.Amy istersem gidebileceğimi söyledi.Bence çok yanlış bir karar.Macera olurda ben bu macereyı kaçırırmıydım.Amy beni atlatıp kendi halletmek istediyse artık unutmalıydı çünkü, ben böyle bir macerayı kaçırmazdım.Ağacın yanına oturup canavarları beklemeye başladık.Beklemek çok sıkıcı bir işmiş meğersem.Amy şahinler gibi bakıp "geliyorlar" dedi.

Kampın dışına gözlerimi açmış bakıyordum ki acı gerçekle çok yakın zamanda yüzleştim. Hec'e bakarak ''geliyorlar'' diyebildim. Hec benden önce davranmıştı ve kılıcını çekmişti , bunu ne ara yaptığına karar veremedim ama bende kılıcımı elime aldım.Canavarlar tıpkı rüyamdaki gibi koşarak geliyorlardı ve her bir adımlarında yer sarsılıyordu ve biz bundan azda olsa etkileniyorduk. Canavarların türünün ne olduğunu hala anlamış değildim ve tabiki kaç tane olduklarınıda.Canavarlar kocaman dolunayın altında durdular ve ancak o zaman onların ne olduklarını anlayabildim : iki tane büyük minotor. İçimdeki korku daha bir büyüdü ama korkmayacaktım , bu canavarlarla ilk karşılaşmam değildi ve biliyordum ki sonda olmayacaktı. Hec'e baktım sakin bir şekilde onlara bakıyordu ve biraz daha yaklaşmalarını bekliyordu.Minotorlar şimdi biraz daha yavaşça bize doğru geldiler ve Hec '' Sağdaki benim soldaki senin '' dedi. Aklımı soldaki minotora yoğunlaştırdım ve en dikkatsiz anında saldırıya geçtim. Yaraladığım kısma diğer minotor bakarken Hec'de saldırıya geçti ve dikkatlice onları izlemeye koyulduk.

Sonunda canavarlar gelmişlerdi.Neredeyse Thali ağacının yanına bir de Hector ağacı olacaktı.Beklmekten o kadar sıkılmıştım ki gelen canavarları tek başıma doğraya bilirdim.Gelenleri görünce pekde tatmin olmamıştım.İki minotor dışında başka bir şey yoktu.Aslında bu kadarıda yeterdi ama ben maceracı biriydim. "Sağdaki senin soldaki benim" dedim.Dediğim gibi minotorun dikkatinin dağılmasını beklemeye başladım.O sırada Amy saldırdı ve sağdaki minotoru yaraladı.Diğer minotorun dikkati dağılmışken bende saldırdım ve önce kılıcımla sırtını çizdikten sonra bir boynuzunuda kopararak aldım.Uzun süredir bir canavar öldürerek ganimetini almamamıştım.Bu boynuzu kulübeye asacaktım.İki minotorda acılar içerisinde bağırdılar.Bu ses kampı yerinden oynatacak kadar yüksekti.Minotorlar bağırışırken Amy'nin yanına gittim ve şöyle dedim. "Bittik yada onlar bitti"

Minotorlar çok sesli bir şekilde bağırmışlardı. Bu sesi tüm kamp duyabildi. Hec'in söylediğini bile tam olarak duyamamıştım ama durum ne demek istediğini anlatabiliyordu. İkimizde yan yana duruyorduk ve birazdan olacakları sabırsızlıkla bekliyorduk. Minotorlar kendi etraflarında dolandıktan sonra kocaman gözleriyle bize baktılar. Ne yapacaklarını merak ediyordum. Her şeye karşı savunmada duruyordum. Hec'te benim gibiydi hiçbir şey söylemeden dikkatlice minotorlara bakıyordu.

Minotorlar bize doğru hareket ettiler ve yavaşça önlerine düştüler. Yavaşça dedim ama deprem olmuş gibiydi. Her şey yerinden oynadı ve biz ayakta durmakta güçlük çekiyorduk. Minotolar teker teker yere düştükten sonra ''puuuf'' hepsi bir gaz bulutunun içinde kayboldu. Bize kalanlarsa boynuzlarıydı. Şaşkındım ama Hec değildi sanırım bunu bir çok kez görmüştü. Her şey bitmişti ve şimdi çok mutluydum. Yüzümüzdeki gülümsemeyle kampa doğru yürümeye başladık.

(RP BİTMİŞTİR)