Aşkın kanatları altında

Konu: Aşkın kanatları altında Paz Kas. 14, 2010 12:17 am

Sabahki yastık ve su savaşından yenik çıkmış olarak kulübemizden biraz uzaklaşıp kampı turlama isteğim içimde sonu gelmeyen bir azru şekline dönüştü Ares kulübesinden henüz uzaklaşmıştımki aklıma her zamanki gibi Crist geldi. Dünden beri görüşmemiştik ancak bana bir yıl gibi gelmişti bu süre. Müsait olup olmadığını bile düşünmeden Apollon kulübesi kapısını tıklattım. İçeriden gelen pamuksu sesin sahibini hemen tanımıştım.
-Kime o?
-Yoldan geçen bir serseri...
Crist kapıya yaklaşıyordu çünkü bunu ayak sesinden anlamıştım. Kapının tokmağını çevirerek küçük bir gıcırtıyla açılan kapının ardından onun yüzünü görmek paha biçimlemeyecek bir olaydı. Gözlerinin bana kenetlenmiş olması sanki bana karşı esen bir rüzgardı. Birden gözlerim o derinliklerde kaybolup can çekişirken Crist'in sesi beni kendime getirdi.
-Serserileri hiç sevmem!
Bu sözünün ardından ardımı bir askerin emir alarak yaptığı zarafetle döndüm ve henüz bir adım atmıştımki Crist arkamdan seslendi.
-Plaj! En geç yarım saat...

Apollon'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 830 Kayıt tarihi : 26/08/10

Evet serserim gelmişti...Steve plaja gitmesini söyledim ve içeri girip çığlık atarak giyinmeye ve süslenmeey başladım.Kev ve Tiff bana kahkaha atarak bakıyordu ben ise onlara laf yetiştirmek ve kulübeyi yeniden dağıtıkları için kafalarına biblo atmakla uğraşıyordum.
"Bakın kapayın çenenizi.."dedim.Gülmeye devam ettiler.Mixom uyandı ve ona öpücük gönderdim.
"Kev Mixo sana emanet ona birşey olursa seni maf ederim"dedim.çantamı aldım ve koşarak plaja gittim.
...
Afrodit kulübesinin üyeleri yoktu burda şaşırdım ve oturdum.Sandiviç çıkarıp yemeye başladım.Arkamdan bir ses geldi ama aldırmadım...

Ares'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 326 Kayıt tarihi : 05/09/10

Fazla hatta kimsenin olmadığı bir anda plajda bulunmamız çok büyük bir şanstı. Plaj boyunca ellerim cebimde tu atarken endamlı yürüyüşüyle gözlerimin farkına vardığı Crist sırtında ona çok yakışan çantasıyla gidip bir yere oturdu. Çantasından çıkarıdğı birşeyleri yemekle meşgulken arkdaşından usulca yaklaştım. Hafif öksürür gibi yaptım ancak aldırış etmedi. Sanki biraz soğuk duruyordu. Anlamamıştım. Yere eğilerek hafif ayağımı sürüyerek yanında yaklaştım. Tam bir sandaviçten ısırık alırken gözlerini kapattım.
-Bu kadar güzel bir kız tek başına böyle masumca dolanmamlı.

Apollon'un Çocuğu Mesaj Sayısı : 830 Kayıt tarihi : 26/08/10

Geldiğini anladım am biraz ağır olmaya karar verdim.Hafif kızlardan olup her seferinde boynuna atlayamazdım.Sakin ağır olmayı denedim ama sesini duyduktansonra ciddiyetimin bir önemi kalmadı.Sesi dünyanın en güzel sesi gibi kulaklarımda ahenkle dansediyordu.
"Siz plajda yanlız gördüğünüz her kıza böyle mi yaklaşırsınız serseri bey!"dedim.Güldü.

Ares'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 326 Kayıt tarihi : 05/09/10

Aslında hiç şaşkınlık belirtisi vermeyen Crist'in sözü üzerine biraz gülümseyip gözünü açtım. Elindeki sandaviçi hava kalmıştı. Etrafta birinin olup olmadığına aldırmadan zaten eğilmiş haldeyken o fırsatı kaçırmak istemedim.
-Hayır aslında böyle yakşalmam.
Yakınlaşıp yanağına hafif ve masum bir öpücük bıraktım. Pamuk teni ve mis kokusu beni anında cezbetti.
-İşte böyle yakşlaşırım.
Crist ise sol dirseğiyle bana bir hamle çaktı. Haklıydıda.
-Bende böyle karşılık verrim.

Konu: Geri: Aşkın kanatları altında Paz Kas. 14, 2010 1:07 am

Beni kızdırmayı iyi beceriyordu.Ona kızamıyordum ama bu benim sorunumdu.
"Otur ve sandiviç ye Tiff yapmış ama güzel.." elimdeki sandiviçi aldı ve yemeye başladı.
"Heyy obenimdi..." dedim
"Artık benim"dedi tam bir ares oğluydu.
"Yastık savaşından ve su savaşından sağ çıktığına göre Mia size acımış.."dedim.

Ares'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 326 Kayıt tarihi : 05/09/10

"Otur ve sandaviç ye" demesinin ardından hala elinde ve havada olan sadaviçi kaptığım gibi yanına kuruldum. Aslında bu sandaviç çok iyi gidecekti. Du beni gerçekten acıktırmıştı. Crist'in sandaviçini yemeye koyuldum. Crist "o benim" demişti ama geç kalmıştı.
-Artık benim.
-Yastık savaşından ve su savaşından sağ çıktığına göre Mia size acımış.
-Biraz o var birazda babamın katılmış olması. dedim.
Evet anlamında başını sallayan Crist yeni bir sandaviç çıkararak yemeye koyuldu. Ancak zaten yarım olrak aldığım sandaviçi üç ısırlıkla bitirmiştim. Muziplikte sınır tanımıyordum Crist'in yanındayken.
-Hey o bir satir mi?
Elimi uzatıp dikkatinin dağılmasnı sağladım. Crist ise hemen kandı. Başını o yöne çevirdi. O anda hemen elindeki sandaviçi küçük bir hareketle kaptım. Bana kızmış olamazdı nasıl olsa.

Konu: Geri: Aşkın kanatları altında Paz Kas. 14, 2010 1:21 am

Pekala bu beni kızdırdı.Ve inkikam son çareydi.Gözlerine baktım ve Afrodite teşekkür yağdırdım.Beni fazla hafife almıştı.
"Steward Thurstan o sandiviçi bana ver!"dedim ve etkileme gücüm harekete geti elindeki sandviç benim elime değdi ve yemeye başladım biraz sonra etki geçti ve gözlerini kısarak bana baktı.Sandiviçi bıraktım.Onun gözlerinin içine bakarak:
"Stev, tatlım bana bir şarkı söyle"dedim.Güleye başladım.Etkilenmiş bir aşık kadar komik bir şey yoktu..Kendine geldiğinde bana ne yapacağı ise koca bir muammaydı...

Ares'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 326 Kayıt tarihi : 05/09/10

Güç gösterisimi? Crist'in bunu bana yaptığına inanmıyorum. Gerçekten o kadar kururuma dokunmuştu ki eve gidip aciz bedenimi cezalandırmak için kendime söz verdim. Bu kadar kolay şuurumu kaybedip kendimi başkasının ellerine bırakabiliyorsam öğrendiğim bunca şey boşunaymış gibi geliyordu. Aciz bir varlık! Ne kadar kolay kontrol edilebilen küçük bir oyuncak. Bu tam bir utançtı. Crist'e gelince ona hiçbirşey için kızmamıştım. nedense birden tadım kaçmıştı. Crist'e bakıp güldüm. Artık kalksak der gibi hareket ettim.
-Kalkalım mı?
-Neden?
-ıı?? Baban bakıp duruyo.
Bahane edecek başka birşey bulamayınca parmağımla güneşi işaret etiim.

Konu: Geri: Aşkın kanatları altında Paz Kas. 14, 2010 1:38 am

Tamam onu kızdırmış veya aşşağılamıştım.Hayır bunu yapmak istemedim ki ben. Offf... Babamın ahı tutmuştu işte.
"Stev..."dedim gözlerinin içine bakarak ama etkileme amacı gütmüyordum.
".. daha önemli biri sana bakıyor... Ben..."dedim ve ona sarıldım.İşte o an düşündümde Babamın hakkını yemek istemiyordum ona minnet borçluydum.Çünkü O olmasaydı Stev i tanıyamazdım ve ömrüm boyunca aşksız yanlız biri olarak kalırdım.Burada ki herşeye minnettardım.Canavarlara bile..Bizi yok etmeye çalışan Kronos a bile.. Çünkü ben Steve onların sayesinde bulmuştum..

Ares'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 326 Kayıt tarihi : 05/09/10

Her nekadar Crist'e haksızlık etsemde bildiğim tek şey vardı. Onu gerçekten seviyordum. Buna bir engel göremiyordum. Kendini suçlu hissetmişti ve bana sarıldı. Onu hiçbir zaman karşılıksız bırakmazdım. Sonrasında kulübelerin yolunu tuttuk. Crist'i kulübesine bırakıp kulübemin yolunu tuttum. Arkdam gökyüzünde batan güneşin soğukluğunu hisseder gibiydim. işte bir gün daha bitiryordu. Crist'ten beni alıp uzaklara götürecek bir gece daha başlamak üzereydi.

Konu: Geri: Aşkın kanatları altında Paz Kas. 14, 2010 1:50 am

(RP BİTMİŞTİR Smile

)

» Yıldızların Altında
» Deniz altında...