Saygın Yürüyüş

Avlanmaktan sıkılmıştım,evet bir avcı olarak asla söylememem gereken bir şeydi ama ben zaten sadece düşünmüştüm.Kana susamış bir şekilde gecenin köründe yağmurun altında Night'ı çağırdım ve yanıma ne silahım varsa alarak pegasusumun üzerine bindim.Ona biraz alçaktan uçmasını söyledim çünkü Zeus'a fazla yakın olmak istemezdim.Pegasusum beni indirdiğinde tabelayı okuyamıyordum.NamhattnKısa süre sonra vardığım yerin adını anladım.Manhattan

Pegasusumdan indim ve etrafa bakındım.Pegasusuyla inen birini gördüm ve yanına koştum.

-Melez?

Kampta sıkılıp biraz dolaşmak istiyordum. Nereye gideceğime karar verememe rağmen Alice'nin yanına gitmeye karar verdim. Üzerime dar olmasına rağmen rahat olan siyah kot pantalonumu ve Beyaz blüzümü giyindim. Üzerime mavi beyaz ceketimi giydikten sonra son olarak sarı saçlarımı hafif dalgalı yaptım. Hazır olduğuma karar verdikten sonra kulübemden çıkıp ahırlara doğru ilerlemeye başladım. Düşündüğüm gibi hava biraz serinlemişti. Nedense bugünlerde soğuğu çok çabuk hisseder olmuştum. Ahırlara doğru ilerlerken üzerime giydiğim ceketiin önünü kapattım. Ahırlara geldiğimde Alice beni gördüğüne çok mutlu olmuştu. "Selam Alice." dedim ve gülümsedim. Poseidon'un kızı olmanın yararlarından biri de pegasuslarla konuşabilmemdi. Zaten onlara binmeyi ve onlarla ilgilenmeyi çok seviyordum. Alice'nin yanına gittiğimde yanımda getirdiğim küp şekerleri yemesi için ona uzattım ve onu sevmeye başladım. Alice halinden oldukça memnun gözüküyordu. "Alice hadi beni Manhattan'a götür." dedim. Alice beni kırmayarak hemen gitmemiz için üzerine bindim. Yol boyunca hafif bir rüzgar havadayken yüzüme vurmuştu ve beni üşütmüştü. Manhattan'a geldiğimizde Alice'nin üzerinden indim ve "Hadi Alice ahıra git. Ben seni çağırdığımda gelirsin." dedim. Alice tam gitmek üzereyken birisinin

-Melez?

diye seslenmesiyle yerimden sıçradım ve hızlıca arkamı döndüm. Karşımda güzel sarı saçlı bir kız duruyordu. Ama ben bu kızı tanımıyordum. Ve benim melez olduğumu nerden biliyordu anlamamıştım. Sanırım o da benim gibi bir melezdi.

-Mm.. Evet de sen kimsin?

-Ben Pacely Wandrof,avcıyım. Şu ünlü Satellite'nin kardeşi işte. Peki ya sen?

Bu kızı daha önce görmemiştim ama kendinden emin,dik bir duruşu vardı. Kesin üç büyüklerden birinin çocuğudur diye düşünüyordum. Pek tatlıydı,Hades gibi gözükmüyordu. Zeus kızına da pek benzemiyordu. Kesin Poseidon kızıdır diye düşünüyordum,çünkü şu ünlü Percy'le birkaç kez görüşmüştüm. Görevler dolayısıyla vesayre,sanırım bundan 2-3 dönem önce. Ben kızı incelerken aynı zamanda da cevabını bekliyordum ve kampta tanıdığım üç veya dördüncü kişinin bu kız olmasını istiyordum. Özellikle de iyi arkadaş edinmek çok istiyordum.

Demek Sat'in kardeşiydi. Sat'i neredeyse her gün görmeme rağmen kardeşini hiç görmemiştim. Kampta da hiç rastlamamıştım. Yine de burada tanıştığımıza mutluydum. Sat en yakın dostlarımdan biriydi ve kardeşinde öyle olmasını umuyordum. Zaten düşmanım yoktu ama bu kız nedense çok içten ve canayakın gözüküyordu. Dost olunabilecek birine benziyordu. Tabi sadece görünüşten bu kadarını anlamıştım. Birbirimizi tanıdıkça daha yakın olmamızı umuyordum. Ardından kızı düşüncelerime dalıp bir süre beklettiğimi fark ettim. Hemen özür diler şekilde baktım.

"Bende Poseidon kızı Cornelia Scarlett. Kısaca Lia. Tanıştığıma memnun oldum." dedim ve gülümsedim Ardından "Kampa geldiysen adımı duymuş olabilirsin. Ama nedense ben Sat'le sürekli dolaşmamıza rağmen seni görmedim.Yeni gelmiş olmalısın." diye ekledim. Gerçekten de kızı hiç görmemiştim. Belki de dikkat etmemiştim. Acaba şu an avda olduğu için kampa gelmiyor muydu bilmiyordum. Sadece aklımdan geçenleri Pace'ye de söylemiştim.

Bu sefer izinliydim, avlanmak için kamptan çıkmıştım yani her şey serbestti. Avcılarımla beraber Manhattan'da mola vermiştik. Onlarla beraber yürürken Pace'i gördüm. Bugün avlanmamız gerektiğini ona söylemiştim ama Manhattan'a gelmiş meğersem. Artemis öne çıkarak konuştu.

-Pacely sen bizimle ava geliyorsun. Sat ne varsa idare eder.

Ardından Artemis bana göz kırptı ve ben de Lia'nın yanına geçtim. Bugün avdan yırtmıştım hem de özel izinle. Lia'nın koluna girdim ve sordum.

-Ne yapıyoruz Lia?

Pacely ile konuşurken Sat, Atermis ve bir sürü avcı gelmişti. Birden yanımıza doğru geldiklerinde şaşırdım ve Pacely'e baktım. Ne olduğunu anlamamıştım ama Pacely Artemis'i görünce yüzü tuhaf bir şekilde asıldı. Ardından Artemis'in Pacely'e gelmesini söylediğinde çok şaşırmıştım. Aslında zaten buraya yalnız gelmiştim, benim için sorun olmuyacaktı ama tek olmamak daha iyiydi. Ben tam gideceklerini düşündüğüm sırada Sat yanıma gelerek koluma girdi ve ne yapıcağımızı sordu. İşte buna çok sevinmiştim. Sat benim yanımda durabiliyordu ve bu da güzel olucağa benziyordu.

"Bilmem senin aklında yapmak istediğin bir şey var mı?"

Bu sırada Artemis ve diğer avcılar yanımızdan ayrılmıştı. Pacely'e giderken gülümsedim ve o da bana karşılık verdi. Yüzünde pek mutluluk gözükmese de o da avı seviyordu. Bunu çok iyi biliyordum. Sat'e dönerek geçte olsa cümlemi tamamladım.

"Bu arada senin yanımda kaldığına çok sevindim."

Doğrusu ben de sevinmiştim. Lia'yla bir gün -Artemis duymasın- avdan çok daha iyidir. Ama benim de planlarım yoktu, Manhattan'da nereye gidilebilirdi ki? Benim ailem New York'ta yaşıyordu, belki Lia'nın aile burada yaşıyordur diye ona sordum.

-Lia senin ailen buralıysa ziyarete falan gidebiliriz. Veya alışveriş.

Ardından Lia'nın vereceği cevabı dinlemeye koyuldum. Bugün çook eğlenecektik. Tabi eğer her zamanki gibi etrafımızı canavarlar sarmazsa...

Ailem burada değildi. Benim annem New York'ta yaşıyordu ama alıışveriş güzel bir fikirdi. Uzun zamandır alışverişe çıkmamıştım ve bu eğlenceli olurdu. Hem cadım ile zevklerimiz çok uyuyordu. Bu yüzden onunla alışveriş yapmaya bayılıyordum.

"Cadım benim annem New York'ta yaşıyor ama alışveriş yapsak fena olmaz. Uzun zamandır seninle çıkmamıştık alışverişe."

Bu sözlerimi duyunca kıkırdadı ve başını tamam anlamında salladı. Biz de buradaki bildiğimiz en büyük alışveriş merkezine doğru ilerlemeye başladı.

Alışveriş merkezine doğru ilerlerken kıkırdıyorduk ve gerçekten çok eğleniyorduk. Daha eğlencemiz başlamadan biz eğlenceye başlamıştık bile. Alışveriş merkezine gelmiştik ama üst araması yapılıyordu. Geçerken makine ötmüştü ve bunlar kılıçlar yüzündendi. Lia'ya baktım, onun da makinesi ötüyordu. Endişeli gözlerle bakarken ona, kaçmayı düşündüm ama işe yaramazdı. Lucy yanımızda olsaydı düşünceleriyle oynayabilirdik. Belki Lia'nın da bir gücü vardı. Fısıldadım.

-Özel gücün varsa, kullanmanın tam zamanı Lia'm.

Ah şimdi yanıştık işte. Özel gücüm suydu. Su ile istediğim kadar oynuyordum ve önüme gelen herşeyi parçalayabiliyordum ama bu durumdan bizi kurtaramazdı. Sat'e umutsuz bir şekilde baktım. O bana bakmak yerine bize bakıyordu. Görevli bize gözlerini dikmiş bakarken ne konuştuğumuzu anlamaya çalışıyor gibiydi.

"Özel gücüm su cadım ve onunla da aklıma yapıcak hiçbir şey gelmiyo. En iyisi koş!"

Bunları bir saniye içinde hıphızlı söylemiştim ve Sat beni anlamıştı. Koş dememle birlikte ikimizde hızla o mağazadan dışarı doğru koşmaya başladık. Önümüze çıkanları sadece biraz ileri itiyorduk. Canlarının yanmasını istemediğimiz için nazik olmaya çalışsak da bunu kaçarken pek başardığımız söylenemezdi. Bir, iki sokak sonra durduğumuzda "Hala arkamızdalar mı?" diye sordum. Hayır anlamında başını salladı ve içim rahatlamıştı. Ama bu kılıçlar bize çok sorun şıkaracağa benziyordu. Kılıcımı gizlice çıkararak onu tokaya dönüştürdüm ve "Senin silahlarının böyle bir özelliği var mı cadım?" diye sordum.

Keşke benim silahlarımın da bir özelliği olsaydı diye düşündüm ama yoktu. Sadece oklarım ben istediğim anda beliriyordu, tüm avcılarda olan bir özellikti. Aklıma bir fikir gelmişti, Lia'ya döndüm ve sordum. "Kılıçları Plüton'un arkasına yükler, sonra da oklarımla yetinebilirim." Lia tamam anlamında başını sallayınca boş bir araziye giderek Plüton'u çağırdım ve arkasına kılıçlarımı yükleyerek başını okşadım. "Evet Plüton, bunları kampa götür." Plüton'un uçuşunu izledikten sonra Lia'ya döndüm ve göz kırptım. "Artık alışveriş merkezleri bizi beklesin." Ve koşarak alışveriş merkezi bulmaya gittik.

Sat kılıçlarını Plüton'a yükledikten sonra başka bir alışveriş merkezi aramaya başladık. Ne de olsa aynı yere gidemezdik, bizi tanırlardı. Başka bir alışverişi ararken Sat'in aklına bir yer gelmiş gibi beni bileğimden tuttu ve koşturmaya başladık. Nereye gittiğimizi bilmiyordum ama güzel bir yer olduğuna emindim. Sat ile gittiğim her yer çok güzel oluyordu. Uzun bir koşturmanın ardından sonunda durduk. Önümüzde duran binaya baktığımda kocaman ve gösterişli olduğunu itiraf etmeliyim. Çok güzel bir yere benziyordu ve gülümseyerek Sat'e döndüm. "Çok güzel bir yere benziyor, iyi seçim cadım." dedim. O da gülerek "Evet, içerisi daha güzel ama hadi gel girelim." dedi ve alışveriş merkezinin girişine gittik. Bu sefer güvenlikten geçerken hiç sorun yaşamamıştık. Biraz uzaklaştıktan sonra konuşmaya başladım. "Sonunda girebildik."

Lia'ya onaylayan gözlerle baktım. "Evet Lia'm, sonunda." Gülerek alışveriş merkezinin içindeki mağazalara bakınmaya başladık. Lia'yla beraber bir elbise mağazasına girdikten sonra üzerimize başımıza bir şeyler arandık. Birsürü kıyafet vardı, ve bir sürü drahmimiz. Gerçi burada drahmi geçer miydi bilmiyordum ama yine de Amerikan dolarlarımız da mevcuttu, kampta bir işimize yaramıyordu, ancak Manhattan veya New York'ta bu işi yapabiliyorduk. Ama daha seçmemiz gereken birçok şey vardı, direk kasaya gidemezdik. Tekrar dükkana daldık ve birbirimize bir şeyler aramaya devam ettik.