Tırmanmaya çalışmak

40- Tırmanma duvarına gideceksin!
Mekan: Tırmanma duvarı
Katılacaklar: Satellite ve Cornelia

Sat ile sözleştikten sonra kulübemde üzerime giyebileceğim doğru düzgün kıyafet arıyordum. Sat ile tırmanma duvarına gidicektik ve benim spor tarzında giyinmem gerektiğini biliyordum. Sakince dolabımı açtım ve üzerime mavi badimi ve siyah eşortman altımı giydim. Ayakkabı olarak da spor ayakkabılarımı giydikten sonra tam vaktinde kulübemden çıktım ve tırmanma duvarının önüne doğru ilerlemeye başladım.

Aslında beni daha önce bu duvar hakkında uyarmışlardı. Yaralanmadan inemeyeceğimi söylüyordu bazı melezler. Ama benim yine inadım tutmuştu. Deneyip kendim görmek istiyordum. Hem biraz macera yaşamanın bir sakıncası olmayacağını düşünüyordum. Macera yaşamak, bazı olaylara atılmak ne kadar zorlu ve korkutucu olsada ben neredeyse her şeyin içinde vardım. Şimdide bu duvara tırmanıcaktım. Yani tırmana bilmeyi umuyordum.

Tırmanma duvarının önüne geldiğimde Sat beni orada bekliyordu. Anlaşılan biraz geç kalmıştım. Yolda fazla oyalanarak gelmiştim.
"Selam Sat. Geç kaldım sanırım, beklettim seni özür dilerim." dedim ve masumca gülümsedim. Niyetim onu bekletmek değildi. Zaten cadımı bekletmeyi hiç sevmezdim.

Sabah uyanır uyanmaz avcıların yine kulübede olmadığını gördüm ve fena halde sinirlendim.Tüm gün yastığımla beraber uyuma planları kurarken birden aklıma Lia'ya verdiğim söz geldi.Tırmanma duvarına gidecektik..Oraya daha önce de gitmiştim ama ufak sıyrıklarla atlatmıştım.Lia'mı da kıramadım ve tırmanma duvarına gitmeyi kabul ettim.

Koşarak gittiğimde Lia henüz orada değildi.Biraz oturdum ve Lia gelince özür diledi.

-Yok canım ne gerek var.Haydi duvara!

Duvara girerken görevli sandığım bir kiklop bize kıyafetleri verdi.Bunları giymezsek tehlike arz edebilecek bölgeye girişimiz yasaklanacakmış.Bunu kibar bir dille söylediğine sevindim çünkü eski görevli kabaca söyleyip,beni kızdırmıştı.

-Haydi Lia,duvara!

Görevli olan kiklop bize kıyafetleri uzatınca Sat ile beraber üzerimizi giyindik. Bu duvar anlaşılan gerçektende tehlikeliydi. Sat'in duvara demesiyle beraber Sat ile birlikte tırmanmaya başladık. Yavaş yavaş ve dikkatli bir şekilde duvara tırmanıyorduk. Buraya gelen bütün melezler neredeyse beni hep uyarmıştı ve zaten Sat'te daha önce geldiği için temkinliydi. Bir süre böyle devam ettikten sonra yavaşladığımızı fark ettim ve

"Hızlanmaya ne dersin." dedim ve gülümsedim. Sat'te onaylar şekilde bana baktıktan sonra ikimizde hızla yukarı doğru çıkmaya başlamıştık. Yerden bir on metre kadar yukarı çıktıktan sonra birden sarsıldık. Bunun ne olduğuna baktığımda kayanın üzerimize doğru geldiğini gördüm ve şok oldum.

"Sat hemen saklan."

Güzel güzel ilerliyorduk.Pek bir atraksiyon olduğu söylenemezdi.Bu yüzden rahat rahat yayılarak ilerlerken karşımıza bir kaya çıktı.Lia'nın çığlığı üzerine hemen saklandım.Kaya uzaklaşınca bağırdım.

-Teşekkürler Lia.

Tırmanırken ve Lia'yla sohbet ederken artık kötülüğün bizi bulmamasını diliyordum.Tam da o sırada karşımıza çıkan lav püskürten bölme hepimizin çığlıklarına yol açtı.Bu sefer bağıran ben oldum.

-Lavlar Lia!!

Sat'in uyarısı üzerine biraz yukarıda olan çukur gibi bir kısma girdim. Lavlar yanımdan geçerken şaşkın bir şekilde bakıyordum. Burada lavların olduğundan haberim yoktu. Lavlar geçtikten sonra Sat'in nasıl olduğuna bakmak için onu aradım. İyi olduğunu gördüğümde rahatladım.

"Teşekkürler Sat."

Daha fazla karşımıza ne çıkabilir diye merak ediyordum. Bunlarda daha kötü ne olabilirki diye düşünürken Sat'in yanına doğru ilerledim. Lavlar yüzünden aramızdaki mesafe fazla açılmıştı. Sat'in yanına gelip bir iki adım daha yukarı doğru ilerlediğimizde duvar sallanmaya başladı. Önce bu sallanma yavaş olmasına rağmen ardından giderek hızlanmıştı. O anki panikle Sat'e döndüm.

"Neler oluyor Sat?"

Duvar sallanmaya başlamıştı.Bu daha önce geldiğimde de olmuştu ama bu kadar şiddetli değildi.Lia'nın sorduğu soruyu duydum ama duymazlıktan geldim çünkü ben de ne olduğunu bilmiyordum.Tekrar sorduğunda ise korkmaya başlamıştım,çünkü fena halde titriyordu.

-Bir fikrim yok.

Sallanan yer ile beraber biz de sallanıyorduk.Buralardan canavar çıkıyorsa büyük ihtimalle odur diye düşündüm ama çıkmama olasılığı daha yüksekti.Depremdi işte bu.

-Sıkı tutun,hiç bırakma,olduğun yerde kal Lia!

Sat'e tamam anlamında başımı salladıktan sonra duvara sıkıca tutundum. Bu sarsılmanın nedenini anlamamıştım ama çok hızlıydı. Bir süre hiç kıpırdamadan Sat ile olduğumuz yerde kaldık. Ne kadar süre geçtiğinin farkında değildim ama sonunda duvar sallanmayı kesti. Midem bulanmaya başlamıştı ve dengemi kaybemiştim. Hareket etsem yere düşecekmiş gibi hissediyordum. Sat'e baktığımda benden daha iyi gibi gözüküyordu. Yine de ona seslenmedim ve Sat tırmanmaya başlayınca bende yavaşca yukarı doğru tırmanmaya başladım. Bir süre sonra çıktıktan sonra Sat bana baktığında yüzümdeki solgunluğu görünce birden gözleri daha da açıldı ve

"Lia iyi misin?" diye sorarak yanıma geldi. Onu panik yapmak istemiyordum sadec biraz suya ihtiyacım vardı. Cevap vermeden önce bir süre suya odaklandım ve suyu hissedince düzelmeye başladım.

"İyiyim Sat merak etme." dedim ve gülümsemeye çalıştım. Sanırım gülümsemekte başarılı olabilmiştim ki Sat'in yüzündeki ifade kaybolup biraz daha sakinleşmişti.

(Sat gecikme için pardon canım ben bu rp'yi unutmuştum yeni fark ettim.)

Tırmanma duvarının sonlarına doğru lavlar,sarsıntı ve taşların gelmesi biraradaydı.Koruyucu kıyafet giydiğim için kendimi şanslı hissettikten sonra etrafa bakındım.O sırada kafama düşen bir taş beni tüm duvarın en altına itti.Evet,yine düşmüştüm!Hem de geçen seferkinden daha yüksekten...Lia'ya bağırdım.

-Sen devam et,Lia!

O sırada aşağı bakan Lia'nın kafasına doğru gelen bir taş gördüğümde bağırdım.

-Lia,dkkat!

O anda gözlerimi kapadım ve düşmemesi için dua ettim.

Sat'in uyarısı üzerine üst tarafa baktım ve kafama gelen taştan kaçmak için yana çekilirken ayağım kaydı ve elimle de tutunamadım. Artık yapıcak birşey yoktu. Düşmüştüm ve gülerek Sat'in yanına gittim. O da benden daha önce düşmüş ve yerden bana bakıyordu. Yere indiğimde gözlerinin kapalı olduğunu fark ettim.

"Cadım aç gözlerini. Ben de düştüm."

dedim. Sat gözlerini açtığında biraz sinirliydi. Daha önce düştüğünden haberdardım ve şimdide düşmüştü bu onu da kızdırmıştı. Yine de ben eğlenmiştim ve onunda eğlenmesini istiyordum. En azından o kadar yukarı çıkabilmiştik ve bu da baya iyiydi bizim için. Sat'e gülümsedim.

"Hadi cadım boşver bitiremedik ama baya çıktık, bu da iyi. Hadi gel çıkalım buradan."

dedim. O da beni onaylayınca üzerimizdeki verdikleri çıkarttılk ve kulübelere doğru ilerlemeye başladık.

RP BİTMİŞTİR!