Maceramız!

Kalbim,son hız atıyordu.Cornelia,Sat,Jess ve ben sonunda denize ulaşmıştık.Şun üçü de yanımdaydı ve ben,iliklerime kadar korkmuştum.En azından en sevdiğim arkadaşlarım yanımdaydı da,onların varlığı bana rahatlık veriyordu.

Niye burada olduğumuz ise,apayrı bir hikayeydi.Şaun sadece,Jess'in pegasusuna binişimizi,kamptan çıkışımızı ve buraya inişimizi hatırlıyrdum.Diğer şeyler bulanık ve bir o kadar da anlamsızdı....

Pegasusdan inip bir gemiye bindik. Çevreme biraz korkmuş bir şekilde baksam da yanımızda Poseidon kızı olması rahatlamamı sağlıyordu. Derin bir nefes aldım. Denizden hiçbir zaman hoşlanmamıştım zaten ben kendimi karaya ait hissediyordum. Canavarlar denizi de bu konuda bana pek yardımcı olmuyordu.

Gemi karadan ayrıldıktan sonra denize baktım. Bakışım sadece bir dakika sürdü çünkü hala burada olmayı sevmiyordum. Maria benden de rahatsız görünüyordu ki o bir Athena kızıydı. Eğer 'O'nları atlatırsak, bu sefer de sirenler vardı. Nerden atılmıştık ki biz bu maceraya sanki?!

Yanımda 3 kız vardı,birisinin Poseidon kızı olması içimi rahatlatsa da burada rahat olmak ne mümkün ki?Üçümüz yanyana ilerliyorduk.Cornelia'yla daha yeni tanışmıştım.Sadece merhaba,merhaba bir de danışmanlık yapmıştım ama o gelmeyi kabul etmişti.Bunun için ona minnettardım.
Biraz ilerledikten sonra karşımıza adını bile bilmediğim,yüzünü bile tarif edemediğim bir canavar çıktı.Çıkan canavarın üstüne hemen bir ok attım ama yetmezdi tabi ki.Zaten amacım öldürmek değildi,sadece hareketimizi engellememesiydi.

Sat, Jess ve Anna canavar denizine giderken beni de çağırdılar. Bende onlarla çok konuşmuşluğum olmasada, kampta yeni olsamda onlarla gitmeyi kabul etmiştim.

Canavarlar denizine geldik ve yavaş yavaş ilerlemeye başlamıştık. Yanımdaki kızlar ne kadar korksada benim korktuğum söylenemezdi. Su bana huzur veriyordu ve ben kendimi burada ne kadar canavar olsa bile rahat hissediyordum.

Gemi ilerlemeye devam ederken ilk canavar karşımıza çıktı. Sat ona karşı oklarını kullansa da canavar hala dayanabiliyordu ve bizim gidişimizi zorlaştırıyordu. Yanımdaki en çok kullandığım gümüş kılıcımı çıkarttım ve canavarı yaraladım. Ben Canavarı yaraladğımda Sat de bir ok daha attı ve canavar bizden uzaklaştı. Onu öldürmemiştik ama bizden uzaklaşmasını sağlamak bize yetmişti. İlk canavarı atlattıktan sonra ilerlemeye devam ettik.

Evet ilk tehlikemizi Cornelia sayesinde atlatmıştık.

-İyisin yeni kız.Adına yakıştığı gibi..

Biraz kendimi beğenmiş bir konuşma oldu gibime geldi ama birkaç sempatik hareketten sonra Lia'yla biraz daha samimi oldum.Ardından karşımıza bir canavar daha çıktı.Bunlar Harpialardı!Ölümün ve fırtınanın habercileri..Umarım fırtınaydı,ölümdense fırtınayı yeğlerdim.3 tane kızlardı bunlar.İncelemek için daha fazla vaktim yoktu.Hemen çantamdan mızrağımı çıkarıp attım,birisi suya düştü ama hemen çıkıverdi.Bu iş zor olacaktı..

Sudan çıktıktan sonra sıra bana gelmişti. Normalde hançerimi kullanırdım ama bunlar uçuyordu. Ben de hançerimi kaybetmek istemiyordum. Zaten bu denize geldiğimizden beri ısınmış bilekliğim artık bileğimi yakıyordu. Acıyla çığlık attım. Diğerleri bir an bana baksalarda sonra tekrar yaratıklara döndüler. Ben de dişlerimi sıkarak herpialara baktım. Bir tanesi biraz alçalmıştı. Ona doğru koştum. Neyse ki hızlıydım. O tam uçacağı sırada ona dokundum ve artık elimde bir gül duruyordu. Herpiayı bitkiye çevirmeyi başarmıştım. Diğerlerine bağırdım.

-Sat. hazır şaşırmışken onları vur! Cornelia sen de onların suda kalmasını sağla. Onları böyle yenebiliriz

dedim ve geri geri gittim. Onlara çok yakın durmak istemiyordum.

Jess'in çığlık atmasıyla ona döndük ama birşeyi olmadığını görünce hepimiz savaşmaya devam ettik. Jess bir canavarı güle çevirdi ve geriye iki tane kalmıştı. "Sat. hazır şaşırmışken onları vur! Cornelia sen de onların suda kalmasını sağla. Onları böyle yenebiliriz." dedi Jess. "Tamam." dedim ama nasıl yapacağımı bilmiyordum.

Birden babamın hediye ettiği kolye aklıma geldi ve canavarlar suya indikleri anda kolyemi kullanıp suyu istediğim gibi haeket ettirip canavarların sudan çıkmasına izin vermedim. Bu sırada yakınımda olan diğer canavara kılıcımı sapladım ve Sat'e ok atmasını söyledim. Sat'in son okuyla beraber canavarlardan biri daha ölmüştü. Sudaki hareket yetkimi kaybetmeden diğer canavarla savaşmaya devam ettik.

Canavarlar biz öldürdükçe gelmeye devam ediyorlardı. Ben de çok yüksekte olmayanlara dokuyor ve onları bitkiye veya meyveye dönüştürüyordum. Buraya boşuna canavarlar denizi demiyorlar diye düşündüm. O sırada birden bilekliğimin ateş aldığını sandım ve her şey beş saniye içerisinde oldu. Kızlardan biri dikkat et diye bağırdı, ben hançerimi çıkardım ve onu savurarak arkamı döndüm. Ardından hançerimin bir bedene saplandığını hissettim ve sıçrayan sıcak kanın elime bulaştığını.

-İğrenç!

diye bağırarak geri çekildim. O ağır çekim bitmişti benim için. Şimdi önümdeki bedene bakıyordum. Yüzümü buruşturdum. Sonra iğrenerek canavarı kaldırıp denize attım. Cornelia'ya döndüm. Maria ve Sat. canavarları oyalıyorlardı.

-Cornelia rica etsem yerdeki kanı temizler misin?

dedim ve elimi ıslak bir bezle sildim. Islak bezi yanımda bulunduruyordum çünkü ihtiyacımız olabileceğini düşünmüştüm. Doğru da düşünmüşüm.

Jess'in arkasından yaklaşan canavarı ilk Ann gördü ve dikkat et diye bağırdı. Bunun üzerine Jess hançerini arkasındaki canavara sapladı. Jess üzerindeki şoku atlatınca yerlerdeki kanı fark etti ve "Cornelia rica etsem yerdeki kanı temizler misin?" dedi. Yerdeki kanı görünce yüzümü buruşturdum ve suyu hareket ettirerek yerdeki kanları temizledim.

Ben canavarları suda tutmaya uğraşırken canavarları öldürdükçe yenileri geliyordu. Bunu böyle olmayacağını anladım ve bir şeyler düşünmeye başladım. Bir süre sonra kızlarda canavarlara saldırmaktan yorulmuşlardı. Sonunda kaçmanın pek fena bir fikir olmadığını düşündüm.

"Kızlar bakın biz bunlara saldırdıkça bunlar giderek çoğalıyorlar ve bunları denizde tutmak göründüğü kadar kolay değil. Benim aklıma bir fikir geldi. Ben denizden yararlanarak dalgaların hızını arttırıyıp bizim gemiyi ileri itmesini sağlıyım. Sizde bu arada canavarları oyalayın bizden uzakta tutun. Zaten biraz uzaklaşırsak daha fazla bizimle ileri gelebilceklerini düşünmüyorum. Ne dersiniz öyle yapalım mı ?" dedim ve kızların yüzlerine tek tek sorar bir şekilde baktım.

İyi bir fikirdi ama gemimizi de devirebilirdi.Fakat tek şansımız buydu.Poseidon kızına güvenmeyip de kime güvenebilirdim ki bu konuda?

-Tamam Lia,hadi yap şu işi.

Ardından gemide kendime en uygun yeri seçtim.Hem canavarlarla dövüşmek için,hem de dalgalardan korunmak için.Gemimiz birden bire hızlandı,tozu dumana kattı.Bu sırada ben de üstümüze doğru gelen hidralara oklarımı ve mızraklarımı fırlattım.Ama o yüz başlı yaratık gemimizi bırakmıyordu ve içine kadar girdi.Ona kan hırsızını uzatarak içinden geçirdikten sonra Maria da arkadan son bir darbeyle işini bitirdi.Korkunç anlar yaşamama sebep olsa da Jess ve Lia'yla beraber canavarı denize attık.

Kızlar fikrimi kabul ettikten sonra suyu hareketlendirdim. Gemimizin devrilmesine engel olacak şekilde dalgaları hızlandırdım. Gemimiz bu sayede çok hızlı gidiyordu. Ben gemiyi ne kadar hızlı götürsemde yüz başlı canavar peşimizi bırakmıyordu. Ben gemiyi hızlı götürmeye uğraşırken ona saldırcak durumda değildim. Sat hepimizden önce davranıp canavarı öldürdü ve hep beraber onu da denize attık.

Sonunda rahat bir nefes aldım. Bu hidralar gerçekten zorlardı ve biz ölmeden kurtulmayı başarabilmiştik en azından şimdilik. Ben tam denizi kontrol etmeyi bırakıp gemininm normal hızıyla gitmesini sağlamışken Sat birden bağırdı. Ya canavarlar denizinden sonunda çıkmıştık yada karşımızda canavarlar vardı bilmiyorum. Son kez sakince bir nefes aldım ve Sat'e döndüm.

Canavarlar Denizi'nin bitimine az kalmıştı ama karşımıza normal olarak yeniden bir canvar çıktı.Bağırdım ve Lia dahil herkes bana baktı.Bu şu ana kadar gördüğüm en büyük canavardı.Percy'nin öldürdüğü minotorlar bunlar olmalıydı.Karşıdaki karadan gelmiş yarı insan yarı boğa bu yaratıkları Percy'nin öldürüşünün hikayeleri hepimize anlatılırdı.
Sıra bizdeydi,biz öldürecektik.Ben bir kere minotordan kaçmıştım,öldürmemiştim çünkü gerek yoktu.Ama bunu öldürmemiz gerekebilirdi.
Hemen uygun bir yere geçtim ve ne bulduysam fırlattım.Minotor inliyordu,ama bu onu durduramıyordu.Çok az kalmıştı şu denizi bitirmeye.Bundan sonra hop Siren Körfezi'ne ama önümüzdeki minotor duracak gibi değildi.Lia'ya bağırdım.
-Dümene ben geçeyim sen canavarı hallet.
Ardından son kez okumu canavara fırlattım ve dümeni kaptım.

Sat dümeni alır almaz canavara doğru koştum. Onu yaralamak zaman kaybıydı, bir çiçeğe dönüştürsem ne güzel olurdu.. Hançerimi çıkardım. Minotora en yakın bendim şimdi. Bana baktı ve koşmaya başladı. Aklıma bir fikir geldi. Koşmaya başladım, neyseki minotorda peşimden geldi. Kenara geldiğimde durdum ve tam minotor bana atladığı sırada yana kaçtım. O suya düşerken ona dokundum ve bir karpuz olarak suya düşmesini sağladım. Rahat bir nefes aldığımız sırada Sat'in iç çekişini duydum ve o tarafa döndüm. Önümüzde kocaman bir dağ, onun önündeyse bir girdap vardı. Birden bir başın bize doğru geldiğini gördüm.

-Saklanın! Hemen!

Herkes kendine saklanacak bir yer buldu ama bu sefer de geminin kontrolünü kaybetmiştik. Maria oraya doğru koştu. Ona yapmamasını saklanmasını söylemek istiyordum ama geminin kontrolünü yitirmek çok daha kötü olabilirdi. Maria gemiyi girdaba doğru yönlendirdi. Ardından Lia da suyu kontrol ederek o kısmı geçmemizi sağladı. Rahatlamış bir şekilde derin bir nefes aldım. En zor kısmı atlatmıştık..

Her şey üst üste geliyordu.Girdabı da atlattıktan sonra biraz oturdum ki tekrar başka bir canavar.Artık adlarını söyleyecek takatim yoktu.Karşıma ne gelirse gelsin öldürecektim ve şimdi mitoloji derslerini hatırlamanın sırası değildi.Dokuz gözlü bir canavar gemimizin içine girdi.Maria dümendeydi,dövüşecek Lia,Jess ve bendik.
Ben her zamanki gibi oklarımı,yaylarımı ve mızraklarımı kullandım.Ardından Jess bir iki hareketle canavarı yere düşürdü.Lia da ona tekmeyi bastı ve put suya düştü.
Artık yatacaktım,çok yorgundum.Tam uzanırken başka bir canavar daha gelmişti.Aman ne hoş!Maria'dan dümeni kaptım ve gemiyi yönlendirmeye başladım.En azından biraz dinlenebilirdim.

O gelen canavarı da zor da olsa öldürdük. Rahat bir nefes aldım. Artık başka canavar çıkmıyordu. Asıl canavarlar o kayalıkların olduğu yerdeydi. Orayı geçince tek tük yaratıkları kalıyordu. Gemideki odama gidip oradan bir kaç kulak tıkacı aldım çünkü şimdi asıl yere geçiyorduk. Odadan çıktım. Kulak tıkaçlarını herkese dağıttıktan sonra

-Şimdi siren körfezine geçiş yapacağız. Bunları taksanız iyi olur. O sirenlerin sesi insanı öldürüyor

dedim ve kendiminkileri aldım. Sat'e onun biraz dinlenebileceğini söyleyip odaya yolladıktan sonra dümeni ele aldım. İçimden siren körfezinden sağlam çıkmak için neredeyse tüm Tanrı ve Tanrıçalara dua ediyordum.


Rp Bitmiştir
Lia siren körfezinde başlatır mısın?