Philomela Morgenstern
Hades'in Çocuğu
Mesaj Sayısı : 184
Kayıt tarihi : 22/04/11
 |  Konu: O zaman şarkı söylemek lazım avaz avaz.  C.tesi Tem. 30, 2011 7:50 am | |
| O gün bütün kamp için önemli bir gündü. Amfitiyatroda buluşacak ve kamp ateşini yakacaktık. Genelde ayda bir klasik olarak düzenleniyordu bu şenlik. Melezler özenle giyiniyor, hünerleri olanlar sergiliyordu. Ve benim gibi bir şey çalmasını, söylemesini bilmeyenler de alkış tutarak eşlik ediyor ve eğleniyordu. Vicky ve Sofi aynayı işgal etmişlerdi. İkisi de birbirlerini sürekli itiyorlardı ve hangi kıyafeti giyeceklerine karar vermeye çalışıyorlardı. Ben de günlük giyinmeye karar vermiştim, ama günlüğün de şıkı. Biraz parıltılı bir şeyler giyip iki kızımı kucağıma oturtup kamp ateşinin orada gitar çalanlara eşlik etmeyi planlıyordum. Gerçi kızlarımın ikisi de kocaman olmuşlardı, on sene gerçekten çok çabuk geçmişti. Eski günleri hatırlamamaya çalışıyordum, şu anda oldukça mutluydum çünkü. Abilerimle aram şimdilik iyiydi, bir sevdiğim ve iki dünyalar tatlısı kızım vardı. Biraz yaramaz olsalar da bu yaşta böyle olmalarından doğal bir şey yoktu. İkisinin de saçlarını okşadıktan sonra dolabımın kapağını açtım ve içine göz gezdirmeye başladım. Yeşil gözlerim bana uygun olan kıyafeti seçmeye çalışıyordu fakat görünürde bir şeyler yoktu. O sırada Vicky'nin elinde gördüğüm kıyafete bakmaya başladım. Evet, benim kıyafetimi seçmişti ufaklık. Hem de zevki gerçekten de bana benziyordu gülümseyerek Vicky'nin elindeki tişörtü aldım ve ona güzel bir kırmızı elbise uzattım. O elbiseye ne kadar dayanabilirdi bilmiyordum, yine Sofi'yle beraber oradan oraya zıplayacak ve elbiseyi kirletecekti. Yine de ona çok güzel gideceğini düşünüyordum. Vicky'nin elinden aldığım tişörtü üzerime geçirdim. Kırmızıydı, üzerinde hafiften pullar vardı. Altıma da siyah kot kapri giymiştim. Sanırım akşamki eğlence için hazırdım. Uzun kahverengi saçlarımı da salmıştım. Sofi ve Vicky de giyinmişlerdi. Vicky benim ona uzattığım elbiseyi giymemişti, normal bir tişört ve şortu tercih etmişti ki bunlar ona gayet yakışmıştı. Sofi de aynı şekilde bir kombinasyon hazırlamıştı. İkisinin de ellerinden tuttum ve odamdan çıktık. Salona geldiğimizde Aly hala koltuğun üzerinde uzanmış, televizyon seyrediyordu. "Gelmiyor musun?" dedim meraklı bir şekilde. Gülümseyerek ayağa kalktı ve hazırlanmaya gideceğini söyleyerek odasına doğru yürümeye başladı. Biz de kulübeden çıktık ve amfitiyatroya doğru ilerledik.
Amfitiyatro bugün gerçekten de oldukça kalabalıktı. Kamptaki yüzlerce melezin hepsinin de bugün burada olacağını tahmin edememiştim. Boş yer bakınmaya başladım, çocuğuyla beraber oturan Adya'yı gördüm ve yanına gittim. "Selam Adya." dedikten sonra etraf tıkış tıkış olduğundan bir bacağıma Vicky'i, diğerine de Sofi'yi oturttum. On yaşında kocaman kızlar da olsalar, hala bacağımda kucağımda gezinirlerdi. İkisi bacağımdaydı, gözlerim de Step'i arıyordu. Uzun boyuyla genelde buralarda belli olurdu fakat henüz gelmemiş olmalıydı. Başımı eğdim ve beklemeye başladım. Bir süre sonra alkış sesleri gelmeye başlayınca yüzümü kaldırdım. Vicky ve Sofi de doyasıya alkışlıyordu fakat benim pek bir şey gördüğüm söylenemezdi. Birden otoriter bir kadın sesi duydum. Bunun kim olduğunu biliyordum istemsizce vücudumu dikleştirdim. Kamp müdiremiz Athena konuşuyordu. Onu göremesem de kim olduğunu biliyordum, birden bütün sesler kesilmişti. O Dionysos gibi kolay kafaya alınabilecek birisi değildi çünkü. "Eğlenin." dedi ve ardından sesler kesildi tekrardan. Sonra gitar tınısı duydum. Hala Step'i arıyordum fakat bulamamıştım. Bir süre sonra umudu kestim ama o olmadan eğlenemeyeceğimi de biliyordum. Şarkı çalarken eşlik etmeye başladım. "When I get older, I will be stronger." Derin bir nefes verdim ve gökyüzüne bakmaya başladım. Sanırım kulübeye dönsem iyi olacaktı, Vicky ve Sofi'yi de Adya'ya emanet edebilirdim. Bu ay bana hiç cezbedici gelmemişti. Zaten bir şey gördüğüm de yoktu, dinlemesem de olurdu. Yerimden kalkarak Sofi ve Vicky'i oturttum. Adya'ya dönerek "Adya, kızlara bakabilir misin? Kulübene dönerken onları da bize bırakırsın." dedim. Adya başıyla onaylayınca ona teşekkür ettim ve kalabalığın arasından ilerlemeye başladım. Bütün kamp mutlu bir akşam geçiriyordu ama ben biraz erken ayrılmak istemiştim. Yavaş adımlarla Hades Kulübesi'ne doğru bir sağa bir sola sallanarak yürümeye başladım.
| |
|
