İşgüzâr Görüntülerin Doğurduğu Sonuç

Ares'in Çocuğu Mesaj Sayısı : 326 Kayıt tarihi : 05/09/10

Spoiler:

-Pegasus Ahırında-

-Gel Niel, ses çıkarma!
Steward,
sabahın ilk ışıklarıyla yatağından kalkıp ailesini görmek için
kendisine saçma gelen bir işe girişmişti. Ahıra gidip pegasusunu
çıkardı. Niel, sabahın köründeki rahatsız edilmesinden hoşlanmış değildi
ki bunun üzerinde kişneme koyuverdi.
"Yapma Niel, hadi ama dostum!"
dedi Stew, onu gaza getirmekti isteği ne kadar da Niel haklı olsada.
Ancak en sonunda pegasusunun üzerine, kanatları arasında binmeyi
başarmıştı. Niel bu işgüzarlıktan hiç hoşlanmamıştı ama yinede
kanatlarını sonuna kadar açıp göğe doğru yükselmeye başlamıştı. Steward,
içinden hızlı olmak için Hermes'e, işlerinin rast gitmesi içinde Zeus'a
dua etti. Niel kanatları artık daha bir iştahla çırpmaya başlamıştı ki
artık gözleri birşey göremez oldu. Şimdi bulutların arasına adeta
yüzüyorlardu.

Em' Teyze'nin Mağazası

Artık
kampın korumasından çıkmışlardı. Kendisine güveni yerine gelen Aresoğlu
aklına gelen Tanrı ve Tanrıçalara dualar ve övgüler yağdırmaya devam
ediyordu. Niel, artık iyice sevecen bir hal almış, uçuşunda bile garip
ama güzel bir değişime yer vermişti. Tam da herşey yolunda gidiyordu ki,
Steward'ın kulağına belirli aralıklarla çıkan ve giddikçe yaklaşan bir
ses gelmeye başladı. Etrafına baktı ancak bulut kümelerinden birşey
görmesi olanaksızdı. Eğer biz onu göremiyorsak o da bizi göremez diye
düşündü. Ancak bu tam da doğru değildi. Ses tam olarak karşı
istiklamatten hızla yaklaşıyordu. Kulaklara zarar sesi tahammül
edilemecek kadar arttığında biraz ileride bulut kümlerin arasında belli
belirsiz kocaman çelik bir gövde belirmeye başladı. Steward, başına ne
geldiğini anladığında Niel'in yelesini sıkıca kavradı;"Hemen yere in
Niel! Yere in!" diye bağırdı. Kendi sahip oldukları hızlarıda hatrı
sayılır derecedeydi bu yüzden bağırması gerekti ki Niel zaten onu hemen
anladı ve harekete geçti. Adeta bir serbest atlama yaptı. Az önce bir
yolda yürüyordu ve şimdi bir uçuruma geldiler, Niel'de kendisini bu
uçurumdan atıverdi sanki.

Serbest
dalıştayken, Steward gözlerini kapattı ta ki; Niel'in toynakları yere
değene kadar. Şimdi ise etrafta heykellerin bulunduğu garip bir
yerdeydiler. Niel nedense biraz kıpırdamaya başlamıştı. Stew'in ardı
arkasına ona sakin olmasını fısıldadığında bile kıpırdamaya devam etti.
En sonunda Stew, onun sırtının ağrıdığı kanısına vardı bunun üzerine
kendisini yere attı. Bir süre Niel'i gözlemledi ama onda bir değişme
olmadı. Hala huysuzdu. Niel, yer yer şaha kalkıp toynaklarını yere
sertçe vuruyor yer yer kanatlarını açabildiği kadar açıp çırpınıyor.
Stew bunlara anlam veremedi en sonunda nerede olduklarını merak eddince
etrafına bakma fırsatı olmadan birisi omzuna dokundu. El, yumuak ve
kadınsıydı. El kreminin kokusu Stew'in burnuna kadar geliyordu. Stew
ayağa kalkıp kadına baktığında önce şaşırdı saçında büyük bir sarık
vardı. Gözleriyse büyüksiyah bir gözlükle perdelenmişti. Stew, kadının
yüzündeki diğer açık yerlere baktı, gayet güzel görünen bir cildi vardı,
neden saklamak istesindi ki?
"Merhaba yakışıklı, pegasusuna sahip çıkamadın mı yoksa?"
Kadının
sesi dikkat çekici derece biraz da olsa tüyleri ürpertici bir tınıda ve
soğuktu. Stew, kadının da onların tarafında olduğunu anladı. Bu içine
büyük bir rahatlama getirdi. Yoksa sıradan birisinin her gün kanatlı bir
at görmesi alışıkdık birşey değildi. Stew, artık rahattı, aynı durum
Niel için de geçerli olsaydı keşke ama o yine az önceki huysuzluğundan
hiçbirşey kaybetmemişti. Kadın hala yanlarındaydı yine aynı sinsi tınıda
konuşmaya başladı. Aynı zamanda Niel'e doğru yönelmişti.
"Ne
kadar da güzel bir yaratık. Senin sahibin ben olmak isterdim hemde
sonsuza kadar, aslına bakarsan bunu yapabilirim hemde şimdi. Ancak
nedense Aresoğluna karşı içimde daha önce kimseye hissetmediğim birşey
hissettim. O sadece bir çocuk ve babası da benim düşmanın değil, hiç
olmadı. O yüzden hadi artık gidin!"
Stew
kadına bakakaldı, Niel yanına geldi ve hemen sırtına atladı. Niel
kanatlarını açtı artık havalanmaya hazırdı. Kanatlarını bir kere çırptı
toynakları yerden kesildi.
"Bekle, kimsin sen?"
"Ben mi? Ben Em Teyze'yim."

Ama
bundan ileri bir konuşma olmadı artık Stew ve Niel havadaydı. İvme
kazanarak gittikçe yükseliyorlardı. Stew uzaktaki binaları seçebiliyordu
evine gidip süpriz yapacaktı.

PS: bir sorundan dolayı rp düzensiz oldu, çözemedim...

» Sonuç. / Direnç.