Bir Tesadüf.

Konu: Bir Tesadüf. Cuma Tem. 01, 2011 9:27 am

Plajda, deniz kenarında yürüyordum. Gündüz vakti olmasına rağmen kıyıda çok kişi yoktu. Bu yüzden istediğim gibi gezip dolaşıyordum. Kalabalıkta, insan içinde olma fikrinden pek hoşlanmıyordum. Bir yandan kulağıma dolan denizin sesiyle, ancak gecede bulduğum huzuru buluyordum. Kampa geldiğimden beri hep kalabalık içindeydim, normalde yalnızlığı sevsem de. Kendi kendime gülümsedim, "Çocukken de böyleydim zaten. Sessiz, küçük Rea." Çocukken... Küçüklüğümden bu yana ne çok şeyin değiştiğini düşündüm. Küçük Rea, tatilde kumsallara gidip kendi kendine kumdan kale yapmayı severdi. Bir de, çocukluk aşkını. Her tatilde, yılın aynı zamanında karşılaştığım o çocuğa, bir zamanlar feci şekilde aşıktım. Sırıtarak hep cüzdanımda taşıdığım küçük yüzüğe baktım. Acaba o şimdi ne yapıyordu? Beni hatırlıyor muydu? Yoksa unutmuş muydu? Neden hatırlasın ki, diye düşündüm. Öylesine, küçük bir kızdım işte. Ama şimdi, 27 yaşında, kocaman kadındım resmen. Böyle düşünceler içinde, kendi kendime yürürken, karşıdan genç bir adamın geldiğini fark ettim. Aptal gibi görünmemek için elimdeki yüzüğü saklamaya çalıştım, ama o hızla hareket ederken elimden düşürdüm. Genç adamın yaklaşmasına fırsat vermemeye çalışarak yüzüğü düştüğü yerden almaya çalıştım, ama çok geçti. Karşımdaki kişi, yüzüğü almış, büyük bir dikkatle inceliyordu. Sessizce fısıldadım, "Afedersiniz, onu alabilir miyim? Biraz saçma bir şey, biliyorum ama, özel işte." Karşımdaki kişi bana baktı, "Özel olduğunu biliyorum. Sen, Rea'sın, değil mi?" Afallamıştım. Çocuk bütün bunları o yüzükten mi anlamıştı? "E-evet, ama... Bunları yüzükten mi anladınız?" "Tabii ki. O yüzüğü sana ben verdim." Ne? Şimdi bu çocuk, o olduğunu mu söylüyordu? O da mı melezdi? Hayır, muhtemelen üzerinde çok düşündüğüm için hafızam bana saçmalık derecesinde bir oyun oynuyordu. Yine de sordum, "Caleb? Sen misin?"

Konu: Geri: Bir Tesadüf. Cuma Tem. 01, 2011 10:44 pm

Plajda kardeşlerimden ayrılıp ıssız bir yerde yürümeye başladım.Denizin dalgaları,martıların sesleri huzur doluydu.Kendimi ilk defa bu kadar huzurlu hissediyordum.Hava kararıyordu.Hızlı hızlı yürümeye başladım.Karşıdan sarışın bir melez geliyordu.Güzel sayılırdı ve bana inanılmaz derecede birini hatırlatıyordu.Elinde ki yüzüğe bakıyordu.Bu yüzük babamın hamurdan yaptığı yüzüklere benziyordu.Aman Tanrım! diye inildedim ve koşarak kızın yanına gitmeye başladım.Kız beni farketti ve yüzüğü saklamaya çalıştı ama yere düşürdü.Paniklemişti.Kızdan önce davranıp yüzü yerden aldım.Evet! O yüzüktü.Küçük Rea'ya verdim yüzüktü bu.Yıllardır onu aramıştım.Fransa'da..Belki ona rastlarım diye..Rea'nın gözlerinin içine baktım.Şaşkındı.Ne yaptığım hakkında en ufak bir fikri dahi yoktu.Sessizliği bozarak "Afedersiniz, onu alabilir miyim? Biraz saçma bir şey, biliyorum ama, özel işte" dedi.Özel olduğunu biliyordum elbette.Ona bunu hep sakla demiştim.Beni sakın unutma.Unutmamıştı işte."Özel olduğunu biliyorum. Sen, Rea'sın, değil mi?" dedim gülümseyerek.Gözleri hiç değişmemişti."E-evet, ama... Bunları yüzükten mi anladınız?" dedi bir yüzüğe bir bana bakarak. "Tabii ki. O yüzüğü sana ben verdim." Rea ağzı bir karış açık bana bakıyordu.Çok şaşkındı.Gözlerimin içine uzun uzun baktı."Caleb? Sen misin?" dedi dudaklarında bir tebessüm.Gülümseyerek "Evet" dedim ve Rea'ya sımsıkı sarıldım.

Konu: Geri: Bir Tesadüf. C.tesi Tem. 02, 2011 2:05 am

"Evet." İnanamıyordum. Sanırım bu gerçekten duymak istediğim cevaptı. Aradan geçen onca yıldan sonra, bu gerçekten mucizeydi. Gülümsemem tebessümden kahkahaya dönüşürken, Caleb bana sımsıkı sarıldı. Artık resmen çığlık atıyordum. SOnunda kollarımı boynundan ayırdım ve yüzüne baktım. Sormak istediğim tonlarca soru vardı. "Senin de melez olman... Akıl almaz bir şey! Mucize gibi. Kaç yıldır göremiyordum seni." Caleb gülümsedi. "Öyle. Yüzük. Saklamışsın." Tabii ki saklamıştım. O, benim küçüklüğümden kalan sayılı şeylerden biriydi. " Seni unutmamamı söylemiştin. Elbette sakladım. Ee, anlat bakalım, neler yaptın bunca zamandır?" "Melez olduğumu öğrenmek ve ailemi bir anda bırakmak zorunda kalmak dışında mı? Hiç. Bildiğin gibi işte. Sahi, sen kimin kızıymışsın?" O günlerde annemle yaşadığım düşünülürse, biraz garip kaçacak bir yanıt verdim, "Nyks." Caleb şaşırmış gibiydi, "Nasıl yani? Annen?" Karışık işler der gibi omuzlarımı salladım, "Annem değilmiş, vesaire vesaire. " Bunları hatırlamak her seferinde beni daha çok zorluyordu. Birden gözlerim doldu. "Hayatım alt üst oldu, Caleb."

Konu: Geri: Bir Tesadüf. C.tesi Tem. 02, 2011 4:41 am

"Senin de melez olman... Akıl almaz bir şey! Mucize gibi. Kaç yıldır göremiyordum seni." dedi benden ayrıldığında.Aklım almıyordu.Benim çocukluk aşkım Rea'nın da melez olması..İnanılmaz bir tesadüftü bu.Gülümseyerek "Öyle. Yüzük. Saklamışsın." dedim.Şaşkınlıktan ne dediğimi bilmiyordum bile. "Seni unutmamamı söylemiştin. Elbette sakladım. Ee, anlat bakalım, neler yaptın bunca zamandır?" dedi omzuma vurarak."Melez olduğumu öğrenmek ve ailemi bir anda bırakmak zorunda kalmak dışında mı? Hiç. Bildiğin gibi işte. Sahi, sen kimin kızıymışsın?" dedim pür dikkat.Gözlerini yere dikti.Bunu pek söylemek istemez gibiydi."Nyks." dedi kısık bir sesle.Öylesine şaşırmıştım ki.Onun annesi vardı zaten.Bu nasıl olabilirdi ki? "Nasıl yani? Annen?" dedim."Annem değilmiş, vesaire vesaire. " Az önceki Rea bir anda değişmişti.Gerçekten üzülmüştüm.O güler yüzlü annesi..Demek onun annesi değilmiş.Gözleri denize sabitlendi.Dokunsam ağlayacaktı.Onu teselli etmek istiyordum.Ne diyebilirdim ki? "Hayatım alt üst oldu, Caleb." dedi bir anda.Gözyaşları akmaya başladı.Elimle yanağında ki gözyaşlarını sildim. "Kendini salak gibi hissettin değil mi?" Ben ne diyordum Tanrılar aşkına? Kızı teselli etmem gerekiyordu.O hiç beklemediğim bir şekilde gülümsedi ve başını salladı."Of.Boşver bunları,sen anlat biraz"dedi.

Konu: Geri: Bir Tesadüf. C.tesi Tem. 02, 2011 10:55 pm

Tam bir salak gibi ağlıyordum! Üstelik karşımda, on yıldan fazla süredir görmediğim biri varken. Çocuk dertlerimi dinlemek istememişti herhalde, değil mi? Caleb eliyle yanağımdaki yaşları sildi ve içimden geçenleri okumuşçasına,"Knedini salak gibi hissettin, değil mi?" dedi. Sonra birden sustu. Belli ki beni kırdığını sanıyordu. Oysa içimden geçenleri kendiliğinden anladığı için pna minnettardım. Gülümsedim ve başımı salladım. "Of, boşver bunları, sen anlat biraz." dedim. Caleb gülümsedi, " Yan, kimin oğlu olduğumu um soruyorsun?"" Başımı salladım. "Ares." Vaay. Savaş Tanrısı. Demek o küçük Caleb, hadi-çaylakların-kafalarını-klozete-sokalım takımından biri olmuştu, ha? Caleb kahkahayla gülüyordu. Aklımdan geçirdiklerimi sesli söylediğimi fark ettim. "Evet. Eski, dalga geçmeyi seven Caleb, geri döndü." Sonra ben de gülmeye başladım. En azından yakından tanıdığım biriyle aptalca şeylere gülmek, bunalımlı konulara girmekten iyiydi!

Konu: Geri: Bir Tesadüf. Paz Tem. 03, 2011 11:55 pm

"Kimin oğlu olduğumu mu soruyorsun?" Başını salladı."Ares." Yüzünün hali yüz seksen derece değişti.Bir şeyler mırıldandı,bunların içinde klozet kelimesi de vardı.Kendimi tutamayıp kahkahayı bastım.O da gülmeye başladı. "Evet. Eski, dalga geçmeyi seven Caleb, geri döndü." dedi kıkırdarken.Orada ne kadar kaldığımızı bilmiyordum.Ama hava kararmıştı ve plajda bizden başka kimse kalmamıştı.Bu arada bizde kendimizi kumlara bırakmış,sohbet ediyorduk.Tam o sırada akşam yemeğini haber veren zil çalmaya başladı.Meydanda ki kampçılar yemekhaneye doğru gitmeye başlamışlardı.Ağır ağır oturduğumuz yerden kalktık.Rea "Hadi bakalım Caleb Bey,yemeğe gidelim" dedi koluma girerek.Küçüklüğümüzde olduğu gibi gülüp,eğleniyorduk.Beni en çok sevindiren şey buydu.Geçmişimde olan birini bulmuştum.Ve onu asla kaybetmeye niyetim yoktu.Rea kardeşlerinin yanına giderken "Yarın Ares Kulübesinin önünde olacağım,haberin olsun"dedi.Gülümseyerek sırtına vurdum.Nedense kamp gözüme daha güzel görünmeye başlamıştı.

-RP SONU-

» Güzel Bir Tesadüf
» Tesadüf bu olsa gerek