Hanna Olivia Marin.

Arkamı dönmüş,yeni getirdiğimiz eşyaları düzenliyordum.Aslında,bu kadar zor birşey değildi.Öğrenci sayısı arttığı için gettirdiğimiz eşya sayısı da artıyordu.Artık elim otomatiğe bağlanmış gibi eşyaların yerlerini görmeden seçebiliyordum. "Merhaba." arkamdan gelen sesi duyunca elimdekileri masaya bırakıp arkama döndüm.Sarı saçlı bir kız kapının önünden bana bakıyordu.Böyle bakınca kimin çocuğunu çıkarmamıştım.aslında bu işte çok iyiyimdir.Bunu bir ara ona sormak için beyime not ettim ve gülümsedim. "Hoşgeldin." kızda karşılık olarak bana gülümsedi ve yanıma yaklaştı. "Adım Ange." dedim tanışma faslını atmatmak için çabuk konuşarak.Bu konularda çok iyi değilimdir de. "Hanna." diye tanıttı kendisini.Daha fazla bekleyemeden sordum. "Ben Apollon'un kızıyım.Sen kimin kızısın Hanna?" diye sordum.

Hera.Hım.Hera kulübesinden uzun zaman önce arkadaşım vardı.Jac,bir göreve gitmiş ve o zamandan beri de görünmüyordu.Sanırım,ölmüştü.Bu içimi acıtsada melezken ölmek sıradışı bir şey değildi.Elime orta boyda bir taş aldım ve diğer elimede bir çekiç sıkıştırdım.Sonraki malzemeleri sırayla getirebilirdim.Hanna'nın durduğu yere gittim ve taşı önüne koydum.Çekicide masaya koyup Hanna'ya döndüm. "Evet,başlıyoruz.Ama önce bir tane cisim seçmen gerekiyor.Yani,taşı şekillendirebileceğin birşey.Tercihen kolay olabilir.Ama zorda seçebilirsin.Her neyse yardım edeceğim sana" dedim gülümseyerek.

İnek.Gerçekten yaratıcı bir seçim ama bir o kadar da zor ve karışık.Umarım Hanna,bu ineğin içinden çıkabilirdi.Hanna'nın yarattığı esere bakıp dudağımı ısırdım.gerçekten komik görünüyordu ama düzeltilemez birşey değildi.Umarım,gerçek bir ineğe benzetebilirdik.Birden aklıma Lara geldi.Sinirli olduğu zamanlarda hep Hera kızından bahsederdi.Gülen gözlerle Hanna'ya baktım. "Sen şu Lara'nın bahsettiği meşhur Hanna mısın?" dedim.Hanna,tam cevap verecekti ki elimi kaldırıp onu durdurdum. "Bekle,birşey açıklama gerek.Sonra söyle." dedim Hanna başını salladı.Bende cebimde taşıdığım ince uçlu kalemleri çıkardım. "Bunlar,gümüş ve çelik ince uçlu kalemleri.İneğinin ince ayrıntılarına kadar çizmeni ve onun daha gerçekti görünmesini sağlar."

Hanna kalemi uzatınca alıp masaya koydum ve daha kallın uçlularından birisini alıp Hanna'nın unuttuğu ineğin yerlerini çizmeye başladım.İnek hala garip geliyordu.Şu ana kadar benim baktığım kimse buraya gelip ebeveyninin sembolünü çizmemişti.Hanna,bir ilkti. "Aslında o kadar kötü şeyler söylemedi," dedim Hanna'nın surat ifadesine bakılırsa düşündüğü şey bu olmalıydı.
Masadan bir tane spatula alıp Hanna'ya uzattım ve açıkladım. "Spatula.Cisminin yuvarlak olmasını sağlar.Cisminin yuvarlak olmasını istediğin yere hafifçe sürtersen yuvarlak olur.İneğin bir çok yuvarlak yeri olduğuna göre işin biraz zor." dedim hafif bir gülümsemeyle.Ardından yine merakıma yeik düşüp Hanna elimden spatulayı alırken sordum. "Lara,neden kavgalı olduğunu hiç anlatmadı." dedim imalı gözlerle Hanna'ya bakarak.