6. Yarış ~ 13 Nisan Çarşamba. ~ 22.00 24.00

x 4. Araba Yarışları'nı araba yarışları koordinatörü olarak başlatmış bulunmaktayım. Bu başlığı açtığım andan itibaren yarış başlasın. Adaletli bir yarış olmasını diliyorum. Her yarışmacı Yarış Kuralları'na uymalıdır. Kurallara uymayan takım diskalifiye olacaktır. Yarışın son turu anlatıcılar dördüncü tura girdiğinde olacaktır. Kimse ben birinciydim gibi yazmasın, çizgiyi geçtim ama göremedim gibi yazsın. Rp kalitenizi değerlendirip, sonuçları açıklayacağım.

1.Marcus - Judith - Perseus => Anlatıcı, Marcus.
2.Allen - Mantalon - Lucianna => Anlatıcı, Allen veya Mantalon.
3.Tristan - Ophelia - Georgina => Anlatıcı, Georgina.
4.Nicole-Archaios - Summer => Anlatıcı Nicole.
5.Pacely- David - Ravelo => Anlatıcı Pacely.

Anlatıcı Sıralaması
1-Marcus Leon Carter
2-Allen Jacques Hart - Mantalon Spelic.
3-Georgina Orwen.
4.Archaios
5.Pacely Wandrof

Arabamızı hazırlarken sakin kalmaya çalışıyordum ama bunu pek başaramamıştım. İlk defa araba yarışlarına katılıyordum ve üstümde çok büyük bir yük vardı. Judith'e baktığımda onun da benim gibi rahat olmadığını hissetmiştim. Perseus ise bu konuda tecrübeliydi. Onun yanımda olmasından son derece memnundum. Çünkü o hem kuzenimdi, hem de güvenilir bir arkadaştı. Judith de benim gibi acemi olduğundan biraz heyecanlıydı. Heyecanımızın üstesinden kısa bir sürede geleceğimizi biliyordum. Arabayı ve silahları Pers hazırlamıştı. Aslında Judith ve bana çok bir iş kalmamıştı. En azından şimdilik. Son hazırlıkları yaparken diğer melezlere baktım. Hepsi son derece hazır görünüyordu. Tabii aralarında yine bizim gibi yeni katılanlar da vardı. "Pers, dostum. Bu yarışlar tehlikeli olur mu?" Pers kahkaha attı. "Boşuna bunları düşünmeyelim. Haydi şu arabanın son eksiklerini tamamlayalım. Yarış başlamak üzere."

Arabalarımıza binmeden önce Pers ben ve Judith'i yanına çağırdı. "Bakın, şimdi size planımızı anlatacağım. Arabanın en gizli, en güçlü noktalarını ben biliyorum. Arabayı ben yaptığım için yapısının nasıl olacağını, dolayısıyla nasıl kullanılacağını da ben biliyorum. Bu yüzden arabayı ben kullanacağım. İtirazı olan var mı?" Judith ve ben "hayır" manasında kafamızı salladık. "Çok güzel. Judith, senin de okları kullanmanı istiyorum. Arabaya senin kullanman için bir arbalet koydum fakat sakın unutma; öldürmek yasak!" Pers bana döndü ve ne yapabileceğimi düşünüyordu. Bir Jüpiter oğlu olsam da açıkçası ben bile yarışlarda işe yaramaz bir kişi olacağımı düşünüyordum. Pers aklına iyi bir fikir gelmiş gibi parmağını şıklattı ve bana döndü. "Bingo! İşte buldum. Tuzaklar... Tuzaklar ile sen ilgileneceksin. Bir de özel gücün. Sanırım şimşek hızında bir şeyler yapabiliyorsun." Gülümsedi ve göz kırptı. "O tuzakları görünmeyecek bir hızda atacağına eminim." İşte bu benim de hoşuma gitti. "Pers, Judith... Bu yarışı kazanmak zorundayız ve ben kazanacağımıza yürekten inanıyorum. Kaybetmek bizim için bir seçenek olamaz." Şu ana kadar hiç konuşmamış olan Judith kararlı bir ses ile "Onları yeneceğiz! Arabalarını paramparça etmemiz gerekse bile!" dedi. Önce Judith'e sonra da Pers'e bi' beşlik çaktım. Sonra da sessiz sedasız arabamıza bindik ve yarışın başlamasını beklemeye koyulduk.

Tristan ve Ophelia araba hazırlığı ile ilgilenirken ben de uyuyormuş gibi yapıyordum. Tabii ki aslında uyumuyordum. Yarış esnasında kullanacağımız tuzakları düşünüyordum. Tristan ve Ophelia arabanın sıradan bir araba gibi görünmesi için ellerinden geleni yapmışlardı. Aslında bana kalırsa bu kadarını yapmalarına gerek de yoktu. Araba ince ve uzundu. Dolayısıyla hafifti. Tam Hermes çocuklarına göreydi yani. Sonuçta hızlı olmalıydılar, değil mi? Atlar da tabii en hafif ve hızlı atlar arasından seçilmişti. Atları Tristan bulmuştu. Onları hipnoz yeteneğimle ben kontrol edecektim. Takımımızda hiç Poseidon ya da Athena çocuğu olmadığına göre iş bana kalıyordu. Tuzaklarımızı arabanın görünmeyen bir yerine tıkıştıracaktık. O yüzden elimizden geldiği kadarıyla az ve işe tarar tuzaklar kurmaya çalışmıştık. Bitkilerden bir ağ, fırlatılabilir bıçaklar, bir de Tristan'ın çok değerli oyuncak topları. Onlar mutlaka bir işe yarıyor olmalıydılar ama Tristan neye yaradıklarını hiç söylememişti. Sürpriz olmasını istiyordu beyefendi. Ha, bir de unutmadan, arabanın etrafını uzayan sarmaşık denen bitkilerle sarmıştık. Bu bitki arabayı atılması olası olan oklarda, mızrakları falan engellemeye yarıyordu. Ophelia aslen Persephone kızı olduğu için bitkiler falan uzmanlık alanına giriyordu, bitkileri de o bulmuştu doğal olarak. Arabayı uzayan sarmaşıklarla çevrelemiştik - özellikle tekerlek kısımlarını. Ophelia bitkinin süs gibi görünmesi için uğraşmıştı. Gerçi uğraşmasına gerek de yoktu bence. Ciddi dercede geniş ve tehlikeli görünüşlü bir arabayla çıksaydık da bizi umursamayacaklarını düşünüyordum. Ne de olsa altı üstü bir Hypnos kızı, bir Vestalis ve bir Hermes oğlu vardı takımımızda. Gerçi Tristan'ı ciddiye alabilirlerdi. Hermes çocuklarının kurnaz olduğunu herkes bilirdi. Gerçi beni tanıyanlar ve bayağı kurnaz olduğumu bilenler de bizi ciddiye alabilirdi. Ki o kişilerin sayısı da oldukça azdı.

Arabanın son rütuşlarıyla ilgilenmekte olan Tristan ve Ophelia'yı yanıma çağırdım. Şu anda hiç uykum yoktu. "Çocuklar, arabada bir sorun yok, değil mi?" diye sordum ilk önce.

Tristan "Bizzat ilgilendik, merak etme. Tuzakları koyacağımız yerleri de belirledik." diye cevap verdi. Tatmin olmuş bir şekilde başımı salladım.

"Plan da her zamaki gibi zaten. Diğer yarışmacılar bizi muhtemelen hafife alacaklardır. Onlara kimi hafife aldıklarını göstereceğiz!" dedim kararlı bir sesle. Tristan ve Ophelia da beni onayladılar.

"Ophelia, arabaya uzayan sarmaşıkları yerleştirdin değil mi?" Yerleştirdiğini düşünüyordum gerçi ama yine de sormam lazımdı.

Ophelia güya sakin bir sesle "Bana düşen her şeyi yaptım." dedi. Bu yarış için üçümüz de çok heyecanlıydık. Sonuçta hepimiz ilk kez Araba Yarışlarına katılıyorduk.

Arabaya baktım. Araba tehlikeli görünmekten çok uzaktı, daha çok süslenmiş gibi görünüyordu. Heh he! Arabaya binmeden önce tuzakları bir kez daha gözden geçirdim. Fırlatılabilir bıçaklar, bitkilerden örülmüş bir ağ -bu da Ophelia'nın fikriydi, bitkiler ağı fırlattığımız gruba yapışacak, ağdan kurtulmaları çok daha zorlaşacaktı-, yere dökmek için yağ -bu da son anda Tristan'ın aklına gelmişti-, oyuncak top ve benim özel yeteneğimi de saymak lazımdı tabii. Bu silahları doğru zamanda kullanabilirsek yarışı kazanabilirdik.

"Georgina, gel!" Silkelenip beni düşüncelerimden kurtaran Tristan'a baktım.

"Geliyorum." deyip ben de arabaya bindim. Ve yarışın başlamasını beklemeye başladık Tahminimce çok beklememiz gerekmeyecekti.

Heyecandan döktüğüm terler yüzünden t-shirtim göğüsüme tam anlamıyla yapışmıştı.Etrafa bir göz gezdirdim güneş ışınları süzme şeklinde yapraklarından kayan ağaçlar, nemfleri kovalayan satirler, arabalarına resmen yapışmış olan yarışcılar ve yarışı başlatmayı bekleyen Satellite.Heyecanımı yenmek amacıyla başımı iki yaan salladım.Gözlerimi yarış pistine dikmiş öyleyece bekliyordum birden Summer'ın sesi tüm zihnimi deldi "Hadi buraya gel." İtiraz etmeden arabaya yöneldim.Rengi kırmızıya kaçan turuncuydu üstünde ise inceden kalınlaşan koyu mor ve yeşil çizgiler vardı.Sıradan gözküyordu ama bunu bir Athena kızı ile tuzaklarıyla meşhur Ares kulübesinin bir mensubu yapmıştı.Aslında pek yardımım dokunduğu söylenemezdi ama ginede yardım etmiştim.Summer atların zihinlerine girerek onlarla konuşmuştu ve en iyilerini seçmişti bu yüzden de atları Summer kontrol edecekti.Nicole tuzaklarla ilgilenecekti bende savunmadan olacaktım.Summer yanına eğildim ve kulağına fısıldayarak "Özel güç kullanbilir miyiz?"diye sordum.Summer cevap vermeden başını onaylarcasına salladı.Atların hepsi siyahtı ama solda olan bir tane siyahtı sadece."Ruhun Kalkanı"nı aktif hale getirdim sonra da Pnevma Skia'yı yay yaptım.Hepimizin arabaya bindik ardından Summer stratejimizi anlatmaya başladı.
"İlk önce Nicole sen savunmadan ve tuzaklardan sorumlusun çünkü özel güzün saldırıyı önceden hissetme bu yüzden senle sürekli zihinden konuşacağım.Arc sen ise özel gücünle bizim dışımızda herkesin görüşünü karanlık engellemeye çalışacaksın ama karşı takımda abin var o zorlaya bilir.Ben ise atları süreceğim, sürerkende sürekli zihinsel temasta olmaya çalışacağım.Hadi elinizden gelenin en iyisini yapın!" Son cümlesini vurgulamıştı.Hepimiz yerlerimize geçtik ve Satellite'ın başlatmasını beklemeye başladık.Birden aklıma Summ'ın abimin karşı takımda olduğu söylediği geldi.Telaşla başımı diğer arabaların olduğu yöne çevirdim.Evet, Summ haklıydı Allen karşı takımdaydı beni görüp görmediği merak ediyordum.Nedenini bilmeden korkmaya başladım.Düşüncelerimden sıyrılmak için başımı iki yana salladım ve gözlerimi kısarak güneşin hemen altında ki Satellite'a diktim.

Beşinci takım yarışmadan elenmiştir. Yarışı hemen bitirmek adına, maalesef ki, bu sefer iki tur sürecek yarışımız. Devam edebilirsiniz birinci takım. Son postlarınızı yazdığınızı unutmayın.