Bugün....

2- Melez Kampı'nda, kulübendeki ilk gününün rp'sini yazacaksın.
Mekan: Ait olduğun kulübe.
Katılacaklar: Serbest (istediğin herkesi davet edebilirsin.)

3- 'İlk gününün sonu'nu anlatan bir rp yazacaksın, kampla ilgili ilk izlenimlerin, ilk maceraların...
Mekan: Melez Kampı içindeki herhangi bir yer.
Katılacaklar: Serbest.





Sevgili günlük,
Öylene doğru özlerimi farklı bir yerde açtım. Şey sanırım revirdi. Marc yanımda duruyordu. Benim uyandığımı görünce beraber dolaşmayı teklif etti. Akşamki rüyamın gerçek olduğunu anlamam çok çok uzun sürmedi. Büyük ev dedikleri evin kapısının önünde durup dışarı bakmam yetti. Bildiğim Antik yunan mimarisindeki bir kamptı burası. Dolaşırken çoğu melezin bana bir ucubeymişim gibi bakması sinirimi bozdu. Sessiz sakin bir kız olmama rağmen bazen aklımı kaçırabiliyordum. Ama bugün utangaç yerin dibini boylamakta olan bir kızdım resmen. Marc bana tüm kampı gezdirdi. Bir ara ormana sokup saçıma başıma dal sokmayı ve son anda nasıl bir oktan kaçacağımı gösterdi. Sakarlığıma yenik düşüp ormandaki su birikintisine düştüm. Üzerimi kurutmayı becerince ormandan kuru halde çıktım. Son olarak beni kulübelerin bulunduğu yere götürdü. İşte o sıra kafamın üzerinde bir baykuş belirdi. Tamam çok korktuğumu belirtmeliyim insanın her gün başında baykuş belirmiyor.

Ve annemin kim olduğu belli oldu 16 senedir normal biri sandığım annem meğersem Tanrıça Athena’ymış. Şaşkınlık, kızgınlık ve mutluluk arasında gidip geldim. Devrelerim attı kafam iyice allak bulak oldu. Ama sonunda normale döndüm. Tabi bir melez için ne kadar normal oluna biliniliyorsa. Marc beni Athena kulübesine götürdü. Babamın hazırladığı çantayı bana fırlatıp yeni kardeşlerimle beni baş başa bıraktı. İçersi baya karışmadı ortalık temizdi ama dağınıktı. Onlara yardım edebileceği söyleyince sevindiler. O an bende mutlu olmuştum ama sonra o temizlik gözümde büyüdü. Saatlerce etrafı temizlemek ve toparlamak ile uğraştık. Sonra Lucy bana bir oda verdi. Bir babanın hazırladığı çantada gerekmeyen çok şey oluyor. Öncelikle birinci sınıf resmimi neden koyduğuna anlam veremedim. En azından günlüğümü unutmamıştı. Yatağıma atlayıp dün geceyi günlüğüme nasıl anlatacağımı düşündüm. O kikloplar Marc’ın keçi bacakları betimlemem imkansızdı. Beni bu dertten kurtaran Lucy oldu o tatlı sesi ile beni yemeğe çağırdı. Beraber yemek gazinosuna gittik. Her şey normaldi bir yere kadar ama sonra tabağıma istediğim yemeğin diğerlerinde garip duygular oluşturması. Ne yapabilirim Vejetaryenim. Yemeğimin bir kızmını ateşe atıp tanrıça Athena’ya adadım umarım bol marullu yiyecekleri sever.

Akşam eve dönüşte diğer kardeşlerimle de kaynaşma fırsatı buldum. Kulübedeki odamda babamın hazırladığı çantadan eşyalarımı çıkarıp dolabıma yerleştirdim. En son valizden ayım çıktı kimsenin görmesini istemediğimden yatağın altına atı verdim. Onu atmak istemezdim ama başka bir şey de yapamazdım ki. Pijamalarımı giyip yatağa girdim ve sana son sözlerim iyi geceler…