Maskeli Balo.

Ellerim programımı tutarken terlemişti. Katherine'in tam zamanında gelmesi beni mutlu etmişti. Bir an oldukça endişeliydim çünkü, her şeye egemen olabilmeme rağmen, Katherine olmadan kendimi oldukça yanlız hissetmiştim. O yukarı çıktığında son emirleri verdim ve başımdaki maskemi yüzüme geçirdim. Derin bir nefes aldım ve heyecan ile endişeyle karışık yüz ifademi silmeye çalışıp yüzüme bir gülümseme yerleştirdim. Kampta öyle popüler biri değildim, yani beni herkes tanırdı ama kendime yakın hissettiğim neredeyse kimse yoktu. Bir tek Satellite ve Katherine. Ve Katherine ile aynı evde oturuyorum. Şu anda halimden oldukça memnundum gerçi, onunla her yönden benziyordum. Bu yüzden onun yanımda olmasından çok hoşlanıyordum. Bir dostum olması harika bir şeydi. Minik süslemelere göz attım ve bunları iki günden beri hazırlayan ekibe bir göz attım. ''Grande, grande. Grazie a tutti voi.'' Bunları söyleyebildiklerim için gururlar göğsümü şişirdim. Yabancı dillerde pek iyi değildim. Buna rağmen işçileri mutlulukla gülümsediler. Roma'yı çok seviyordum. Kısa süre sonra Katherine aşağı indi. Ona gülümsedim. Katherine bile heyecanlı görünüyordu. İkimiz de ikide bir kapıya bakıyorduk. Bu arada işçiler ortalıktan kaybolmuş, yerlerine garsonlar gelmişti. Heyecanla Katherine'in kulağına fısıldadım. ''Harika görünüyorsun Kitty.'' Hafifçe gülümsedi ve sen de, türü bir şey söyledi. Anlaşılan onun da dikkati hala kapıdaydı. İlk misafirlerimizin gelmesi çok yakındı.

"Geldik galiba." dedi Sat sessizce. Manzaraya dalmış olacaktım ki Sat'in sesi irkilmeme neden oldu. "Affedersin, manzara çok güzel de, dalmışım." dedim. "Evet, manzara gerçekten çok güzel, Artemis'i ikna etmemiz iyi oldu." dedi. Kate ve Adya'nın partisi için Roma'ya gelmiştik ve pegasuslarımızla gelmek çok yorucu olacağı için Tanrıça Artemis'ten bizi arabasıyla götürmesini rica etmiştik. İlk önce kabul etmemesinden çekinsek de sormuştuk ve işte...Roma'daydık.

Bir kaç dakika sonra Artemis "Evet kızlar, geldik." dedi.Ben "Teşekkürler Leydim." dedim. Sat de"Evet, teşekkürler Tanrıçam, bizi kırmayıp buraya kadar getirdiğiniz için." dedi ve Tanrıça Artemis ile vedalaştıktan sonra Sat ile birlikte Kate ile Adya'nın evine doğru yürüdük. Ağaçlarla dolu bahçeyi geçtikten sonra sonunda eve ulaşabilmiştik. Kapıyı çalmak üzereydik ki Sat'i durdurup "Nasıl görünüyorum ?" diye sordum. Sat gözlerini devirdi ve "Aah hadi Lexi, gayet iyi görünüyorsun, yol boyunca neredeyse on defa sordun." dedi. Ben de "Ne yapayım, sık sık elbise giymiyorum, anlarsın ya, garip hissediyorum işte." dedim. Sat sırtımı sıvazladı ve "Hadi girelim artık." dedi yumuşak bir ses tonuyla ve kapıyı çaldı. İçeriden gelen heyecanlı ayak seslerini duyabiliyordum. "Çok eğlenceli bir parti olacağa benziyor." diye geçirdim içimden.

Öhöm, elbisem:

Maske:

Sarı dalgalı saçlarımın arasından pembe pullarla süslü tarağım geçti. İpek gibi. Mavi,ipek kumaştan yapılmışçasına parlayan parlak güzel elbisem. Topuklu ayakkabısının uzun topuklarım. Dalgalı sarı saçları. Baloya hazırdım. Yol arkadaşım Lon kapıda bekliyordu beni. Mavi elbisesi ve güzel mavi maskesi ile hazırlandı baloya. Geç kalmıştık. Daha makyajımı bitirmemiştim. Hiç aceleye vermeden makyajımı tamamladım en iyi şekilde. Paris'den aldığı parfümümü sıktım. Bunu Fransa'ya kaçtığı zaman almıştı. Bu yüzden çok severdim bu parfümümü. Kapıyı açınca karşımda Lon sinirli bir şekilde duruyordu. Çok hoş giyinmişti ama göze çarpan ilk şey bu değildi. Sinirli bakışlarıydı göze çarpan. Uzun elbisemin tüllerini tuttarak koşuyorduk pegasus ahırına. Topuklu ayakkabımın tıkırtısı inletiyordu melez kampının sesizliğini. Cazz'ı aldık ve yola koyulduk aceleyle. Uzun bir elbise ile uçmak bana göre değildi. Lon halinden memnın gibiydi ama. Uzun bir yollculuğun ardından varmıştık sonunda.

***

Büyük bir evdi. Adyalinin ve kardeşim Kate'in evi idi burası. Gerçekten dışı çok harikaydı. İçeri girmeden önce maskemi elime aldım ve Lon'a gülümsedim sıcak tavırlarla. Maskemi taktığımda içeri girdik. Kapı açıktı zaten. İçerisi çok iyi bir şekilde dekore edilmişti. Belliydi. Kate ve Adya'yı görebiliyordum. Kıyafetleri balonun en şık kızları olduğunu belli ettiriyordu.

Maskem ve Kıyafetim:

Güvenlikçim, Romalı bir melez olan Katherine ile Zeus kızı Adyali'nin Roma'daki evlerinde verecekleri partiye davet edilmiştim ve böyle ortamlardan hoşlanmıyor olmama rağmen partiye gidecektim çünkü gitmemek ayıp olurdu ve orada eğleneceğim kesin gibiydi. Üzerime fazla resmi kaçmayan bir takım giydikten sonra gözlerimi çevreleyen, süsten uzak siyah maskemi taktım. Bolca parfüm de sıktıktan sonra parti için hazır olduğuma karar vererek gölge yolculuğuyla kendimi Roma'da buldum. Roma'ya vardıktan sonra cebimden partinin davetiyesini çıkararak kızların evinin nerede olduğunu öğrendim ve bir taksiye atlayıp İngilizce bilmeyen şoföre zor da olsa gitmek istediğim yeri tarif edebilmeyi başardım. Camdan Roma sokaklarını seyrederek fazla uzun sayılmayacak bir yolculuk yaptıktan sonra güzel bir eve vardım. Burada bir balo yapıldığı dışarıdaki süslemelerden ve benim bulunduğum noktaya kadar gelen müzik sesinden anlaşılıyordu. Suratıma bir gülümseme yerleştirdikten sonra eve doğru ilerledim. Zaten açık bırakılmış olan kapıdan içeri girdiğimde, geniş ve maskeli insanlarla dolu olan bir salonla karşılaştım. Büyük ihtimalle buradakilerin çoğunu tanıyordum ama yüzlerindeki maskeler yüzünden kimin kim olduğunu anlayabilmeme imkan yoktu. İşin iyi tarafı ise, benim onları tanıyamadığım gibi, içerideki insanların da beni tanıyamıyor olmasıydı. Bu işin hoşuma gittiğini fark ederek keyiflendim ve kendime bir içki almak için kokteyl masasının yolunu tuttum. İçkimi alıp yudumlamaya başladığım esnada önümden mavi elbiseli ve mavi maskeli bir kız geçti. Deniz Tanrıçası'nı andıran kızın evin sahibi Katherine olduğunu anlamamı, o maskenin önleyemeyeceği çok açıktı. Her şeyden önce Kate asil duruşuyla bile kendini bir saniyede ele veriyordu. Kim olduğunu bildiğimi ona belli etmemeye karar vererek içeride başka kimlerin olduğuna bakınmaya başladım. Fazlasıyla açık bir elbise giymiş olan sarışın bir kız dikkatimi çekti. Hızla onun kim olabileceğine dair ihtimalleri gözden geçirmeme rağmen, onu tanıdığım kimseyle bağdaştıramadım. Pekala, şimdi o maskenin altındaki yüzü oldukça fazla merak ediyordum ama yapabileceğim bir şey yoktu. Etraftakilere bakınmayı sürdürürken kendimi müziğin ritmine kaptırdım. Buraya geldiğim için mutlu olmuştum çünkü parti gerçekten de tam benim sevdiğim tarzdaydı.

Giysimi düzelttim. Bu giysilerin de sürekli düzeltilmeye ihtiyacı vardı. Kızların güzel görünmek için niye böyle giyindiğini anlayabilmiş değildim. O zaman ben niye böyleydim? Sadece bu aralar kendimi biraz farklı hissediyordum. Sanki farklı bir ben olmuşum gibi. Bu yüzden, ilk defa görünüşüme dikkat etmek istedim. Mitchie'nin zorlamalarıyla olsa da makyaj yapmayı reddetmiştim, sadece far sürüp kalem çekmiştim. Nedense dudaklarım sanki ruj sürmüş gibi kızarmıştı. Mitchie de bunu bir alamet sayıp bana zorla ruj sürmeyi başarmıştı. Tam kulübeden çıktığımda Mitchie kapıyı açıp maskemi uzattı. Ona şaşkın şaşkın gülümsedim. Az kalsın maskemi unutuyordum! Maskeli baloya maskesiz gidersem kesinlikle rezil olurdum. Etraftaki melezlerin şaşkın bakışlarına aldırmamaya çalışarak pegasus ahırlarına doğru yürüdüm. Ayakkabımın kopukları iki santim olmasına rağmen onlarla yürümek çok zordu, her an düşecekmiş gibi hissediyordum. ''Lanet olsun! Eski Mana olsaydım da rahat bir şeylerle gitseydim ölür müydüm?'' İçimden Roma'ya Çörek'le gideceğim için şükrettim. Bu topuklarla Kat ve Adya'nın evinin önünden içine kadar bile yürüyemeyecekmişim gibi hissediyordum. Bir yandan homurdanıp bir yandan da pegasus ahırlarına vardım. Çörek her zamanki gibi en yüksek sesle kişneyen attı, onu bulmam zor olmamıştı. ''Çörek! Özür dilerim oğlum, bu sefer sana bir şey getiremedim, bu el çantası pek bir şey almıyor.'' Çörek üzüntüyle başını hafifçe eğdi ama yine de yüzümü yalamaktan vazgeçmedi. ''Iyk! Oğlum, sana kaç kere şunu yapma dedim! Özellikle bu gün,makyaj yapmışken!'' Çörek bile bana hayretle baktı sanki. Ben de ona somurtup ahırının kapısını açtım. Çörek enerji dolu bir şekilde dışarı çıkarken ''Roma'ya kadar giderken buna ihtiyacın olacak.'' diye mırıldandım ona. Yolculuk oldukça sıkıcıydı. Çoğu zaman Çörek öyle çok yoruluyordu ki, durmak zorunda kalıyorduk. Büyük uğraşlarla da olsa Roma'ya geldik. Kalabalık caddeleri görebiliyordum şimdiden. Çörek'e sakin bir yerde durmasını söyledim. Burnuna öpücük kondurup onu kampa yolladım. Beni yine pegasus tutmuştu. Yanlış bir yerde indiğim izlenimini de yakalamıştım. İç çekip kalabalık sokaklarda dolaşmaya başladım. Maskesi elinde, süslenip püslenmiş bir kızın bu tıklım tıklık sokaklarda dolanması olağan bir şey değildi sanırsam. Etrafta dolanıp durmaktan vazgeçip Katherine ve Adyali'nin evini geçen birine sormaya karar verdim. İyi ki çocuk ingilizce biliyormuş da, bana yolu tarif edebildi. Bu arada beni süzmeyi de ihmal etmemişti. Gerçekten güzel görünüyor muyum acaba diye düşünmeden edemedim. Şu ana kadar kendimin güzel olduğunu hiç düşünmemiştim. Ben bunlara kafa yorarken, oldukça lüks olduğu belli olan bir ev gördüm. Buna ev demek haksızlıktı gerçi. Biz o kadar zengin değildik, böyle bir evi almamız... Bayağı zordu. Bahçe kapısına geldiğimde, son anda maskemi hatırladım. Maskemi takıp, yemyeşil bahçeden taktir dolu bakışlarla geçtim ve kapıyı açtım. İçerisi harika bir şekilde süslenmişti, çok güzel bir müzik çalıyordu, çoğu kişi dans ediyor, birkaç kişi de kim kimdir diye etrafına bakınıyordu. Şu ana kadar tanıyabildiğim tek kişi telaşla etrafta dolaşan ve elinde bir kağıt parçası tutan Adyali'ydi. Onun telaşlı olduğu zamanları görmüştüm, bu yüzden onu tanımak çok kolay olmuştu. Dans etmeyi hiç beceremediğimden ve birileriyle konuşmak istediğimden Adya'nın yanına yöneldim.

Kampta yeni sayılmasına rağmen kısa sürede popüler olan suç ortağım Katherine ve avcılara katıldığı ilk günden beri göz bebeğim olan Adyali kendilerine bir ev almışlardı. Kısa sürede kaynaşan bu arkadaş boş durmamış ve Roma'da aldıkları evlerinde ses getirecek bir parti başlatacaklardı. İkisi tarafından şahsen çağırılmak gururumu okşamıştı, bu durumda gitmemek oldukça ayıp olurdu ki böyle bir şey söz konusu değildi. Bu dönemin avcılarına Parti Avcıları demelerinin bir sebebi olmalıydı. Bu sebebi boşuna çıkartmak ayıp olurdu. Üzerime ne giyeceğimi düşünüyordum. Diğer partilerden biraz daha farklı olacaktı bu parti, maskeli bir balo gerçekleşecekti Roma'da. Roma, bilindiği gibi modanın ülkesi İtalya'nın başkentiydi, biraz daha kendime özen gösterebilirdim ama ben süslenmesini bilmiyordum. Anna, Alex ve Lara da California'da takıldıkları için etrafta beni süsleyecek kimse yoktu. Lexi ile ben, iki avcı aynanın karşına geçerek kendimize tarz yaratmaya çalıştık. Lexi gerçekten güzel olmuştu ama ben günlük kıyafetlerimi giyerek yüzüme maske geçirmeyi maskeli baloya hazırlanmak olarak nitelendirdiğim için ortaya pek de parlak bir sonuç çıkmamıştı. Kedi maskesi geçirip dudaklarıma iyice kırmızı ruju yedirmiştim. Bir süre sonra Lexi'ye döndüm ve beraber Artemis'in arabasıyla Roma'ya doğru uçmaya başladık.

Artemis'in bize bu iyiliği yapacağını düşünmüyordum, yani bana. Ama yine de yapmış olması büyük incelikti. Binlerce teşekkürden sonra arabadan indiğimizde Lexi ile beraber Kathe ve Yali'nin villasının bahçesine hayran bir şekilde baktık. Lexi sürekli nasıl göründüğünü soruyordu, gerçekten çok güzeldi. Onun yanında eziliyordum, muhtemelen partide bir köşeye gidip saklanacaktım. Maskemle daha çok kedi kadına benziyordum. Lexi ile beraber partiye girdiğimizde ağzım açık kalmıştı. Etrafa bakındım, herkes maskeliydi. Lexi'yle beraber ortama aktık, çok eğleneceğimiz kesindi.

Maskeli Kediyim: