Abimden Ders

Sabah kafanıza boşalan bir sürahi suyla uyanıyorsunuz, abiniz tarafından zorla zırh giydiriliyordunuz ardından abiniz sizi kulübeden atıp arenaya doğru sürüklüyor.Evet günüm böyle başlamıştı arenaya vardığımızda konuşmaya daha yeni vakit bulmuştum sinirli bir şekilde "Ne yani yemekten sonra şimdide Nyks'a beni mi adak sunacaksın?dedim.Ağabeyim kahkalara boğuldu "Hayır çaylak, eğer bir canavarla karşılasırşan ki bu melezler için sıradan bir şey kendini savun diye ders verecem."dedi.Ters ters ona baktıktan sonra yalan bir ifadeyle "Çok acıktım ilk önce bir şeyler yesek."dedim.Amacım kahvaltıya gitmek ve ardından gün boyu abimden kaçmaktı ama olmadı bana bir sandiviç uzattı ve "Afiyet olsun."dedi alaycı ve sinsi bir gülümsemeyle.Sandiviçi elime aldığımda buz gibiydi ama abiminkininin sıcak olduğu her haliden belliydi ona ters ters baktıktan sonra sandiviçten bir parça ısırık aldım.Aman tanrılarım "Ahhh!"diye bağırdım çünkü sandiviç çok acıydı.Bağırmamın ardından ağabeyim kahkayı bastı.Daha çok sinirli bir şekilde "Seni hain."dedim devamını getiremedim çünkü ikinci günden abimle aramı açmak istemiyordum.Sinsi bir şekilde "Sandiviçini yemiceksen antremana başlayalım."dedi.Amacı neydi bunun ya onu boğmak istiyordu sonra kendimi topladım ve alaycı bir sesle "Sen zırhsız mı savaşacaksın?"dedim.Gine sinsi bir gülümseme atarak kolyesine dokundu ve birden zırh oldu "Aaaahhh!"diye bağırdım.Ağabeyim gine kahkaha attı ve alaycı bir ses tonuyla "Kılıcın var dimi?"dedi.Aha işte benim sıramdı bileziğimin sağ elimde olduğundan emin olarak "Pnevma Skia"dedim ve 1m 25cmlik kılıcım oluştu ve sinir bozucu bir kahkaha attım.Ardından ağabeyim biraz şakın ve gurulanmış bir işekilde gülerek "Vay be, bide gözlerin siyah olmuş."dedi.Ne gözlerim siyah mı olmuştu hemen yanda duran su birinkintisine koşup yansıma baktım ve çığlık attım.Ağabeyim kahkahayı bastı ve "Bu normal bir şey tüm Nyks çocuklarının yoruldukları ya da güçlendikleri zaman gözleri siyah olur."dedi.Derin bir "Oh" çektim ve "Hadi başlayalımmı?"dedim sırıtarak, ağabeyimde aynı şekilde "Saldır!"diye bağırdı.İlk hamlemi tam göğsüne yaptım ama savuşturdu ardından bir hamle, bir hamle daha böyle bölye bir sürü hamle yaptım ama hiç biri isabet etmedi sadece birisi sıyırmıştı.Ağabeyim gülüyordu ve darbelerimden kaçıyordu.Sinirlenmiştim kendimi tutamayarak "Hey, kaçamsana korkak!"diye bağırdım.Ağabeyim bu tepki karşında şaşırdı onun şarşırmasından istifade edip göğüsüne darbeyi indirdim ama düşmedi ve gülmeye devam etti.

Bu yeni kardeşim gerçekten beni şaşırtıyordu. Uzun bir silahı gerçekten iyi kullanıyordu ama yinede çok fazla açığı vardı. Bu açıkları gördükçe gülmemi engelleyemiyordum. Her saldırısından kaçarak gülmeye devam ettim. En sonunda sinirlenip ''Hey, kaçamsana korkak!'' diye bağırdı. Şaşırmıştım,gerçektende bana korkak diyecek cesareti bulmuştu kendinde gülümsedim. Yeni küçük kardeşim şaşırmamı fırsat bilip bana Gsaldırdı. Aslında istesem saldırısını engelleyebilirdim ama kendisine güvenmesi için saldırmasına izin verdim. Uzun kılıcıyla göğsüme darbeyi indirdikten sonra zafer kazanmış edasıyla gülümsedi. Sonra Arch'a baktım ve haşin bir şekilde gülümsedim. Bu onun suratındaki tüm ifadeyi bir anda sildi. ''Demek saldırmamı istiyorsun öyle mi?'' dedim. Arch çekingen bir şekilde bana bakarken katanamı düzgünce kavradım ve göz kırparak ''Ama seni uyarayım,5 yaşından beri savaş sanatları eğitimi alıyorum. Boşu boşuna lider olarak seçilmedim çaylak'' dedim. Arch'a son kez bakarak ''Seni tanımak güzeldi kardeşim'' dedim. Arch şaşırarak ''N-ne?'' dedi çekingen bir şekilde. Arch gözlerimin içine bakarken katanam Rebellion ile saldırıya geçtim hemen. Arch son saniyede bunu karşıladı. Refleksleri fena değildi. İsterse iyi bir kılıç kullanıcısı olabilirdi. Bu sefersaldırımı hızlandırdım ve akıcı bir şekilde savurdum. Bu sefer karşılayamamıştı. Pantalon'undan birparça kopararak ona gülümsedim. Arch gözlerindeki korkuyu görebiliyordum. Ama yinede vaz geçmeyeceğini biliyordum. ''Aferin Arch. Belki üstüne fazla geldim. Rebellion'la dövüşmek için daha hazır değilsin belki.'' dedim ve Rebellion'u kınına koyup muştalarımı çıkarıp elime taktım. Gardımı alıp Arch'ın saldırmasını bekledim. Arch sinirli bir şekilde saldırıya geçti. Saldırısından ayak hareketleriyle kaçtım ve dirseğimle köprücük kemiğine vurdum. Arch inleyerek geri çekildi ama geri çekilirken zırhından tutup onu kendime doğru çektim. Çekerken ağırlığımı farklı bir yöne verip dengesini bozdum ve Archı yere fırlattım. Arch korkmuş birşekilde bana bakarken ''Güçlüsün. Ama sadece güç işe yaramaz Arch. Sana bunu öğreteceğim.'' dedim ve gülümsedim.

Muştamı bu daha iyiydi bence sinirle saldırıya geçtim ama çok ustaca bir şekilde kenara kaçıp bana vurdu.Geri çekilirken zırhımdan tuttu hey bu haksızlıktı ama dengemi bozup beni yere düşürdü ve ardından ''Güçlüsün. Ama sadece güç işe yaramaz Arch. Sana bunu öğreteceğim.''dedi.Ne demekti bu ya?Ayağa kalkmaya çalışırken gülümseyerek beni izliyordu.Kokru ve sinir karışık bir şekilde ona bir bakış attım inkar edemiyordum ama gerçekten mükkemel bir savaşçıydı 5 yaşından beri dövüş sanatalarıyla ilgileniyormuş ne yani bende 5 yaşından beri kaçma sanatalarıyla ilgileniyorum.Aman tanrılarım olmaz son kısmı sesli söylemiştim abim kahkalar atıyordu ben ise kulaklarımı kadar kızarmıştım.Sonra ifadesini düzelterek "Hadi bundanda kaç bakalım."dedi.Vay be gerçektende kaçmıştım.Abim tökezledi ve her zaman yapmak istediğim şeyi yaptım kılıcımın elmastan kabzasıyla sırtına geçirdim.Bu bana büyük bir zevk vermişti abim zaten tökezliyordu sırtına darbeyi yiyince düşecek gibi oldu ama düşmedi.Elini yere koyup hızlıca hava sıçradı, aynı filmlerdeki gibi muştalarından birini göğsüme yerleştirdi ve yerdeyim.Başım dönüyordu biraz abim ise kahkalar atıyordu.Kendimi palyaço gibi hissediyordum çünkü her darbemin sonunda beni yere düşürüyor ve kahkaha atıyordu.

Muştamla Arch'ın göğsündeki zayıf noktalardan birine geçirdim ve yüzüne bakmaya başladım. Acı çekiyordu belliki,biraz fazla sert davranmıştım sanırım.''Bak Arch. Savaşta en önemli şeylerden biri dayanıklılıktır. Ben beş yaşından berisenin vurduğun darbelerden daha kötü darbeler alıyorum'' dedim ve ayağa kalkması için elimi uzattım. Arch çekingen bir şekilde elimi tuttu ve ayağa kalktı. ''Bak,seni hayatta kalabilen için eğitiyorum. Sana eziyet etmekiçin değil tamam mı?'' dedim ve elimle saçlarını karıştırdım ve arkamı dönerek çantama doğru yöneldim. Arkamı dönünce Arch birden kılıcıyla saldırıda bulundu. Rebellion elimin uzanabileceği bir mesafedeydi. Hızlıca eğildim ve Rebellion'u çekip kılıcına vurdum. Kılıcı yana savrulunca Arch şaşırdı. Gülümseyerek ''Aferin! Belki şimdi Rebellion'un gerçek gücünü görmeye hazırsındır'' dedim ve ''Rebellion. yüzde 5 lik saldırı'' diye fısıldadım. Fısıldadıktan sonra hızlıca Arch'a saldırdım.Rebellion'un zarar verme kapasitesinin arttığını hissedebilmiş olacak kiArch korkuyla geri çekildi.

Çantasına yönelince "Fırsat bu Fırsat"diyip salıdırya geçtim ama çok güçlü bir refleksi vardı.Kılıcını çekip kılıcımı yana savurdu ve 'Aferin! Belki şimdi Rebellion'un gerçek gücünü görmeye hazırsındır'.'dedi ve 'Rebellion. yüzde 5 lik saldırı'diye fısıldadı.Bu neydi ya bunu gücünü yüzdeylemi ayarlıyordun, ağabeyime baktığımda bana saldırmak için hazırlandığını gördüm korkumuştum ve geri çekildim.Saldırıya geçince bir şey düşünmem lazımdı.Aha abimin boyu en az 1.90 felandı kılcımı onun kılıcıyla çarpışacak pozisyona getirdim ve tam daha hızlı koşmaya başladığında bende eğilerek koşmaya başladım.Ağabeyim "Ne yapıyosun?"dercesine bakış attı bende sinsi bir gülümsemeyle yana hızlı bir adım attım.Abimin darbesi hava dövmekten ibaret oldu sonra tüm gücümü sol yanıma vererek abime çarptım ama çarpışma sonucu ikimizde yere düştük ve gülmeye başladık."İşte ben ya" dercesine bir bakış attıktan sonra "İyidi ama bu kadarı yetmez."dedi.Sinirli bir şekilde "Off." dedim.Abim gülmeye başladı ardından "Daha en fazla bir saattir çalışıyoruz ne bekliyordun ki?."dedi.Böyle bir soru soracağı aklıma gelmemişti kılıcı önüme bırakıp bağdaş kurdum abim gülmeye başladı ve o da oturdu.