Jeff Valdez

Okulun son günüydü. Normal bir gün gibi görünüyordu fakat hiç de normal olmayacaktı.

Yatağımdan kalktım. Üstümü giyip arkadaşım Ken’in yanına gittim.. Ken kıvırcık saçlı bir çocuktu. Simsiyah gözleri vardı. Okulun son gününde bir müzeye geziye gidecektik. Bu gezide hiç bir şeyi altüst etmemeye kararlıydım. Fakat yine her şeyi altüst edecektim.

Müzede tarih öğretmenim Yunan mitolojisi ile ilgili konuşuyordu. Onu dinlerken ileride bir şey dikkatim çekti. Bu şeyin gözleri kıpkırmızıydı ve bana bakıyordu. Bir köpeğe benziyordu fakat bunun bir köpek olmadığından emindim. Bu bir Cehennem tazısıydı. ( Mitoloji ile aram iyidir.) Ken’de onu görmüş gibiydi. Ona sordum:

-‘Onu görüyor musun dostum ?’

-‘Evet.’ dedi. Birkaç kişiye daha sordum fakat onlar bana deli misin der gibi baktılar.

Tazı üstüme doğru geliyordu. Kaçmaya başladım. Tazıda koşmaya başladı. Beni bir köşede sıkıştırdı. Biden aklıma babamın kaybolmadan önce bana bıraktığı hediyeyi hatırladım. Annem bu bir gün seni kurtaracak. Demişti ama anlamamıştım. Çünkü bu sadece bir kalemdi. Kalemin kapağını açtım ve birden parlayan bronz bir kılıca dönüştü. Tazı üstüme atıldı kılıcımı ona doğru savurdum ve tazı toz bulutuna dönüşerek yok oldu.

Bu gördüklerim sadece bir başlangıçtı.

Jeff, bu rp'den en fazla 50 puan alabilirsin, kurgu yaratıcı değil, uzunluk yeterli değil... istersen yeniden yaz.

Fazla bir şey beklemiyordum zaten eskiden yazdığım 2'sinide deneyeyim olmazsa yeni yazarım demiştim birde şu var:

O gün benim için hiç de normal değildi. Bir Namea Aslan’ına yem olmamak için kaçmak hiç denemek istemeyeceğiniz bir deneyimdir diyebilirim.

Namea Aslan’ı arkamdan var gücüyle koşuyordu. Bende hızlıca bisikletimin pedallarını çeviriyordum. Ama beni yakalamasına az kalmıştı. Yanımda sadece annemin bana verdiği bir kalem vardı. Babam bu kalemi annemden bana vermesi için istemişti. Babam ben doğduktan sonra kaybolmuştu. Onu hiç hatırlamıyordum. Nedense bu kalemi hep yanımda taşırdım. Bisikletimi bir mağazanın önünde durdurdum ve içeri girmek umuduyla kapıya doğru koştum aslanın içeri giremeyeceğini düşünüyordum. Fakat mağaza kapalıydı. Köşeye sıkışmıştım. Aslan üstüme doğru geliyordu. Birden kalemimi çıkarttım. Nedenini bende bilmiyordum. Kalemin kapağını açtığım an bir kılıca dönüşü bunun nasıl olduğunu anlamamıştım. Biranda kılıcı aslana doğru savurdum fakat aslana hiç bir şey olmadı. Bisikletimi aslana savurdum aslanın dikkati dağıldı ve kaçmaya başladım aslanın birazdan bana yetişeceğini biliyordum. Denize doğru koşuyordum. Belki yüzemez diye düşünmüştüm. Denize ulaştım. Aslanda arayı kapatmak üzereydi. Denize atlatım ve yüzmeye başladım fakat aslanda benimle birlikte suya girmişti. Kış mevsiminde olduğumuzdan denizde yardım isteyebileceğim kimse yoktu. Aslan bana dişlerini gösterdi. Kılıcımı kaldırıp aslana doğru savurdum. Aslanın dişi zarar görmüştü faka t çok sinirlendi. Birden Herkülün Namea Aslanı’nı boğarak öldürdüğünü hatırladım. Mitolojiyi severdim. Bunu ben yapamazdım çünkü Herkül çok güçlüydü fakat kendimde bir güç hissetim. Kılıç darben aslan’ın dikkatini dağıtmıştı. Kıyıya doğru yüzmeye başladım ve kıyıda aslanı beklemeye başladın tek şansın bunu denemekti. Aslan bana doğru atıldı . Yana doğru çekildim ve Namea Aslanı’nı boynundan tutup onu boğmaya başladım. Aslan bana pençelerini savurdu her tarafın sıyrıklar içinde kalmıştı fakat aslanı boğmaya devam ettim aslan nefes almak umuduyla ağzını açtı fakat nefes alamıyordu. Bir elimi aslan boynundan çektim ve kılıcımı alıp aslanın ağzının içine sapladım. Aslan bir toz bulutuna dönüştü ve yok oldu.

Bugün gördüklerim sadece bir başlangıçtı.

Bundan da 50 den fazla gelmez gibi

Evet ne yazıkki, renklendirme ve uzunluk

Ama yazım noktalaman iyi, uzun bir tane yazarsan iyi puan alacaksın gibi

Peki.

Rp puanı: 85, tebrikler.

/Admin.

(bu arada Medusa sadece bir tane, türü de gorgon. Gorgonlardan da 3 tane var, ikisi ölümsüz, bu ismi Medusa olan da ölümlü )

Peki teşekkür ederim.

Slm Jeff ben melez danışmanıyım istediğin her soruyu sor cevaplamktan sevinç duyarım