Nereus'un Siparişi

Nereustan aldığımız görev ile Los Angeles'a Prokrustes'in su yatakları mağazasına geldik. Kapının önüne gelince pegasuslarımızdan indik. Derin bir nefes aldık. El ile göz göze geldikten sonra kapıdan içeri girdik. Kapı açılınca bir çan çaldı. Bu müşteri geldiğini gösteren çandı. Birkaç saniye geçmemişti ki yanımıza bir adam geldi. "Merhaba çocuklar. Nasıl yardımcı olabilirim?" Bunun Prokrustes olduğuna adım gibi emindim. "Biz sadece yataklarınıza bakmak istemiştik" dedi El. Adam halinden memnun bir şekilde gülümsedi. "Sizi şöyle alayım" ve bize yolu gösterdi. Yavaş yavaş ilerlerken etraftaki garip yataklara baktım. Biri uzay mekiği şeklindeydi, biri şimşek desenli, biri sade. Çeşit çeşit su yatağı vardı burada ve hepsi birbirinden garipti. Biraz ürkerek ilerledikten sonra adam bizi özel bir bölüme götürdü. "İşte bunlar çocuklar en iyi yataklarım" dedi eli ile üç tane su yatağını göstererek. "Buyrun oturun" Prokrustes'in bu önerisi üzerine garip bir şekilde kendimi tutamadım ve su yatağına doğru ilerledim. El adama çaktırmamak için birşey diyemiyordu fakat baya bi telaşlanmış gibiydi. İçimdeki garip istek ile su yatağına uzandım. Rahatlığının tadını çıkarırken Prokrustes konuştu. "Sende mi uygun değilsin !" Bu cümle soru yerine şaşkınlık cümlesi gibiydi. Adam cümlesini bitirdikten sonra bir anda yatağın kenarlarından ipler çıktı ve beni sarmaya başladı. Hareket edemiyordum.

Mağazaya geldiğimizde Prokrustes bizi karşıladı. Bu bir devdi ve çok misafirperverdi. Bize su yataklarını göstermeye başladı. Birbirinden güzel su yatakları vardı. Hepsi de çok farklıydı. Prokrustes gerçekten çok yaratıcıydı. Bize çocuklara göre olan 3 tane su yatağını gösterdi. Pers bu yataklardan birine uzandı. Bu olmaması gerekiyordu. Çünkü duyduğuma göre Prokrustes, boyu su yatağına kısa gelenleri gerdiriyordu ve inanın bana bu yataklara kim yatsa boyu kısa gelirdi. Dolayısıylada kardeşimin boyuda kısa geldi. Yatağın kenarında ipler çıktı ve Pers'i sardı. İpler o kadar sıkıydı ki kardeşim bu iplerden kurtulmaya bile çalışamıyordu. Bir şeyler yapmalıydım. Prokrustes'a döndüm ve "Sen ne yaptığını sanıyorsun?" diye bağırdım. Prokrustes, masum bir ifadeyle "Sadece boyunu ayarlıyorum." dedi. Bu duruma daha çok sinirlendim ama bir şey diyemeden kardeşim "El, beni kurtarmayı düşünmüyor musun? Bu ipler beni çekiştiriyor!" diye bağırdı. Ona baktığımda iplerin kardeşimi esnetmeye çalıştığını gördüm. Diyebildiğim tek şey "Ah, Olamaz!" oldu.

El sinirle Prokrustes'e saldırdı. Adam kardeşimi tek eli ile durdarabildi. Sonuçta adam dev gibiydi. Kaslı kolları ve uzun bir boyu vardı. Kardeşimin bu kavgayı tek başına kazanması imkansızdı. Benim bu iplerden kurtulmam gerekiyordu ama nasıl ? İpler çok sıkıydı, hareket bile edemiyordum. Bu sırada El, Prokrustes'e kılıcını savurmuştu ve başarılı olmuştu. Adamın kaslı kolu çizilmişti. Prokrustes öfke ile "Bunu sana ödeteceğim bücür !" diye bağırdı ve kardeşime bir yumruk attı. Yumruğun etkisi ile kardeşim geriye doğru fırladı. İşte bu olmamalıydı kimse ama kimse kardeşime vuramazdı. İplere rağman bağırdım "Prokrustes ! Bunu yapmamalıydın !" Adam bana alaycı bir ifade ile döndü fakat gözlerimdeki öfkeyi görünce korktu. İçimdeki alev yine serbest kalıyordu. Onu engellemeyecektim. İçimdeki tüm ateş gücünü salması için babama seslendim. Babam beni duymuş olacak ki. Bir anda bedenimin etrafında alevler oluşmaya başladı. Bu alevler çok güçlü ve yakıcıydı. Normalde kırmızı olması gereken alevler bu sefer maviydi(daha güçlüydü). Herhalde babamda kardeşime atılan yumruğa kızmıştı. Etrafımdaki alevler yavaşça üzerimdeki ipleri yaktı. İpler yere düşünce ayağa fırladım. Etrafımdaki ateş halaa duruyordu. Öfke ile yatağa doğru bir alev topu attım ve yatağı erittim. Prokrustes çok öfkeli görünüyordu. Bu sırada El uyandı. Beni ayakta ve etrafımda alevler ile görünce doğal olarak şaşırmıştı. Şaşkınlığı geçince bana bir el hareketi yaparak Prokrustes'i oyalama mı söyledi. Böylelikle yeni bir makine yapmaya başladı. Sanırım bu Prokrustes'i yenebilecek bir makinaydı.

Kardeşim Prokrustes'u oyalıyordu. Ben ise hala yumruğun etkisindeydim. Daha doğrusu bana vurabilmesini kendime yediremiyordum. Hızlıca bir makine yapmaya başladım. Bu yaptığım makine sayesinde Prokrustes iplere sarılı kalacaktı ve bize hiçbir şey yapamayacaktı. Bizde gereken su yatağını alıp buradan gidicektik. Planımın tıkır tıkır işlemesini umuyordum. Kardeşim hala Prokrustes'la savaşıyordu. Üzerindeki alevlerse sönmemişti ama rengi maviden kırmızıya dönüyordu. Bunun için kardeşim zaman ilerledikçe daha da zorlanıyordu. Elimi hızlandırdım. Bu makineyi çabuk bitirmeliydim. En sonunda makine bitti ve bunu çalıştırdım. Makinenin içinden ipler çıktı ve Prokrustes'u sardı. Artık Prokrustes kıpırdayamıyordu. Pers bana baktı ve "Güzel makine." dedi. Güldüm ve "Elimizi çabuk tutmalıız." dedim. Hemen su yatakların yanına gittik ve rengi deniz mavisi olan bir su yatağını seçtik. Bunu taşıyarak hızlıca mağazadan çıktık. Normalde kardeşim Prokrustes'u öldürmek istedi ama ben izin vermedim. Niyesini bilmiyordum. Pegasuslarımız dışarıda bizi bekliyordu. Hızlıca üzerilerine bindik ve havalanmaya başladık. Gökyüzüne çıktığımızda Nereus'un limanına doğru uçmaya başladık.


Rp Bitti!