Sat'le kılıçlarımızı onarıyoruz

Bu günkü görevden geldikten sonra bitmiş bir şekilde yatağıma uzanmayı düşünmüştüm ama olmadı. Çünkü hem Sat'in verdiği kılıç, hem de doğataşı çok yıpranmıştı. El işleri alanına yöneldim. Bıkkın bir şekilde arkamdan kılıcımı sürüklüyordum. Bir kılıcın nasıl onarıldığını bir bilsem...
Keşke Eduard yanımda olsaydı, dedim içimden. Ama sonra içimdeki diğer ses konuşmaya başladı. Her başın sıkıştığında onu çağaramazsın ki, dedi bana. Ben de oflaya puflaya El işleri alanında boş bir sandalye ve tezgah buldum. O arada arkamdan bir ses geldi.
''Hey, burası tek boş yer, burası için savaşırım bile, dersime de geç kalıyorum zaten.''
Arkama baktığımda Sat'i gördüm. Beni tanıyınca bütün yüz ifadesi değişmişti.

Çok sinirliydim,moralim bozuktu.Kaç gündür Arthur ortalıkta olmadığı gibi,bir sürü kızın onun peşinde olduğundan emindim.Zaten yakında yeminimi bozmayı bile planlıyordum ama Arthur bu halinden memnun gibi görünüyordu,ben de memnundum.Adını koymaya gerek yoktu zaten.

Kılıç antremanlarından bir melezi daha mezun ettikten sonra kiklop bizim çalışma kılıcımızı kırmıştı.Ben de buna sinirlendim,kiklopa arenayı temizleme cezası vererek arenadan uzaklaştım.Kılıcı ona yaptırtmam daha mantıklıydı ama ben yapmak istiyordum,biraz hava alırdım.El işleri alanına aynı anda bir kızla girdik ve kim olduğunu anlamadan bağırmaya başladım.

'Hey, burası tek boş yer, burası için savaşırım bile, dersime de geç kalıyorum zaten.''

Ama kız arkasını döndüğü anda Maya olduğunu anlayıp,mahcuplukla yanına gittim.

"Üzgünüm Maya,bugünlerde sinirliyim,kusuruma bakma..."

Ondan özür dilemeye çalışıyordum ve kalbini kırdığım için üzülüyordum.Hep başıma düşünmeden yaptığım işler yüzünden dert geliyordu ve ben bundan fena halde rahatsızlık duymaya başlamıştım.

Yorgunlukla omuz silktim.

''Önemli değil Sat.''

Kızamayacak kadar yorgundum. Sat bir sandalye çekti ve yandaki alet edavatlara baktı.
İkimiz de endişeli bir şekilde birbirimize bakıtk.

''Keşke yanımızda bir Hephaistos çocuğu olsaydı.'' dedi Sat.

Ben de bunu düşünmüştüm tabii. Ama etraftakilere rezil olmamak için bunu kendimiz yapmalıydık. Herkes sakin bir şekilde çalışıyordu.

''Hımm... Tamam, nereden başlıyoruz?'' dedim sessizce.

Maya beni affettikten sonra ben bir sandalye çekerek Maya'nın yanına oturdum.Maya bana döndü ve nereden başlayacağımızı sordu.Güzel soruydu,keşke ben de bilseydim.Sanırım önce kılıcımın kabzasını onarmalıydım.

-Bence önce kabzasını onaralım.

Ve ardından kabza örneklerinin olduğu alana yöneldim.Bu örneklerin hiçbiri mükemmel değildi ve ben benimkinin mükemmel olmasını istiyordum.Maya'yla beraber üstüne yapabileceğimiz desen olup,olmadığını düşündük ve sonunda ben oklu bir desen çizmeye karar verdim.Maya da çiçeklerle ilgili bir desen çizmek istediğini söyledi.Biz önce kabzasının yerine yeni bir kabza arayışlarına girdik,sonra üzerine desenleri ekleyecektik.

Takır tukur sesler içindi uygun bir kabza arıyordum kılıcıma. Tabii ki annemin verdiği kılıca değil, onu sadece biraz bilemem gerekiyordu. Sat'in bana verdiği kılıcım mahvolmuştu. Hephaistos bunun halini görese beni öldürürdü herhalde. Sonunda bana uyan bir kabza buldum. Gerçi ona ekleyeceğim desenleri biraz değiştirmem gerekiyordu. Kabza koyu kahverengiydi ve uçunda ayrı bir çıkıntı vardı. O rası da altın rengine benzer bir renkteydi. O sırada kabzada birşeyler yazılı olduğunu fark ettim. Gerçekten güzel yapılımış desenlerin altında yapan kişinin bir imzası vardı. Εδουάρδος. Biraz konsantre olduğumda ne yazdığını anladım. Eduard. O arada Sat kabzanın dibine girmiş beni görünce sordu.
''Onu mu kullanacaksın?''
Hemen elimi ismin üzerine koydum.
''Evet, evet.'' Bu arada Sat de bir tane bulmuş gibiydi. Gümüş renkli ve parlayan bir kabza. O onu incelerken ben de imzanın yanına bir şey yazmaya uğraşıyordum. Μάγια.

Maya bir kabza bulmuş gibiydi.Benden bir şey gizlediğini anlayabiliyordum ama gizliyorsa gizliyordur.Bu yüzden üstüne gitmedim ve ben de kendime uygun bir kabza aramaya devam ettim.Bulamıyordum,sonunda bir tane üzerinde hiçbir desen olmayana rastladım ve alarak kendi desenimi kendim yapmaya başladım.Bu sırada yanımda oturan Maya kendi kendine gülümseyerek kabzasının üzerine bir şey yazmaya çalışıyordu.Ben de kendi kabzama dönerek üzerlerine ok çizmeye çalıştım.Ama pek hoş olmadı.Bu yüzden Hephaistos çocuklarının bana kızacağına aldırmadan kabzayı atarak yeni bir tane aradım.Üzerinde bir elmas gibi duran yuvarlak desenlisini beğendim ve kendime aldıktan sonra Maya'nın yanına oturdum.Hala gülümsüyordu ve bana yapmaya çalıştığı şeyi gösterdi.Ama benim gözüm orada antik yunanca yazan Eduard'a takıldı.Maya'nın saklamaya çalıştığı şeyi anladım ve gülümsedim.

-Ooo bizden de mi saklıyorsun?

Birden kızarmıştım.

''Hayır bunu ben yapmadım!'' dedim. ''Yani, ben bulduğumda yazılıydı bunlar.''

Durumu toparlamaya çalışıyordum. Neyse ki Sat anlayış gösterdi ve kabzayla uğraşmaya başladı. Ben de nazik bir şekilde bir kaç desen yapmaya başaldım. Bir başak ve bir ağaç çizdim. Başka ne yapabilirim diye düşünürken Sat zaferle kabzasını kaldırdı.

-İşte! diye bağırdı.

Kabzasını süslemişti. Harika görünüyordu. Ben de onu kutlayarak gülümsedim.

Ben kabzamı bitirmiştim ve artık rahattım.Şimdi sıra Maya'daydı.O da kabzasını desenlerle süslüyordu ve ben de arada bir kıkırdıyordum,ama onun durumuna da saygı gösteriyordum.Sonuçta,o benim işime karışmıyor ki istese karışır,en yakınlarımdan biri.Ama bir insanı sıkıştırmayı pek sevmiyordum.Maya'nın kabzasının altında yazan yunanca Eduard ve üstlerde bir yerde yazan yunanca Maya yazısını görmüştüm,canım arkadaşım benim diye seviniyordum.Bu sırada Maya da başaklarını çizmeyi bitirdi ve bana gösterdi.

-Harika olmuş Maya.

Ve ardından el işleri alanında biraz dolandıktan sonra ne yapacağımıza karar verecej kişi olan Maya'ya döndüm.

''Eee, şimdi ne yapıyoruz?'' diye sordu Sat. Ben de bilmem anlamında dudağımı büktüm.
''Sanırım kılıçlarda kabzadan sonra ne yapılıyorsa ondan.'' dedim ona bakıp. Başını sallayıp geriye yeltendi. İkimizde bir metali eritip kılıç haline getirmeyi bilmiyorduk tabii ki.