Matheas Moonlion

Her zamanki sıradan günlerimden birini geçirdikten sonra geç saatlerde eve geldim ve yatağıma uzanıp uyudum.O gün rüyamda çok garip şeyler gördüm.O rüyadan sonra artık hayatım asla aynı olmayacaktı.Rüyamda bana bir adam babam olduğunu ve beni dağlardaki bir bölgede beklediğini söyledi.Uyandığımda annem çoktan kalkmış ve işe gitmişti.Ancak garip bir şey vardı.Yanımda kasabanın yanında olan dağın haritası ve işaretli bir bölge vardı.İçimden bir ses buraya ait olmadığımı ve oraya gitmem gerektiğini söylüyordu.Hızlıca kahvaltı yaptıktan sonra o gün okulu asmaya karar verip o bölgeye gitmeye karar verdim.Fakat şansıma bak o gün hava çok sisliydi ama bu beni yıldırmadı.Uzun süren bir tırmanıştan sonra düzlüğe geldim.
Oraya gitme kararını alırken çok da zorlanmadım.Çünkü burada benim ismim biraz garip karşılanırdı ve çocuklar tarafından sevilmezdim.Annem mi ?Sadece beni sever gibi davrandığını aslında sevmediğini anlamam çok uzun sürmedi.Nerde kalmıştık.Doğru, dağa tırmanmıştım.

Düzlükte yanımda herşeyden çok sevdiğim köpeğimle birlikte ilerlemeye başladım.Yanıma 2 günlük yiyecek ve su almıştım.Ne olur ne olmaz diye.Hesaplarıma göre oraya varmam yarım gün sürerdi ama kötü hava koşulları yüzünden bu sürenin 1-1.5 gün bulacağını düşünüyordum.Hava kararırken ağaçlardan birinin üzerine çıktım ve orda yattım.Sabah kalktığımda sis dağılıyordu ancak ben birkaç saat daha bekleyip kahvaltı yaptım.Sis dağıldıktan sonra tekrar yola çıktım.Yolun kalanında garip birşeyle karşılaşmadım.Gittiğim bölgeye daha önce hiç giden olmamıştı.Buradaki insanlar oranın lanetli olduğuna inanırlardı.Bölgeye geldiğimde çok garip birşeyle karşılaştım.Binaya benzer bir yapı vardı ancak epey eski görünüyordu.Uzaktan bakınca daha çok Amerika'da bulunan piramitlere benziyordu.Etrafı incelerken yeni konduğu belli olan bir tabela gördüm.Tabelada ''Binadan içeri gir ve sınavları geç.O zaman kim olduğunu öğreneceksin.'' yazıyordu.İçimden bir ses girme diyordu ama ben merakıma engel olamadım.İçeri girdim aşağıya doğru bir merdiven vardı içerisi gerçekten çok soğuktu ama ben temkinli davranıp montumu almıştım.

Merdivenlerden indim.Biraz ilerleyince arkamdaki çıkışa giden yol birden garip bir şekilde kapandı.Bu olay sonucunda sınavı geçmeden buradan çıkamayacağımı anladım.İlerdekikçe buranın bir tür labirent olduğunu ve duvarlarında garip şekiller olduğunu fark ettim.Birkaç kez aynı yerden geçince geri dönüp diğer yolları denedim.
Sonunda bir salona doğru giden bir yol fark ettim.Salona adım attığım anda ortamın birden ısındığını ve nerden geldiği belli olmayan bir ışıkla aydınlatıldığını fark ettim.Salonun tavanında çeşitli insan resimleri vardı, biri tahtta oturuyor diğerleri ise onun etrafında sıralanmış şekilde duruyordu.Duvarlarında ise anlamadığım dillerden yazılar vardı.Dikkatle incelediğimde hepsinin farklı dillerden olduğunu anladım.Kendi dilimde olanını uzun bir arayış sonunda buldum ve aynen şöyle yazıyordu:
''Hoşgeldin.Buraya geldin çünkü aslında kim olduğunu öğrenmek istiyorsun.Doğru yerdesin genç kişi.Eğer bu sınavı geçersen sana gerçekleri anlatacağız ancak geçemezsen bütün bunları unutacak ve her zamanki gibi hayatına devam edeceksin.Gireceğin 2 sınav var.Bunlar:
1-)Mantık
2-)Cesaret
ile ilgili olacaktır.Her sınavda bir sonraki sınav ile ilgili bir ipucu alacaksın.İlk ip ucun:''Herşey göründüğü gibi değildir.''.Başarılar.
Not:Sınavın bu yazıyı okumayı bitirdiğinde başlayacaktır.''
Yazıyı okumayı bitirdiğim anda oda sarsılmaya başladı ve salon karardı.Tekrar aydınlandığında ise kendimi bambaşka bir yerde buldum.2 tane nesne vardı.Biri bir kılıç diğeri ise bir kitaptı.Uzun uzun düşünmeye başladım ama bir sonuca varamadım.Birden ip ucu aklıma geldi: ''Herşey gördündüğü gibi değildir.''.Düşündüm kitap bilgiyi temsil eder kılıç ise cahilliği ama dikkat ettiğimde kılıcın üstünde yazılar yazdığını fark ettim.Kısa bir süre daha düşündükten sonra hemen kılıcı kaptım.Kılıcı elime aldığım anda üzerindeki yazı belirginleşti ve tam olarak ''Aferin.1. Testi Geçtin Sıradaki ipucun:Teslim olmak bazen en büyük cesarettir. ''

Yine etraf karardı ve kendimi başka bir odada buldum.Odayı incelediğimde odanın çıkışının olmadığı ve bir savaşçı heykelinin olduğunu fark ettim.Savaşçı heykelinin önünde elimin şekli bulunan bir kaya gördüm.Elimi oraya yerleştirdim ve bekledim.Tam o sırada savaşçı heykeli ayağa kalktı ve bana saldırdı.Bana ne oldu bilmiyorum ama sanki 100 yıldır kılıç kullanıyormuşum gibi iyi kılıç kullanıyordum.Sonunda açık bir yerini yakaladım ve kılıcımla oraya vurdum ancak savaşçı etkilenmedi ve daha da güçlendi.Ona her vurduğum darbede daha da güçleniyordu.Yenilmek üzere olduğumu hissettiğim anda bana verilen ipucu aklıma geldi:''Teslim olmak bazen en büyük cesarettir.''.Bu cümleyi önce saçma buldum ama şimdi ne demek olduğunu şimdi çözmüştüm.Savaşçıya bir tekme atıp ileri fırlattım ve yere diz çöküp kılıcımı ona doğru sundum.Savaşçı kendi kılıcını bıraktı benim kılıcımı aldı ve tam bir darbe indirecekti ki birden durdu.Ayağa kalktığımda savaşçı önümde diz çöküp kılıcımı bana verdi ve yerine geri döndü.Etraf yeniden karardı ve kendimi ilk girdiğim salonda buldum.Şöyle bir ses duydum:''Aferin sınavları geçtin ve artık sana gerçekleri açıklama vakti geldi.Babanın kim olduğunu bilmiyordun değil mi ?Baban eski bir yunan tanrısıdır.''

Bunu duyduğum an şok oldum.Özel biri olduğumu hep hissetmiştim ancak bu kadarını da tahmin edemezdim.Ses konuşmaya devam etti:''Sen artık melez kampına gitmelisin.Bu savaş yeteneklerin orda geliştirecek ve kendini geliştireceksin.Orada babanın düşmanlarından korunacaksın.Birçok dost edineceksin ve onlarla maceralara atılacaksın.Sana ödül olarak elindeki kılıcı veriyorum.O kılıç Olimpos Dağı'nda dövülmüştür.Ona iyi bak.''.Labirentten çıkış yolunu buldum ve çıktım.Karşımda bir araba ve bir kişi duruyordu.Bana:''Aferin sınavı geçtin.Artık bundan sonraki evine Melez Kampına doğru yola çıkmanın zamanı geldi.'' dedi.
Yavaş adımlarla arabaya bindim.Araba sanki rüzgar hızıyla ilerliyordu.Düşündüm:''Melez Kampı Nasıl Bir Yer Acaba ?''...

Rp puanı: 75.


/Admin.