David İle Tanışıyorum

"Katnis, kulübeye birkaç parça eşya gerekiyor, kamp marketine gitmelisin." sesi ile uyandım Anna'nın. İlk başta umursamadım ve uyumaya devam ettim. Fakat Anna yumuşak dokunuşlar ile saçlarımı kavrayıp hafifçe çekince yatağımdan fırladım ve "Tamam, tamam gidiyorum. Bıraksana saçlarımı!" diye bağırdım. Anna hafifçe gülümsedi. Üzerimdeki pijama ile bağırırken komik görünüyordum muhtemelen. Yüzündeki hafif gülümsemeye dayanamayarak onu sertçe ittim ve "Niye Shan'ı falan göndermiyorsun ki? O kampı benden daha iyi biliyor." diye sordum. Anna "Geçen sefer o gitmişti zaten. Sıra sende." diye cevap verdi. Ardından da odamdan çıktı. Zaten bana kalsa odama girmesine bile izin vermezdim! O odadan çıkar çıkmaz dolabıma koştum ve siyah şortum ile siyah askılı bluzumu çıkararak hızlı bir şekilde giyindim. 'Anna yeniden odama gelmeden kulübeden çıksam iyi olacak' düşüncesi ile ilk başta odamdan, daha sonra da kulübemden ayrıldım. Fakat daha sonra ne alacağımı sormadığımı hatırlayarak kulübeye geri döndüm. Anna mutfak masasında oturmuş bir bardaktan kahve içiyordu. Diğer kardeşlerimin uyanmamasından yola çıkarak saatin sabahın 6'sı falan olduğu sonucuna vardım. Daha çok erkendi. Ben daha ağzımı açamadan Anna elime bir kâğıt parçası ve biraz da drahmi tutuşturdu. Bunun üzerine dişlerimi sıktım ve tek kelime etmeden yine kulübeden çıktım. Kamp sınırları içinde yaavaş adımlar ile kamp marketine yürüyordum. Bir yuandan da kampın havasını içime çekiyordum. Kamp marketinin nasıl bir yer olduğunu düşünmeden edemedim, oraya daha önce hiç gitmemiştim. Oraya vardığımda bir süre için duraksayıp içeri girdim. İçeride sadece görevliler ve birkaç başka melez vardı. Büyük ihtimalle kulübe liderleri onları da bir şey almaları için buraya gelmeye zorlamıştı. Markete ilk defa geliyordum, dolayısıyla ne yol ne de yordam biliyordum. Bir görevlinin yanına giderek bana yardım etmesini istedim. Büyük ihtimalle bu olay da sıradan bir şekilde sonlanmayacak ve utanç verici anılarım arasına girecekti. Ama olaylar hiç de tahmin ettiğim yönde gelişmedi.

Sabah erken uyandım. Yaptığım en sık işler listesine girmeyen bir şekilde markete gitmek istedim. Üzerime yeni aldığım kotumu ve mavi tişörtümü geçirip hızlı adımlarla kulübeden uzaklaştım. Zaten kulübede ben ve Gina tek olduğumuz için ses yapmamak gibi bir sorunum yoktu. Çıkarken parfümümü de sıkıp dışarı çıktım. Sanki bir sevgili bulacaktım da sabahın köründe...
Kulübeden çıkarken markete koşar adım gittim. Orada kulübemizde eksik olan şeyleri alacaktım. Tam alacağım şeyleri hatırlamışken bir kız gördüm. Bu kızı kampta daha önce hiç ama hiç görmemiştim ve gördüğüm anda da vurulmuştum. Bu kızla konuşmalıydım. Markete ilk kez geldiğini düşünmüştüm; çünkü görevliye yön soruyordu. Hemen oraya yanaştım ve ''İstersen sana ben yardımcı olabilirim'' dedim. Kız ''Memnuniyetle'' dedi. ''Ben David Killer. Hypnos çocuğuyum.'' dedim. ''Ben de Katnis Rosalie Graham. Persephone kızıyım'' dedi. Pershephone. Tanıdığım hiç kimse olmayan bir kulübe. Bu kötü olmuştu; çünkü kendim yakınlık kurmalıydım. ''İ-ihtiyacın olan nedir?'' diye sordum. Bu bir ilkti. Bir kız karşısında ilk kez kekeliyordum. O anda anladım ki gerçekten aşık olmuştum. Soruma cevap olarak bana listeyi uzattı ve ''Hepsi bu kadar'' dedi. Bense listeye bakmak yerine kızın yüzünün içinde, o kusursuz yüzün içinde kaybolmuştum adeta. Dalmıştım. Kız, bundan rahatsız olmuş gibiydi. Direkt olarak yüzüne bakmamdan. Gözlerinin içine. O yeşil gözlerin içinde dalıp gitmek. Daha sonra kız konuşmak istercesine boğazını temizledi. Ne diyeceğini merakla bekliyordum...