Merak

Luna'yla kampı dolaşıyorduk. Bana evlilik hayatını anlatıyordu.Gülümseyerek onu dinliyordum. Bir yandan kılıcımı yere sürüyordum.Çimenleri izlerken dalmışım. Aklım yine Lucas'a takılmıştı. Kahretsin kahretsin. Bir süre sonra Luna'nın durduğunu ve beni tek kaşını kaldırarak izlediğini farkettim.
"Ben.. dalmışım." dedim.Onu dinlememiştim. Kızmış olması gerekiyordu. Ama yüzünde tuhaf bir gülümseme verdi.
"Önemli değil. Aşkı bilirim."dedi göz ucuyla bana bakarak. Suratıma kanın hücum ettiğini hissettim.
"Yok öyle bir şey ya." dedim gözümün önündeki sallanan kızıl tutamı geriye iterek.
"Tabii tabii." dedi gülerek. Konuyu değiştirmem lazımdı.
"Luna aklım son zamanlarda çok karışık.Kafamı dağıtmam lazım. Belki beni sevgili babanın sarayına götürürsün. Ne dersin ?"
Kollarımı göğsümde kavuşturdum ve vereceği cevabı beklemeye başladım.

Carmen ile kampın çevresinde sıkıntıdan turluyorduk. Şu sıralar sıkıntı çeneme vurmuştu ve Carmen’in sorduğu her soruya uzunca cevaplar veriyordum. Evleneli on sene olmuştu. Hayatımın aşkını çok erken yaşta bulmuştum, dünyalar güzeli beş yaşında bir kızım olmuştu. Fazla maceraya atılamamam dışında hayatım harikaydı. Bir süre daha onun sorduğu evlilikle ilgili bir soruyu yanıtlarken Carmen’in ne kadar dalgın olduğunu gördüm. Kılıcını çimenlere sürüyerek yürüyordu ve kafası öne doğru eğilmişti. Bana dikkat etmesi için durdum. Tek kaşımı kaldırarak klasik bir pozisyonda durdum. Bana dönmesini beklemeye başladım. "Ben.. dalmışım." dedi.

Ona hafifçe gülümsedim. Carmen, tıpkı benim on sene önceki halim gibiydi. Bir ara ondan başka hiçbir şey düşünemez olmuştum. Yüzüğümle oynayarak "Önemli değil. Aşkı bilirim." dedim göz ucuyla da Carmen’e bakmayı ihmal etmeyerek. Birden yüzü sararmaya başladı. "Yok öyle bir şey ya." dedi. her Ares melezi duygularını saklamaya çalışırdı sanırsam. Ona fazla bulaşmadan "Tabii tabii." dedim. Bu sırada kendimi tutamadan hafif bir kahkaha da atmıştım.

Carmen hafifçe bozulmuş gibi göründü sonra kendini toparlayıp "Luna aklım son zamanlarda çok karışık.Kafamı dağıtmam lazım. Belki beni sevgili babanın sarayına götürürsün. Ne dersin ?" dedi. Doğrusu biraz şaşırmıştım. Babamı görmeyeli uzun zaman olmuştu. Ona biraz kızgındım da geçmişten dolayı. İsteksiz olsam da bana iyi bir değişiklik olacağından "Tamam o zaman babacığımı ziyarete gidelim. Kesin beni çok özlemiştir” dedim gözlerimi devirerek. “ Eğer gitmek istiyorsan beş dakika içinde eşyalarınla burada ol. Yanına ne olur ne olmaz ambrosia ve nektar al başımıza her an ne gelir bilemeyiz “ dedim göz kırparak. Alaycı bir biçimde elini alnına koydu ve kulübesine koştu. Ben de kulübeme gidip yanıma broş kılıcımı aldım. Kalan son drahmilerimi yanıma alıp salona gittiğimi habr veren bir not bıraktım. Kapıdan çıktığımda Carmen çoktan hazırlanmış beni bekliyordu. Hafifçe gülümsemeye çalıştım. Babam beni ve bir Ares melezini çat kapı gördüğünde pek sevinmeyecek gibiydi.