Kampa geleli bir hafta olmuştu neredeyse. Kardeşlerine iyice alışmış, yeni dostlar edinmişti. Su kullanma da kendini giderek geliştirirken, bunun olmasına yardımcı olan Poseidon'a teşekkür ediyordu binlerce kez. İlk başlarda ona sinirlense de burada daha mutlu olduğunu anlamıştı. Evinden daha çok önemsiyordu artık burayı zaten, kim şiddet gördüğü evde yaşamak isterdi ki? Midesini bulandıran üvey babasını düşünmemeliydi artık, değmezdi. Dövüldüğü bir anı geldi aklına, karısının yalvarmalarına rağmen, dinlemiyordu karısını. Yeni içtiği içki şişesiyle koluna vuruyordu Daphne'nin. Daphne'nin ağlayış sesi, içki şişesinin çıkardığı tok sesi ile annesinin bağrışlarına karışıyordu. Kafasına aldığı ağır bir darbeyle yere yığılmıştı, etrafa yayılan kanı takmayan Bill, karısına geçmişti bu sefer. O zamanları asla unutmayacaktı, unutamayacaktı. Evden kaçtığı gün, en mutlu günlerinden birini yaşıyordu. Kapıdan çıktığı an, yaşadığı özgürlük duygusu paha biçilemezdi. Yine de annesini o serseri herifle bıraktığı için kızıyordu kendisine, kim bilirdi şimdi ne yapıyordu? Kurtulmasını umuyordu annesinin. Terlediğini ve derin nefesler alıp vermeye başladığını farketti. Ailesini düşündüğünde hep bu duruma düşüyordu. Serin rüzgarın karşısında rahatlayacağını umut ederek kalktı yatağından. Üstündeki eşorfman ile bluzun idare edeceğini düşünerek salona geçti. Macera delisi kardeşlerinin bazıları erkenden çıkmıştı. Bazıları ise, oturmuş muabbet ediyordu. Onlara katılabilirdi belki ama, şuan en çok istediği şey o güzel havaya kendisini bırakabilmekti. Onlara başıyla selam vererek dışarıya çıktı. Yüzü havayla karşılaşınca, oluşan tebessümü kelimelerle anlatmak yetersizdi. Kendisini etrafa iyice kaptırmışken, ayağını serbest bırakmıştı. Gökten sesler geldiğini farkedince yukarıya baktı. Bunlar kuştu. Ancak daha dikkatli bakılınca kuşlardan oldukça büyük olduğu belli oluyordu. Bakışlarını yere çevirdiğinde, tabelayla o varlıkların kim olduklarını farketti. Bunlar pegasuslardı. Birkaç melezin pegasuslardan bazılarını sevip üstüne bindiklerini görünce elinde olmadan şaşırdı. Onun geldiği yerlerde kuş çeşitlerine binilmezdi genellikle. Fakat, yunan mitolojisine inanmazken Tanrı çocuğu olduğunu öğrenmesi, bunun doğal birşey olduğunun kanıtıydı. Sessizce içeriye süzülürken, burnuna gelen koku ile yüzünü buruşturmak zorunda kaldı. Geri gitmek için arkasını döndüğünde koluna bir şey çarptı. Aniliğin verdiği telaşla yerinden zıplayan Daphne, bunun sadece bir pegasus olduğunu farketti. Masmavi gözleri, bembeyaz tüyleri ile etrafı süsleyen bir pegasus. "Vay canına." Kelimeleri döküldü ağzından. Pegasusu sevmeyi o kadar çok isterdi ki. Fakat onu ısıracağından korkuyordu. Kenardaki melezleri inceleyerek onların yaptıklarını yapmaya çalıştı. Elini uzatarak yavaşça yanına yaklaştı pegasusun. "Benden korkma." sesi duyan Daphne, elini hızla çekti pegasusun başından. Yerinde huzursuzca kıpırdanırken bir adım geriye gitti. "Sana hiç birşey yapmayacağım.Yanıma gel." Kalın sesi, güven veriyordu adeta. Onun yanına yaklaşıp titrek elini başına koydu, yavaşça okşarken ona yakın olduğunu hissetti. İçinde anlamsızca oluşan sevgi anlatılmayacak kadar yoğundu. "Derin." Diye fısıldadı. "Derin."
Konu: Derin. 
Ptsi Ağus. 01, 2011 10:25 pm