Yeni hayatları seversiniz değil mi ? Yepyeni başlangıçları, henüz kırılmamış umutları ve yıkılmaya yüz tutmayacak kadar yeni hayalleri.. Caroline için hayat bu kadar basit değildi işte. Yeni başlangıçlar, ardında kirli bir geçmiş bırakmadan güzeldir. Büyük kayıplar verilmemişse anlamlıdır. Eğer değer verdiğiniz şeyler gitmişse, o bir başlangıç değildir. Yokluklarla yola devam etmektir. Hayattan umudunu kestiği anda öğrenmişti her şeyi Caroline. Ölüler Tanrısı Hades'in kızı olduğunu da, değişecek hayatını da. Her şeyin bittiğini sandığı tek bir gecede öğrenmişti. Pişmanlıklarla dolu o gece, her şeyden sorumlu tuttuğu üvey babası Kevin Klein'ı öldürecekken onu durduran şey olmuştu hayatının gerçekleri. Kirli bir geçmişi vardı evet, belki de üvey babası Hades'i aratmamıştı dışarıdan bakanlar için. Daima Yeraltı Dünyası'na yakın olan Los Angeles'taki malikanelerinde geçirmişti yıllarını Caroline. Gün yüzü görmesine izin vermemişlerdi neredeyse. Bu, onun çok düşmanı olduğu içindi. Bir Hades çocuğunun ne kadar azılı düşmanları vardır, tahmin edersiniz. Mitolojik yaratıkların neredeyse hepsi peşindeydi Caroline'in. Bu yüzden okula bile gitmeyip, mürebbiyelerle eğitim görmüştü. İnanılmazdı fakat üvey babasının ülke çapına yayılan ilaç firmasına bile yeraltına yapılmış özel bir tünelden gidiyordu. Klein Corporation.. Amerika Kıtası'ndaki bütün sağlık hizmetleri Klein şirketinden sorulurdu, hastaneler hep o şirketin eline geçmişti. Formülünü kimsenin bulamadığı özel ilaçlar, üst düzey sağlık hizmetleri, kısacası her şey oradaydı. Her şey.. Kötü şeyler daha çoktu, bilen kişinin aklını kaçıracağı düzeyde olaylar dönüyordu soğuk laboratuvarlarda. Gücün sınırlarını zorlayan biyolojik silahlardan tutun, yeryüzünde bulunan bir sürü canlılarla yapılan deneylere kadar.. En korkuncu ise, insanlar üzerinde yapılan deneylerdi. İnsanlık için büyük tehlike oluşturacak virüsler, daha kötüsü insanların DNA'larıyla oynayıp elde ettikleri korkunç canavarlar.. İşin tuhafı, Caroline herşeyi görmüştü. Küçüklüğünden beri, hep o laboratuvarlarda gözlem yaptırırlardı ona. Denek olarak kullandıkları insanlar üzerindeki korkunç projeleri, onların üzerinde uygulanmasına kadar görürdü Caroline. Tepkisiz kalırdı bunlara, nedeni bilinmeyen bir şekilde. Belki de bu yüzden yeni hayatına alışmakta zorluk çekmeyecekti, çünkü mitolojik yaratıklar kadar berbat şeyler görmüştü küçüklüğünden beri. Gördüğü hiçbir şeyi umursamıyordu, ta ki o kabus gibi güne kadar. Bir sürü insanın hayatını kabusa çevirerek elinden alan bu laboratuvarlar, onun hayatta değer verdiği tek kişiyi de elinden almıştı. Annesine değer vermezdi Caroline, hatta sevmezdi bile. Çünkü ona asla sevgi gösterilmemişti. Fakat, sevgi denen şeyin ne olduğunu bir tek kişide görmüştü. Belki de ötesini.. Vladimir Dashkov, onun çocukluk arkadaşıydı. Görkemli fakat yalnızlığın hakim olduğu malikanesine giren tek yabancıydı. Aslında çok değer verdiği bir başka arkadaşı da vardı, Daphne. Fakat Vladimir ile aralarında farklı, kimi zaman çözemediği bir bağ vardı. Onu evine, hayatına almıştı. Üvey babası ve Vladimir'in babası Dimitri Dashkov, çok yakın arkadaşlardı. Aynı zamanda Klein Corporation'ın ortakları. Kevin Klein, Dimitri Dashkov'a önemli bir Rus bilim adamı olduğu için ortaklık teklif etmişti. Yapılan önemli ve korkunç deneylerde faydası dokunuyordu. Ona çok güvendiği için, Caroline ve Vladimir'in arkadaş olmasına bir şey denmiyordu. Caroline ve Vladimir birlikte büyümüşler, çok şey paylaşmışlardı. Caroline, soğuk tavırları dolayısıyla Vladimir'e verdiği değeri asla belli etmemişti. Fakat, o hayatta sevdiği tek kişiydi. 26. yaş gününde, Vladimir ile çok kötü bir kavgaya tutuşmuşlardı. İşte o gece, her şey mahvolacaktı. Aynı zamanda üvey babası ve Vladimir'in babası tartışmışlardı. Kevin Klein, yarattığı en ölümcül virüsü yayacaktı. Fakat en yakını ve ortağı olan Dimitri Dashkov, buna izin vermiyordu. Çünkü bu insanlığı katletmek olacaktı. Bütün bunların üzerine Dimitri Dashkov, oğlunu da alarak oradan ayrılmıştı. Fakat, fazla uzağa gidememişlerdi. Kevin Klein, yapacaklarını anlayarak onların işini bitirmeye karar vermişti. Aynı anda Caroline'in Vladimir'den nefret ettiğini söyleyerek yanına gelmesi de, olayı iyice karıştırmıştı. Caroline'i de yanına alarak, adamları tarafından alıkoyulan Dimitri ve Vladimir Dashkov ile birlikte şirketin laboratuvarlarına gitmişlerdi. Kevin Klein'in adamları Dimitri Dashkov'u hiç acı vermeden, tek bir ilaçla öldürmüşlerdi. Fakat Vladimir için aynısı olmamıştı. Caroline'in gözleri önünde, ona yarattığı en güçlü virüsten vererek saatler sonunda bir canavara dönüştürmüştü Vladimir'i. Tabii bunlara dayanamayan bedeni, kendini ölüme bırakmıştı. Caroline'in gözü önünde olmuştu her şey, ilk başta kızgınlığından anlamasa da, bir şey yapamamıştı. Orada durup, gözyaşları içinde izlemekten başka.. Oraya gitmeye çalışsa da, gördükleri karşısında eli ayağı boşalmıştı ve bunu fırsat bilip onu tutan adamlardan tek bir şey bile yapamamıştı.
Şimdi, yapayalnız odasındaydı işte. Yeni odasında.. Vladimir'in güzel yüzü, ve son anları aynı anda zihninden geçiş yaptı. Gözünden bir damla gözyaşı fırladı o anda. Yılların silemediği bazı şeyleri, çocukluğunu, geride bıraktıklarını canlandırdı o gözyaşı. Gidip, eşyalarını yerleştirmeye karar verdi. Belki, bu şekilde rahatlardı. Kırmızı ve siyahların mükemmel uyumu içerisinde olan odasına baktı. Tam bir Hades kızına göreydi her şey.. Tam siyah eskitme dolabına kitaplarını yerleştirecekken, eşyalarının bulunduğu kutudan bir şey düştü. Vladimir'in 13 yaşındaki bir resmi ona göz kırpıyordu. İçinde fırtınalar koparak, aynı anda gözlerinden boşalacak yaşları tutmaya çalışarak, resmi eline aldı. Eski bir okul fotoğrafıydı bu. Simsiyah saçları, soluk beyaz tenine düşerek buğulu bakışlarını kapatmıştı. Aynı anda yüzünde çocuksu bir ifade vardı. Kirli beyaz okul gömleği, bozulmuş kravatıyla bir uyum içindeydi. Gözlerini her kapadığında zihnini zorlayan yüz ifadesiydi bu. En sonunda Caroline kendini tutamadı. ''Özür dilerim Vladimir Dashkov. Özür dilerim, en sevdiğim yabancı. Benden nefret ederek öldüğün için. Ve hiçbir şey yapamadığım için..'' Bu sefer, durmayacaktı işte. Gözyaşlarının yüzünden usulca süzülmesine engel olmayacaktı. Hayatta değer verdiğiniz tek kişinin, gözlerinizin önünde ölmesi korkunç bir durumdu. Bir de onunla kavgalı ayrıldıysanız.. Onun son bakışlarını hatırlıyordu Caroline, zihnine keskin bir hançerle kazınmış gibiydi herşey. Sitem dolu bakışlardı bunlar. Onu bağladıkları soğuk masadan, insan olarak geçirdiği son dakikalarında, sevdiği kıza son bakışıydı onlar. Kalbinin orta yerindeki acıya aldırmayarak, yeni yatağına ilerledi Caroline. Herşeyi bırakıp, sadece uyumak istiyordu. Yeni hayatı bekleyebilirdi, önce o iyileşmeliydi belki de. Yatağına usulca kıvrılıp, gözlerini kapattı. Vladimir'in eski resmiyse, titreyen ellerinde kaldı..
-Rp Bitmiştir !-
Konu: Sil Baştan. 
Paz Tem. 31, 2011 10:55 am