Sıradan bir gündü benim hayatım artık ne kadar sıradan olabilirse o kadar sıradandı.Size kendimi tanıtayım adım Mira 14 yaşındayım 2 hafta önce evden kaçtım neden diye sorduğunuzu duyar gibiyim cevabım tek kelime istenmiyordum.Bir aile çocuğunu nasıl istemez diyorsanız sizi ailemle tanışmalısınız fikrinizin değişeceğine eminim.Bana kötü davranıyor falan değiller ama kendimi oraya ait hissetmiyordum ayrıca herkes bana her an bir sorun çıkaracak yada bir yerleri yıkacakmışım gibi bakıyordu(çokta haksız olduklarını söyleyemem).Tek başına sokaklarda o kadar tehlike varken ne yapıyorsun diye düşünüyorsunuzdur ama tek başıma değilim benimle aynı durumda olan arkadaşım jason'da benimle.Neyse bu gün oldukça sıradandı bize saldıran tuhaf yaratıklar yoktu(çok ciddiyim bize saldıran şeyler var),güzel bir gündü.Canımız çok sıkılıyordu bizde bir okul gezisi yapılan müzede öğrencilerin arasına karıştık kimse bir şey anlamadı övünmek gibi olmasın bu konularda fena değilizdir.
Gezi eğlenceli geçiyordu bir sorun çıkmamıştı ki bu nadir bir durum genelde büyük sorunlar çıkar bizi öldürmeye çalışan yaratıklar sağolsun ne olduklarını anlayabilmiş değiliz ama ben bilim adamlarının deneyleriyle ilgili bir olay olabilir diye düşünüyorum bunun jason'ın teorisinden mantıklı olduğunu size garanti edebilirim.Neyse konumuza geri dönelim müzede etrafa bakarak ilerlerken jason sessizce başımız belada diye fısıldadı.Yine mi bir günümüzde normal geçsin diye düşünmeden edemedim.Ne oldu diye sordum.Şu öğretmen sürekli bize bakıyor bence gruptan olmadığımızı anladı hemen buradan gitmeliyiz diye sessizce fısıldadı.Adam tekerlekli sandalyedeydi ne yapabilecekti sanki jason bence abartıyordu ama o başımız belada dediğinde gerçekten büyük bir belada olur o yüzden bu uyarıyı ciddiye aldım.Kaçmak için fırsat kolladık ama ama sürekli bizi izliyordu okula grupla dönmek zorunda kaldık.Keşke hiç gelmeseydik diye mızmızlanmanın yararı yoktu okul yatılıydı bu kaçmamızı zorlaştırıyordu.
Herkes odalarına dağılınca bizde çaktırmadan kaçmak için girişimlerimize başlamak üzereydik ama biz daha bir şey yapamadan o müzede bizi izleyen adam önümüzde belirdi sizinle konuşacaklarım var odama gidiyoruz dedi.İkimizde çok korkmuştuk ama bir şey diyemedik sadece adamı takip ettik.Odasına geldiğimizde adam oturun dedi biz birer robot gibi sessizce oturduk.Adam sizin okuldan olmadığınızı biliyorum diyerek başladı.Ben hemen bir mazeret uydurmaya çalıştım ama adam susturdu.Sizin kim olduğuzu biliyorum burada güvende değilsiniz canavarlar fırsat kolluyor dedi.Ben tam cevap verecektim ama canavarlar kısmı ilgimi çekti adama canavarlardan kastınız bizi öldürmek isteyen tuhaf yaratıklar mı diye sordum.Adamın gözleri kocaman açıldı şimdiden karşılaştınız demekçok ilginç dedi.Jason kilitlenmiş gibiydi boş boş adama bakıyordu ondan yardım gelmeyeceğini anladım adama döndüm lütfen neler olduğunu anlatır mısınızın diye sordum.Adam dalgın bir halde her şeyi öğreneceksiniz ama önce kampa gitmelisiniz dedi.Tepkim ne kampı demek oldu.Adam melez kampı canavarlara karşı güvende olacağınız tek yer dedi sonra ayağa kalkmaya çalıştı ama kalkamazdı çünkü sakattı.Bu anda beni şaşırtan hatta resmen şoka sokan bir şey oldu adam ayağa kalktı altı at gibiydi şok içinde adama bakıyorduk adam
ben Kheiron kahramanların öğretmeniyim dedi.Tek tapkim biraz kaba olsada oha oldu çokta haksız sayılmazdım üstü adam altı at bir şey gördüğünüzü düşünün .Adam ben bir sentorum dedi size her şeyi açıklayacağım ama hemen melez kampına gitmeliyiz dedi jason biraz kendine gelmişti tek kelime etmeden adamı izledik.
Aşağıda bir kamyon vardı adam hemen içeri dedi bizde girdik.Şöför her yerinde göz olan tutaf bir şeydi adını hatırlamyorumyolculuk epey sakin geçti bir yerden girerken tabelada melez kampı yazıyordu o gün çok ilginç geçmişti yorgunluktan uyuyakaldım.
Konu: mira allen(3.rp) 
Paz Tem. 10, 2011 7:50 am
